Δεκαπέντε χρόνια χωρίς τον «γιο του διαβόλου». Δεκαπέντε χρόνια χωρίς τον Κροάτη σούπερ σταρ που έγραψε τη δική του ιστορία στον χώρο του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου μπάσκετ. Εκείνο το ξημέρωμα η μοίρα του επεφύλασσε άσχημο παιχνίδι και το πεπρωμένο του ήταν γραμμένο με αίμα. Σαν σήμερα, το 1993, ο μεγάλος Ντράζεν άφηνε την τελευταία του πνοή σε αυτοκινητόδρομο της Γερμανίας, στο Ντένκεντορφ.
Θλίψη και βουβαμάρα για έναν από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών.
Οι κορυφαίες στιγμές του «Μότσαρτ» από τα παιδικά του χρόνια στην Σιμπένικ, μέχρι τις ημέρες δόξας στο ΝΒΑ.
Μια πορεία γεμάτη τίτλους και διακρίσεις....
Σιμπένκα
Στα 15 του βρέθηκε στην πρώτη ομάδα της Σιμπένκα ανάμεσα σε παίκτες που τον περνούσαν 10 και 15 χρόνια. Ο πρώτος που είδε το ταλέντο του και τον εμπιστεύτηκε ήταν ο γνωστός στους Ελληνες από την θητεία του στον πάγκο της Δάφνης και του Ηρακλή, ο Ζόραν Σλάβνιτς. Στα 17 είχε γίνει ο ηγέτης της ομάδας και αυτός που την οδήγησε ψηλά. Την έφτασε το 1982 στον τελικό του Κυπέλλου Κόρατς, όπου έχασε το τρόπαιο από την Λιμόζ.
Τσιμπόνα
Πριν πάει στην Τσιμπόνα, έπρεπε να παρουσιαστεί στο στρατό και να υπηρετήσει για έναν χρόνο τη θητεία του. Εκεί βρήκε την ευκαιρία να σκεφτεί με την ησυχία του που θα συνέχισε την καριέρα του. Η Σιμπένκα προσπαθούσε σκληρά να τον κρατήσει και ο Τάιγκερ Φελπς προσπαθούσε με κάθε μέσο να τον φέρει στις ΗΠΑ και στο Νοτρ Νταμ.
Στο πρώτο του παιχνίδι με την Τσιμπόνα καλείται να αντιμετωπίσει την Σιμπένκα. Αποτέλεσμα; 56 πόντοι, παρά το γεγονός ότι οι οπαδοί της πρώην ομάδας του, του φώναζαν και τον παρακαλούσαν να σταματήσει!
Σε τέσσερα χρόνια με την Τσιμπόνα κατέκτησε τα πάντα. Δύο πρωταθλήματα Ευρώπης, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, πρωταθλήματα και Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας. Τα πάντα! Ο Ντράζεν πρόσφερε απλόχερα θέαμα στους φιλάθλους της ομάδας του και 50άρες και 60άρες στους αντιπάλους του. Τότε, μάλιστα, ήταν μια ιταλική εφημερίδα τον αποκάλεσε «Μότσαρτ».
Ρεάλ
Ηθελε νέες προκλήσεις. Το Πόρτλαντ τον είχε επιλέξει στον τρίτο γύρο του ντραφτ, αλλά ακόμα η Ευρώπη δεν είχε χορτάσει από το ταλέντο του. Τέσσερα εκατομμύρια δολάρια, ποσό εξωφρενικό για την εποχή, του πρόσφερε η Ρεάλ και βγήκε κερδισμένη. Εγινε αμέσως το μεγάλο αστέρι της Μαδρίτης και έφερε στην ισπανική πρωτεύουσα δύο πρωταθλήματα και ένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο, στον αξέχαστο τελικό με την Καζέρτα (στο ΣΕΦ, η Ρεάλ κέρδισε 117-113), όπου πέτυχε 62 πόντους!
Πόρτλαντ
Εφυγε ξαφνικά από την Μαδρίτη και πήρε το πρώτο αεροπλάνο για το Πόρτλαντ. Γιατί έφυγα από την Μαδρίτη; Η Ευρώπη δεν μπορούσε πια να μου προσφέρει αυτά που ήθελα. Κάθε βράδυ ήταν το ίδιο και δεν είχε μείνει κάτι που δεν είχα κερδίσει. Να έπαιρνα ακόμα ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα; Ο κόσμος θα έλεγε, εντάξει και τι έγινε, κέρδισες ακόμη ένα. Δεν ξέρω τι θα περιμένω εδώ, αλλά ξέρω ότι μπορώ να παίξω εδώ μόνο, αν πάρω χρόνο συμμετοχής, είπε μόλις έβαλε την υπογραφή του στους Μπλέιζερς.
Νιού Τζέρσεϊ
«Ολα τέλειωσαν τώρα. Εχω ό,τι θέλω και κανείς δεν μπορεί να με σταματήσει», ήταν η πρώτη του κουβέντα μόλις πάτησε το πόδι του στο Νιου Τζέρσεϊ. Οι μ.ο. του αυξήθηκαν και σε 20 λεπτά συμμετοχής είχε 10 πόντους σε κάθε παιχνίδι. Η επόμενη χρονιά ήταν ακόμα καλύτερη, όποτε και πήρε τον τίτλο του καλύτερου γκαρντ του ΝΒΑ. Και όχι άδικα, γιατί είχε 20,6 πόντους με ποσοστό στα σουτ 51%.
Η επόμενη χρονιά του στο ΝΒΑ και στο Νιου Τζέρσεϊ είναι η καλύτερη. Ανεβάζει τους πόντους στο 22,3 και τερματίζει 11ος στον πίνακα των σκόρερ. Αλλά οι αμερικανοί δεν τον καλούν στο All Star Game. «Αν δεν με καλέσουν τώρα, πότε θα το κάνουν; Δεν ξέρω πως να πάρω αυτή την αδικία. Με κάλεσαν να πάρω μέρος στον διαγωνισμό τριπόντων. Οχι ευχαριστώ, δεν τον χρειάζομαι αυτό. Ανήκω στο παρκέ», έλεγε περήφανα.
Τότε ήταν που άρχισαν και οι πρώτοι τριγμοί στους Νετς. Ο βοηθός του Τσακ Ντέιλι, ο Πολ Σάιλας του είχε επιτεθεί μέσω μιας συνέντευξης του στους Νιου Γιορκ Τάιμς. «Οι συμπαίκτες του έχουν πρόβλημα μαζί του. Νομίζουν ότι σουτάρει πολύ και κρατάει την μπάλα», έλεγε ενώ και η διοίκηση των Νετς καθυστερούσε επιδεικτικά να του ανανεώσει το συμβόλαιο. Ηξερε ότι ήταν η ώρα του να φύγει...
Λέγεται ότι ο Ντράζεν είχε σκεφτεί πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να επιστρέψει στην Ευρώπη και οι τότε πληροφορίες ανέφεραν ότι είχε έρθει σε συμφωνία με ελληνική ομάδα. Πριν πάρει όμως κάποια απόφαση έπρεπε να φύγει στην Πολωνία για να ενισχύσει την Εθνική Κροατίας στους προκριματικούς αγώνες. Το τέλος πλησίαζε...
Καταραμένη μέρα
Η Εθνική Κροατίας χρειαζόταν την βοήθεια του. Και ποτέ δεν της γύρισε την πλάτη. Εφυγε αμέσως για το Βρότσλαβ, για να ενισχύσει την αγαπημένη του ομάδα να προκριθεί στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας. Επαιξε τον τελευταίο αγώνα της ζωής του κόντρα στην Σλοβενία στην Πολωνία στις 6 Ιουνίου του 1993.
Μία μέρα μετά, και ενώ η Εθνική ετοιμαζόταν να επιστρέψει στην Κροατία, η πτήση είχε καθυστέρηση τρία τέταρτα. Ο Ντράζεν δεν μπορούσε να περιμένει και αποφάσισε να πάει οδικώς από την Φρανκφούρτη.
Πέρασε από το καταραμένο Ντένκεντορφ. Οδηγός η κοπέλα που τον συνόδευε. Είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα. Η ώρα ήταν 05:20 τα ξημερώματα. Εβρεχε καταρρακτωδώς και έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Μέσα στην βροχή έπεσε σε διερχόμενο φορτηγό. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Ηταν μόλις 28...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου