Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Το πρώτο στο ΟΑΚΑ


Στις 29 Ιουνίου του 1983 ΑΕΚ και ΠΑΟΚ συναντιούνται στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έγινε, στο νεόδμητο τότε, ΟΑΚΑ, παρουσία σχεδόν 73.000 φίλων των δύο ομάδων. Στη μάχη που έγινε ανάμεσα στους δύο «δικέφαλους» επικράτησε η Ένωση νικώντας με 2-0 τους Θεσσαλονικείς.


Αυτή ήταν η 4η συνεχόμενη χρονιά που συναντήθηκαν οι δύο φιναλίστ στο Κύπελλο, με τον ΠΑΟΚ να έχει προκριθεί τις τρεις προηγούμενες, αλλά και 5 χρόνια μετά τη νίκη της ΑΕΚ στον τελικό του 1978. Η Ένωση στην πορεία της προς τον τελικό απέκλεισε μεταξύ άλλων τον Ολυμπιακό με δύο νίκες στον προημιτελικό και τον Ηρακλή δύσκολα με τον κανονισμό του εκτός έδρας γκολ στον ημιτελικό. Αντίθετα ο ΠΑΟΚ απέκλεισε μόνο μία ομάδα Α' εθνικής, την Ρόδο στον ημιτελικό. Νωρίτερα ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει τον Παναθηναϊκό με εντυπωσιακή εμφάνιση στην παράταση.

Το σκορ για τους «κιτρινόμαυρους» άνοιξε στο 27΄ο Θωμάς Μαύρος, ενώ στο 38΄ δεν μέτρησε γκολ του Κωστίκου ως οφσάιντ, γεγονός που εξαγρίωσε τους 25.000 φίλους του ΠΑΟΚ και είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν επεισόδια στις εξέδρες του σταδίου και να προκληθούν καταστροφές.

 Στο 80΄ ο Βαγγέλης Βλάχος πλάσαρε τον Φορτούλα και διαμόρφωσε το τελικό 2-0, σφραγίζοντας τον τίτλο για την ομάδα του. Παράλληλα έγινε ο νεώτερος αρχηγός στην ιστορία του θεσμού που σήκωσε το τρόπαιο, καθώς ήταν μόλις 21 ετών.

Η Ένωση έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου  έχοντας στον πάγκο της τον Αυστριακό Χέλμουτ Σενέκοβιτς και πρόεδρο τον αείμνηστο Μιχάλη Αρκάδη. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που εμφανίστηκε ομάδα σε τελικό του θεσμού έχοντας στην αρχική ενδεκάδα της μόνο Έλληνες. Η ΑΕΚ θα χρειαζόταν να περιμένει 13 χρόνια μέχρι να κατακτήσει ξανά τον τίτλο. 






1982-1983 ΑΕΚ-ΠΑΟΚ: 2-0 (1-0)

OAKA,  Θεατές: 72.899

Σκόρερς: 27' Μαύρος, 80' Βλάχος

Διαιτητής: Βασσάρας (επόπτες: Κουναλάκης - Γερμανάκος)

ΑΕΚ: Αρβανίτης - Γ εωργαμλής, Παραπραστανίτης, Μανωλάς, Καραγκιοζόπουλος (65' Τζιράκης), Αρδίζογλου, Μπαλλής, Δίντσικος (65' Pάντoνιτ), Κώττης, Βλάχος, Μαύρος
 Προπονητής: Χέλμουτ Σενέκοβιτς (Αυστριακός)

ΠΑΟΚ: Φορτούλα - Σκαρτάδος, Ψαρράς, Αλαβάντας, Σίγγας, Δαμανάκης (75' Τριανταφυλλίδης), Τρίμχολντ, Γκουερίνο, Δημόπουλος, Κούδας, Κωστίκος
 Προπονητής: Χάινς Χέερ (Δυτικογερμανός)






ΠΗΓΗ

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Τζόκερ: Στην Καβάλα το «χρυσό» δελτίο των 7 εκατ. ευρώ!



Μέσα σε ένα βράδυ έγινε... πλουσιότερος κατά 7 εκατομμύρια ευρώ! Ο λόγος για τον έναν και μοναδικό υπερτυχερό του τζόκερ, που, μετά από αλλεπάλληλα τζακπότ, κατάφερε να μαντέψει σωστά τους 5+1 αριθμούς της πρώτης κατηγορίας, στην κλήρωση που έγινε την Πέμπτη.

Το «χρυσό» δελτίο παίχτηκε σε πρακτορείο στο κέντρο της Καβάλας και όπως είναι αναμενόμενο, ο νικητής κρατάει μέχρι στιγμής κρυφή την ταυτότητά του!

Επίσης, στη 2η κατηγορία (τα λεγόμενα 5άρια) κατά τη διαλογή της 1404ης κλήρωσης του τζόκερ βρέθηκε και άλλος τυχερός -στη Θεσσαλονίκη- ο οποίος κερδίζει το ποσό των 346.223 ευρώ.





ΠΗΓΗ

Τα τρία μετάλλια του Παπαγεωργόπουλου

Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος στην εποχή της αθλητικής δόξας στις αρχές της δεκαετίας του '70

Πριν από την υπεξαίρεση, πριν από την καταδίκη σε ισόβια, πριν ακόμη από την πολιτική και τις φωτογραφίες με τους υπουργούς, τον Χριστόδουλο, την Αγγελοπούλου, τις πόζες με ηθοποιούς και κάθε λογής καλλιτέχνες, υπήρχε ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος του στίβου.

Που σε μια εποχή - επί Δικτατορίας - που ο αθλητισμός ήταν ένα διαφημισμένο από το καθεστώς μεν, αποκούμπι δε για τους Ελληνες, ο Παπαγεωργόπουλος έδινε ευρωπαϊκή αύρα στη χώρα, κατακτώντας μετάλλια στα σπριντ του στίβου.


Τρία μετάλλια κατέκτησε ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος σε Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα: το χάλκινο στα 100 μ. στους Πανευρωπαϊκούς του Ελσίνκι το 1971, πίσω από τον περίφημο Σοβιετικό Βαλερί Μπορζόφ και Δυτικογερμανό Γκέρχαρντ Βούτσερερ, ένα ακόμη χάλκινο στα 50 μ. στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου το 1972 στη Γκρενόμπλ και το ασημένιο στα 60 μ. στους Πανευρωπαϊκούς Κλειστού Στίβου στο Μόναχο το 1976.

Υπήρχε κάτι το ατελές στην καριέρα του Παπαγεωργόπουλου στον στίβο. Ισως είχε να κάνει με την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972 στο Μόναχο, όταν στον προκριματικό γύρο έκανε χρόνο 10.24'', επίδοση που στον τελικό θα του έδινε το ασημένιο μετάλλιο. Αλλά με όλη την Ελλάδα να τον περιμένει να εμφανιστεί στον ημιτελικό, εκείνος ήταν απών λόγω τραυματισμού.





ΠΗΓΗ

Maradona


Μαραντόνα: Το ντοκιμαντέρ του Εμίρ Κουστουρίτσα για τον Αργεντίνο ποδοσφαιριστή που από πολλούς θεωρείται ο καλύτερος παίκτης της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας.






Το θαύμα της Εθνικής Δανίας στο Euro '92


Το θαύμα της κατάκτησης του Euro '92 από τη Δανία, που ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου, μόνο με της Ελλάδας το 2004 μπορεί να συγκριθεί.


Όπως λέει ο λαός, «μην αφήνετε μία λεπτομέρεια να χαλάσει μία όμορφη ιστορία». Εδώ και 21 χρόνια, ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι οι Δανοί διεθνείς μαζεύτηκαν άρον-άρον από τις παραλίες για να πάνε στη Σουηδία και να παίξουν στο Euro '92. Και όχι μόνο πήγαν, αλλά... το κατέκτησαν κιόλας! Ε, ας μην το χαλάσουμε εμείς.

Ήταν σαν σήμερα, 26 Ιουνίου 1992, όταν διεξήχθη ο τελικός. Η Δανία, η οποία είχε πετάξει ήδη εκτός τις Γαλλία, Αγγλία (στον όμιλο) και την κάτοχο του τίτλου Ολλανδία (στα ημιτελικά), είχε πια απέναντί της την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία. Όλοι πίστευαν ότι το ψυχρό ποδόσφαιρο των «πάντσερ» και η ανωτερότητα των παικτών τους, θα έβαζε φρένο στους ενθουσιώδεις Δανούς. Διαψεύστηκαν. Η Δανία νίκησε μάλλον εύκολα με 2-0 και έγινε η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης! Μόλις στο 19' ο Τζόνι Γιένσεν άνοιξε το σκορ με σουτ-κεραυνό! Και στο 79', ο Κιμ Βίλφορτ -ο οποίος πηγαινοερχόταν σχεδόν καθημερινά στην Κοπεγχάγη, για να βλέπει την κορούλα του που έπασχε από λευχαιμία- «κλείδωσε» τη νίκη, ολοκλήρωσε το θαύμα.

Όλα έγιναν γρήγορα. Η συμμετοχή των Δανών στα τελικά του Euro οριστικοποιήθηκε μόλις δέκα μέρες πριν την έναρξη του τουρνουά. Όμως, ακουγόταν καιρό πριν ότι η ΟΥΕΦΑ σκεφτόταν να αποκλείσει τη Γιουγκοσλαβία, με πρόσχημα το εμπάργκο που της είχε επιβάλει ο ΟΗΕ για τον εμφύλιο πόλεμο που μαινόταν στα εδάφη της. Έτσι οι Δανοί, οι οποίοι είχαν τερματίσει 2οι στον προκριματικό όμιλο των «πλάβι», είχαν αρχίσει προετοιμασία για να είναι έτοιμοι για παν ενδεχόμενο. Γι' αυτό και τα περί... παραλιών, που αναφέραμε και στον πρόλογο, δεν είναι τίποτα άλλο από έναν αστικό μύθο, ο οποίος απλώς κάνει ακόμα πιο γοητευτική την ιστορία.

Και πάλι, όμως, το επίτευγμα παραμένει μοναδικό. Όχι μόνο για το ξαφνικό του πράγματος, αλλά και επειδή η Δανία ελάχιστη σχέση είχε με την ομάδα που είχε γοητεύσει όλο τον κόσμο στα '80s. Τα μεγάλα «αστέρια» του τότε (Έλκιερ, Σίμονσεν, Λέρμπι, Μόρτεν και Γιέσπερ Όλσεν) είχαν εγκαταλείψει την ενεργό δράση ή την Εθνική, πλην του Μίκαελ Λάουντρουπ, ο οποίος όμως αρνήθηκε την πρόσκληση. Δεν ήθελε, όπως έλεγε, να χαλάσει τις διακοπές του, μια και δεν πίστευε ότι η παρουσία της Εθνικής στη διοργάνωση θα είχε κάποιο αντίκρισμα!

Να όμως που με ηγέτες τον μικρό αδελφό του Μίκαελ, τον Μπρίαν Λάουντρουπ και τον Πίτερ Σμάιχελ, η Δανία πέτυχε το μεγαλύτερο -μέχρι τότε, γιατί το 2004 βρέθηκε ομάδα να το ξεπεράσει- θαύμα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο Ρίχαρντ Μέλερ-Νίλσεν και τα «παιδιά» του (ανάμεσά τους και ο μετέπειτα άσος του Ολυμπιακού, Μπεντ Κρίστενσεν, ο οποίος όμως τραυματίστηκε στο δεύτερο ματς και γύρισε πρόωρα στην πατρίδα) κατάφεραν να δικαιώσουν και την προηγούμενη γενιά του δανέζικου ποδοσφαίρου, η οποία είχε κερδίσει τις εντυπώσεις τη δεκαετία του '80, αλλά όχι κάποιο τρόπαιο.



Δανία - Γερμανία 2-0
 (19' Γιένσεν, 79' Βίλφορτ)

Δανία (Ρίχαρντ Μέλερ-Νίλσεν): Σμάιχελ, Σίβεμπακ (66' Κλ. Κρίστιανσεν), Κ. Νίλσεν, Λ. Όλσεν, Κριστόφτε, Γιένσεν, Πόουλσεν, Μπρ. Λάουντρουπ, Πιέχνικ, Χ. Λάρσεν, Βίλφορτ.

Γερμανία (Μπέρτι Φογκτς): Ίλγκνερ, Ρόιτερ, Μπρέμε, Χέλμερ, Κόλερ, Μπούχβαλντ, Χέσλερ, Ζάμερ (46' Ντολ), Έφενμπεργκ (80' Τομ), Ρίντλε, Κλίνσμαν.






ΠΗΓΗ

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

H "μάχη της Βέρνης" (ιστορία ποδοσφαίρου)


Στις 27 Ιουνίου 1954, στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που διεξήχθη στην Ελβετία, η Ουγγαρία αντιμετώπισε την Βραζιλία στον πιο βίαιο αγώνα στην ιστορία της διοργάνωσης.

Υπάρχουν ορισμένοι αγώνες στην ιστορία του ποδοσφαίρου που σημάδεψαν μία εποχή και παρά το πέρασμα των χρόνων παραμένουν επίκαιροι και μέχρι σήμερα γίνεται αναφορά σε αυτούς.

Ο προημιτελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ουγγαρία – Βραζιλία στις 27 Ιουνίου 1954 στο γήπεδο "Wankdorf Stadium" της Βέρνης, αποδείχτηκε σημαντικός όχι μόνο για το θέαμα αλλά και για την αγριότητα των παικτών εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.

 Εντός των τεσσάρων γραμμών η Ουγγαρία κυριάρχησε. Παρότι, οι Βραζιλιάνοι ήταν δυνατοί υπέκυψαν στην ανωτερότητα των Μαγυάρων, που χαρακτηρίστηκαν η καλύτερη εθνική ομάδα του κόσμου στις αρχές της δεκαετίας του '50.
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και η "μάχη της Βέρνης", όπως ονομάστηκε ο αγώνας, ήταν από τις τελευταίες μεγάλες εμφανίσεις της πάλαι ποτέ ισχυρής Ουγγαρίας.

Aντίθετα, στα επόμενα χρόνια η Βραζιλία εξαπέλυσε την μεγάλη της αντεπίθεση και το 1958 κέρδισε το πρώτο Μουντιάλ στην ιστορία της.


Φαβορί και αουτσάιντερ

Η Βραζιλία δεν ήταν το φαβορί απέναντι στην Ουγγαρία. Οι "Μαγυάροι" διέθεταν τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως όπως οι Νάντορ Χιντεγκούτι, Ζόλταν Τσίμπορ, Σάντορ Κόσιτς και ο "καλπάζων συνταγματάρχης" Φέρεντς Πούσκας.

Είχαν κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952 και παρέμεναν 32 αγώνες αήττητοι. Στο σερί τους συμπεριλαμβάνονταν και η ιστορική νίκη επί της Αγγλίας το 1953 στο Γουέμπλεϊ, η πρώτη φορά που η Αγγλία έχανε εντός έδρας από ομάδα εκτός Ηνωμένου Βασιλείου.





Επίσης, στον εναρκτήριο αγώνα του Μουντιάλ είχαν συντρίψει 9-0 την δύσμοιρη Κορέα και 8-3 την Δυτική Γερμανία.

H Βραζιλία, αντίθετα, προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της μετά την απώλεια του Μουντιάλ στην πατρίδα της από την Ουρουγουάη στον τελικό, τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Η "σελεσάο" είχε ηττηθεί 2-1 στο "Μαρακανά" και η χώρα βυθίστηκε στο πένθος.

Οι αλλαγές ήταν αναπόφευκτες. Ο Ζέζε Μορέιρα ανέλαβε προπονητής και μόλις έξι παίκτες που αγωνίστηκαν στο "Maracanazo" ταξίδεψαν στην Ελβετία. Λίγους μήνες πριν την έναρξη επιλέχθηκε η κίτρινη φανέλα αντί της άσπρης που φορούσαν μέχρι τότε, η οποία έμελλε τελικά να συνοδεύσει την Βραζιλία τα επόμενα χρόνια στις μεγαλύτερες επιτυχίες της.


Το καθοριστικό δεκάλεπτο

Με τη νέα εμφάνιση η Βραζιλία ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στο Μουντιάλ 1954, απέναντι στο Μεξικό το οποίο συνέτριψε με 5-0 και ήρθε ισόπαλη 1-1 με την Γιουγκοσλαβία. Ο επόμενος αγώνας στην διοργάνωση ήταν με αντίπαλο την Ουγγαρία.

Με τους φιλάθλους στο πλευρό τους, που ταξίδεψαν από την "χώρα του καφέ", οι παίκτες της "σελεσάο" αντιμετώπιζαν την αναμέτρηση ως μία ευκαιρία να επανορθώσουν το λάθος που είχαν κάνει τέσσερα χρόνια πριν. Η ευφορία ήταν διάχυτη.

Στις δηλώσεις του πριν το ματς ο Ζέζε Μορέιρα, είχε αδιαφορήσει για την δυναμικότητα της Ουγγαρίας λέγοντας επιδεικτικά: "Δεν ασχολούμαι με τις άλλες ομάδες".

Η Ουγγαρία χρειάστηκε μόλις λίγα λεπτά να σβήσει κάθε αμφιβολία για την ανωτερότητα της και να ξεπεράσει την απουσία του Φέρεντς Πούσκας. Ο Χιντεγκούτι άνοιξε το σκορ και ο Κόσιτς διπλασίασε τα τέρματα μόλις στο πρώτο δεκάλεπτο.

Ο Τζαλμά Σάντος μείωσε με πέναλτι και χρόνια αργότερα σε συνέντευξη του στην FIFA δήλωνε για το γκολ που έβαλε: "Δεκαοχτώ λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα κερδίσαμε πέναλτι. Ο Ντίντι είπε "όχι". Ο Ζουλίνιο το ίδιο. Από τον πάγκο είπαν να το εκτελέσω εγώ.

Ευτυχώς που σκόραρα. Αν το είχα χάσει θα με κατηγορούσαν μέχρι σήμερα. Θα είχα γίνει το εξιλαστήριο θύμα όπως ο Μπαρμπόσα", (σ.σ γκολκίπερ της Βραζιλίας το 1950).





Τα επεισόδια

Το σκορ δεν άλλαξε στο τέλος του ημιχρόνου, αποτέλεσμα που έδινε ελπίδες στην Βραζιλία. Οι Ούγγροι, στο πρώτο τέταρτο της επανάληψης, αύξησαν ξανά την διαφορά στα δύο γκολ, με εύστοχο πέναλτι του Μίχαλι Λάντος.

Η απόφαση εξόργισε τους Βραζιλιάνους δημοσιογράφους και μέλη της αποστολής, οι οποίοι εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και ανάγκασαν την αστυνομία να τους απομακρύνει από το γήπεδο. Πέντε λεπτά αργότερα ο Ζουλίνιο, μείωσε ξανά.

Δυνατό και επιθετικό μέχρι εκείνο το σημείο το ματς κατέληξε νευρικό και επεισοδιακό. Οι συμπλοκές μεταξύ των ποδοσφαιριστών ξεκίνησαν όταν ήρθαν στα χέρια οι Νίλτον Σάντος και Γιόζεφ Μπόζικ.

Οι δύο παίκτες αποβλήθηκαν στο 71' και από εκείνο το λεπτό η Βραζιλία προσπάθησε απεγνωσμένα να φθάσει στην ισοφάριση, κόβοντας κάθε επίθεση των Ούγγρων με σκληρό τρόπο.

Έντεκα λεπτά πριν την λήξη του προημιτελικού, ο Ουμπέρτο μάρκαρε σκληρά τον Γκιούλα Λόραντ (σ.σ προπονητής του ΠΑΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του '80). Ο διαιτητής Άρθουρ 'Ελις (σ.σ ήταν επόπτης στον τελικό του Μουντιάλ 1950) απέβαλε τον Βραζιλιάνο.

Η Ουγγαρία σφράγισε την πρόκριση με τελικό αποτέλεσμα 4-2 και σκόρερ του τελευταίου γκολ τον Σάντρο Κόσιτς. Ο αγώνας ολοκληρώθηκε εν μέσω συμπλοκών που ξεκίνησαν στον αγωνιστικό χώρο, συνεχίστηκαν στα αποδυτήρια και έφθασαν εκτός γηπέδου, μεταξύ των παικτών, μελών των ομάδων, διοργανωτών, φωτογράφων και θεατών.

Οι παίκτες των δύο ομάδων έδωσαν τόσες κλοτσιές μεταξύ τους όσες και οι φορές που κλότσησαν την μπάλα στο γήπεδο! Ο Ντζαλμά Σάντος κυνηγούσε με σφιγμένη την γροθιά τον Σάντρο Κόσιτς και ο Χιντεγκούτι πάτησε με δύναμη πάνω στο πόδι του Ίντιο.

Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ένα μπουκάλι εκσφενδονίστηκε από τον πάγκο των νικητών προς τους παίκτες της Βραζιλίας, ενώ πέντε άτομα τραυματίστηκαν στην φισούνα που οδηγούσε στα αποδυτήρια, στην οποία οι Βραζιλιάνοι είχαν σπάσει όλα τα φώτα.

Ο προπονητής της Ουγγαρίας Γκούσταβ Σέμπες, χρειάστηκε ράμματα μετά από επίθεση που δέχτηκε με μπουκάλι. Τα επεισόδια κράτησαν περίπου 20 λεπτά και στον επόμενο αγώνα της Ουγγαρίας απέναντι στην Ουρουγουάη, οι διοργανωτές τοποθέτησαν στο γήπεδο φαντάρους, χωρίς ωστόσο, να χρειαστεί η παρέμβαση τους.





Οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών

Μετά την λήξη του αγώνα ο Σάντορ Κόσιτς, που σημείωσε δύο καθοριστικά γκολ και κάλυψε την απουσία του Φέρεντς Πούσκας, δήλωνε για το ματς: "Στον αγώνα βάλαμε τέσσερα γκολ. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα και θα κερδίζαμε το ματς όσες φορές και αν παίζαμε ξανά".

Ο διαιτητής Άρθουρ Έλις, είχε μόνο μία σκέψη στο μυαλό του, να τελειώσει ο αγώνας: "Ήταν ο καλύτερος αγώνας που είδα ποτέ στην ζωή μου αλλά τελείωσε επεισοδιακά. Σήμερα πολλοί από τους παίκτες θα είχαν αποβληθεί. Η μόνη μου σκέψη ήταν να τελειώσει ο αγώνας.

Είμαι σίγουρος ότι η περίφημη "μάχη της Βέρνης" ήταν μία μάχη μεταξύ πολιτικής και θρησκείας. Η πολιτική των Κομμουνιστών Ούγγρων απέναντι στην θρησκεία των Καθολικών Βραζιλιάνων", έγραφε στην βιογραφία του το 1962 ο Άρθουρ Έλις.



Η επέλαση των "πάντσερ"

Οι πανίσχυροι Ούγγροι είχαν αποκλείσει την φιναλίστ του προηγούμενου Μουντιάλ αλλά και την κάτοχο του τροπαίου Ουρουγουάη στα ημιτελικά επίσης με 4-2 και έπρεπε να κάνουν το καθήκον τους στον τελικό απέναντι στην Δυτική Γερμανία, την οποία είχαν συντρίψει 8-3 στην φάση των ομίλων.

Παρότι, κανείς δεν έδινε τύχη στην Δυτική Γερμανία, τα "πάντσερ" με μία ανεπανάληπτη εμφάνιση καθοδηγούμενα από τον Σεπ Χέρμπεργκερ και χάρις στην εξαιρετική απόδοση του Φριτς Βάλτερ και στα δύο γρήγορα γκολ του Χέλμουτ Ραν και ένα του Μαξ Μόρλοκ, πραγματοποίησαν μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.

Η νίκη εκτίναξε την Δυτική Γερμανία στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου στην οποία παραμένουν μέχρι σήμερα. Για τους Ούγγρους ήταν το τέλος μιας "χρυσής" εποχής, που ξεκίνησε με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης, συνεχίστηκε με ορισμένες εμφατικές νίκες αλλά ολοκληρώθηκε με μία ηχηρή αποτυχία, αυτή της κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου.







ΠΗΓΗ

Το θαύμα της Εθνικής Δανίας στο Euro '92

Το θαύμα της κατάκτησης του Euro '92 από τη Δανία, που ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου, μόνο με της Ελλάδας το 2004 μπορεί να συγκριθεί.


Όπως λέει ο λαός, «μην αφήνετε μία λεπτομέρεια να χαλάσει μία όμορφη ιστορία». Εδώ και 21 χρόνια, ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι οι Δανοί διεθνείς μαζεύτηκαν άρον-άρον από τις παραλίες για να πάνε στη Σουηδία και να παίξουν στο Euro '92. Και όχι μόνο πήγαν, αλλά... το κατέκτησαν κιόλας! Ε, ας μην το χαλάσουμε εμείς.

Οι 10 χειρότερες εμφανίσεις στο αγγλικό ποδόσφαιρο

Η "έμπνευση" των ανθρώπων της Λίβερπουλ για τη φετινή εκτός έδρας εμφάνιση έδωσε ... ασίστ σε αγγλικό ΜΜΕ να παρουσιάσει το Τop-10 των πιο αντιαισθητικών εμφανίσεων στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Καμαρώστε τις!

Ρέινα VS Μινιολέ! Δείτε video με απίστευτες αποκρούσεις


Η Λίβερπουλ ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες τον διεθνή τερματοφύλακα με την Εθνική Βελγίου, Σιμόν Μιλιονέ και το δίλημμα που προκύπτει είναι Ρέινα ή Μινιολέ; Οι οπαδοί των "ρεντς" απάντησαν και παρουσίασαν ένα video με απίστευτες αποκρούσεις και των δύο, που αξίζει να δεις.

Σε μια σπουδαία μεταγραφή προχώρησε η Λίβερπουλ, αποκτώντας τον Σιμόν Μινιολέ, με σκοπό φυσικά να θωρακίσει τα γκολποστ της.

Οι "ρεντς" έδωσαν 11.000.000€ στην Σάντερλαντ για να κάνουν δικό τους τον Βέλγο γκολκίπερ και ήδη το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος θα ξεκινάει βασικός την επόμενη σεζόν.

Σε περίπτωση που ο Πέπε Ρέινα μείνει στο Λιμάνι, το δίλημμα για τον Μπρένταν Ρότζερς θα είναι μεγάλο, αφού ο Ισπανός είναι αγαπητός και έχει καθιερωθεί στην Λίβερπουλ, ενώ από την άλλη πλευρά, ο Σιμόν Μινιολέ έχει πλούσιο ταλέντο και σε ηλικία 25 ετών είναι έτοιμος να κάνει το βήμα παραπάνω.

Από τη στιγμή λοιπόν, που ανακοινώθηκε ο Σιμόν Μινιολέ για την Λίβερπουλ, υπήρξε ένα δημοψήφισμα, που έβγαλε πρώτο με μικρή διαφορά τον Πέπε Ρέινα (55.6%-44.4%). Φυσικά, αυτός που θα αποφασίσει είναι ο Ρότζερς, όμως το video που φτιάχτηκε με αφορμή την ψηφοφορία, είναι απ' αυτά που αξίζει να δεις.

Ρέινα και Μινιολέ στα καλύτερά τους... Οι εντυπωσιακές αποκρούσεις είναι πολλές και μαζεμένες σ' ένα video που διαρκεί λιγότερο από 4 λεπτά. Απολαύστε το...







ΠΗΓΗ

20 χρόνια χωρίς Ντράζεν: Ενα κείμενο και ένα ντοκιμαντέρ για τον Μότσαρτ του μπάσκετ


Συνήθως με αυτούς που χάνονται γρήγορα υπάρχει κάτι άνισο, το ανολοκλήρωτο. Και όμως όταν σκέφτεσαι τον Ντράζεν Πέτροβιτς νιώθεις μια πληρότητα, τουλάχιστον σε αθλητικούς όρους: ο κροάτης μπασκετμπολίστας που σκοτώθηκε πριν από 20 χρόνια, την 7η Ιουνίου 1993 σε έναν γερμανικό αυτοκινητόδρομο σε ηλικία μόλις 28 ετών είχε ήδη προλάβει να αγαπηθεί από τους οπαδούς, να τρομάξει, να μισηθεί και να εκτιμηθεί από τους αντιπάλους του, να θριαμβεύσει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και να καταφέρει να κερδίσει επάξια τη θέση του αστέρα στο απλησίαστο ως τότε αμερικανικό ΝΒΑ, να μείνει στην ιστορία ως ο «Μότσαρτ» του παγκόσμιου μπάσκετ.




Αυτή η διαπίστωση επιχειρεί να συλλάβει το μπασκετικό μεγαλείο του Ντράζεν Πέτροβιτς, αναμφίβολα του καλύτερου ευρωπαίου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών. Ασφαλώς υπήρχε το «θαύμα της φύσης» ο Αρβίντας Σαμπόνις, βεβαίως ο αξεπέραστος Νίκος Γκάλης, και αναμφίβολα υπάρχουν τώρα ευρωπαίοι μπασκετμπολίστες που θριαμβεύουν στο υψηλότερο επίπεδο, στο ΝΒΑ, όπως για παράδειγμα ο Γάλλος Τόνι Πάρκερ ή νωρίτερα οι συμπαίκτες του Ντράζεν: ο Βλάντε Ντίβατς, ο Nτίνο Ράτζα, ο Τόνι Κούκοτς, ο Ζάρκο Πάσπαλι ή και ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς. Αλλά ήταν ο Ντράζεν εκείνος που έριξε τους τοίχους και έκανε τους Αμερικανούς να κοιτάξουν με θαυμασμό έναν ευρωπαίο μπασκετμπολίστα.

Πρώτα ο Ντράζεν είχε μεγαλουργήσει επί ευρωπαϊκού εδάφους. Ακόμη και με τη Σιμπένικ που τώρα έχει διαλυθεί αλλά με εκείνον σε εφηβική ηλικία είχε φθάσει δύο φορές σε τελικούς Κυπέλλου Κόρατς. Σε εκείνη την ομάδα προπονητής ήταν ο Βλάντο Τζούροβιτς, ο οποίος μετά είχε δουλέψει στον Πανιώνιο. Τότε, στον Πανιώνιο, το είχε παράπονο και καμάρι: ότι το παιδί του, ο Ντράζεν, προτού πάει στο σχολείο έκανε 1.000 εύστοχα σουτ στην παιδική χαρά. «Δηλαδή 2.000 σουτ συνολικά» ελεγε ο Τζούροβιτς που έβλεπε τους παίκτες του Πανιωνίου να αράζουν το ταλέντο τους στις καφετέριες της πλατείας της Νέας Σμύρνης.

Ακολούθησε η θητεία του Ντράζεν με τη Τσιμπόνα του Ζάγκρεμπ, με την οποία κατέκτησε δύο φορές το Πρωτάθλημα Ευρώπης, για να μεταπηδήσει μετά - σπάζοντας και τα ταμπού των μεταγραφών μπασκετμπολιστών του ανατολικού μπλοκ στη Δύση - στη Ρεάλ Μαδρίτης. Την άνοιξη του 1989 με τη φανέλα της Βασίλισσας πρωταγωνιστεί σε αυτό που έμεινε στην ιστορία ως η καλύτερη παράσταση διασυλλογικού μπάσκετ: στο ΣΕΦ ο Βραζιλιάνος Οσκαρ Σμιτ πέτυχε 48 πόντους για τη Σναϊντέρο Γκαζέρτα, αλλά ο Ντράζεν Πέτροβιτς πέτυχε 62 για τη Ρεάλ την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπέλλούχων. 

Παράλληλα υπήρχε η Γιουγκοσλαβία. Τον είχαμε νικήσει το 1987, όταν ο Φάνης Χριστοδούλου τον είχε εξουδετερώσει δύο φορές στο αξέχαστο Ευρωμπάσκετ '87 - αλλά ο Ντράζεν βελτιώθηκε πολύ ενώ ο Φάνης έμεινε στις δάφνες των 80ς και έτσι το 1989 ζήσαμε τη ραψωδία της Γιουγκοσλαβίας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για να ακολουθήσει η παρέλαση στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής το 1990.

Είχε προηγηθεί το κομβικό 1988: η Γιουγκοσλαβία πήρε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ και μετά έπαιξε με τους Μπόστον Σέλτικς. Και εκεί ο Ντράζεν έκανε θαύματα, κάνοντας τιτάνες του αθλήματος σαν τον Λάρι Μπερντ να ιδρώσουν.

Και τότε στις αρχές των 90s, ήρθε ο γιουγκοσλαβικός εμφύλιος. Και ο Ντράζεν Πέτροβιτς έγινε ο Κροάτης Ντράζεν. O οποίος μετά τα θαύματα με τη Ρεάλ Μαδρίτης και την εθνική Γιουγκοσλαβίας είχε ήδη γίνει στόχος του ΝΒΑ. To φθινόπωρο του 1989 έκανε το ντεμπούτο του με τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς. Για να ακολουθήσει η μεταγραφή στους Νετς του Νιου Τζέρσεϊ όπου μεγαλούργησε: ο απολογισμός ήταν ένας μέσος όρος 15,4 πόντων ανά παιχνίδι αλλά κυρίως η εκτίμηση όλου του κόσμου του ΝΒΑ που υποκλίθηκε στο κρυστάλλινο ταλέντο του Μότσαρτ. Ενός ταλέντου που χάθηκε μια ημέρα σαν και αυτή στον Autoban 9 κοντά στη Βαυαρία.

Η κληρονομιά του 28χρονου μπασκετμπολίστα υπήρξε ανάλογη της ακτινοβολίας του. Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το αμερικανικό δίκτυο ESPN το 2010 γύρισε ντοκιμαντέρ για εκείνον και το δράμα εκείνης της γενιάς μπασκετμπολιστών της Γιουγκοσλαβίας με αφηγητή τον σπουδαίο Σέρβο Βλάντε Ντίβατς. Αξίζει να το δει κανείς...










ΠΗΓΗ

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Σεντ - Ετιέν... ετών 80


Μια από τις ιστορικότερες ομάδες της Γαλλίας, η Σέντ-Ετιέν συμπληρώνει τα 80 χρόνια της. Με αφορμή το γεγονός αυτό, το Sport24.gr πηγαίνει μερικά χρόνια πίσω, τότε που οι "Στεφανουά" μεσουρανούσαν στο γαλλικό ποδόσφαιρο. Ποιοι μεγάλοι παίκτες πέρασαν από τους "πράσινους", αλλά και ποιοι από αυτούς που αγωνίστηκαν εκεί έχουν άμεση σχέση με την Ελλάδα;

Ο ιστορικός σύλλογος του Σεντ - Ετιέν συμπληρώνει φέτος τα 80 χρόνια του (26/6/1933), από τη στιγμή που έγινε επαγγελματικός. Οι "στεφανουά" μπορεί τα τελευταία χρόνια να μη ζουν τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος, αυτό όμως δε σημαίνει πως είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους στη Γαλλία, με τεράστια ποδοσφαιρικά ονόματα να έχουν περάσει από την ομάδα.

Η τροπαιοθήκη της ομάδας είναι μεγάλη, με 10 πρωταθλήματα Γαλλίας (1957, 1964, 1967, 1968, 1969, 1970, 1974, 1975, 1976, 1981) , 6 κύπελλα (1962, 1968, 1970, 1974, 1975, 1977), ενώ λίγο έλειψε να κατακτήσει και το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1976, όταν και έφτασε μέχρι τον τελικό, αλλά ηττήθηκε τελικά από την Μπάγερν Μονάχου, με 1-0.


Η ίδρυση της ομάδας, βρίσκεται στο μακρινό 1919, ωστόσο δεν είχε τη μορφή που ξέρουμε σήμερα. Ιδρύθηκε από υπαλλήλους που εργάζονταν σε μια αλυσίδαμανάβικων στο Σεντ - Ετιέν, γνωστή ως "Γκρουπ Καζίνο". Το πρώτο της όνομα ήταν Σύλλογος Υπαλλήλων των Καταστημάτων Καζίνο ("Amicale des Employés de la Société des Magasins Casino"), με τα αρχικά "ASC". Το χρώμα της ήταν πράσινο, όπως και σήμερα, εξαιτίας των χρωμάτων της εταιρίας.

Την ονομασία της όπως την ξέρουμε σήμερα, την πήρε το 1933 όταν και ο σύλλογος έγινε επαγγελματικός. Τις μεγάλες του δόξες, ο σύλλογος του Σεντ - Ετιέν, τις έζησε τις δεκαετίες του '60 και του '70. Τότε κατέκτησε και τα περισσότερα τρόπαια. Εξαίρεση αποτελεί η σεζόν 1961-62 όταν και η ομάδα υποβιβάστηκε, αλλά στη συνέχεια επέστρεψε ακόμα δυνατότερη.


Η ομάδα της Σεντ - Ετιέν τη σεζόν 1974-75, όντας νταμπλούχος Γαλλίας.

Ένα οικονομικό σκάνδαλο που ξέσπασε το 1982 στο σύλλογο, οδήγησε τον τότε πρόεδρο της ομάδας Ροζέρ Ροσέ στη φυλακή και το σύλλογο στον υποβιβασμό. Η ομάδα επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια ξανά το 1986, αλλά δεν ξαναέγινε αυτή που ήταν πριν κάποια χρόνια. Το 1996 ξαναέπεσε στη Β', μένοντας 3 χρονιές, κάνοντας την ομάδα "ασανσέρ". Σεζόν 2000-01 και η Σεντ - Ετιέν, υποβιβάζεται ξανά, μένοντας άλλα τρία χρόνια στη δεύτερη εθνική. Οι μέρες δόξας είχαν περάσει.

Τεράστια ονόματα του ποδοσφαίρου έχουν φορέσει την πράσινη φανέλα της Σεντ - Ετιέν, με τους Μισέλ Πλατινί, Λοράν Μπλαν και Ροζέ Μιλά, να ξεχωρίζουν.


Ο Μισέλ Πλατινί με τη φανέλα των "Στεφανουά".

Ωστόσο, τη σεζόν 2007-08 κατάφερε να τερματίσει 5η και να πάρει ένα εισιτήριο για το κύπελλο UEFA, όπου και έφτασε μέχρι τους "16", αποκλείοντας στη φάση των "32" τον Ολυμπιακό. Οι επόμενες δυο χρονιές την βρήκαν στη 17η θέση του πρωταθλήματος, ωστόσο φέτος τερμάτισε 5η, και η νέα σεζόν θα τη βρει ξανά στην Ευρώπη και το Εuropa League.

Έδρα της είναι το γήπεδο, "Ζοφρουά-Γκισάρ", χωρητικότητας περίπου 27.000 θέσεων, ενώ είναι μια από τις καυτές έδρες στη Γαλλία. Δεν είναι τυχαία τα παρατσούκλια που του έχουν δώσει, λέγοντάς το "καζάνι" ή "πράσινη κόλαση". Σήμερα, ανακαινίζεται για να φιλοξενήσει αγώνες του Euro 2016.


Το "καυτό" Ζοφρουά - Γκισάρ εν ώρα δράσης.


Η ομάδα της Σεντ - Ετιέν τέλος, είναι αρκετά συνδεδεμένη με την χώρα μας, μιας και δεν είναι λίγοι οι παίκτες που έκαναν το ταξίδι Γαλλία - Ελλάδα. Ο Μάρτσιν Κούζμπα που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό το 2003, ένα χρόνο νωρίτερα φορούσε τη φανέλα των "Στεφανουά". Επίσης, ο Κέβιν Μιραλάς, ήταν από τους πιο πρόσφατους ξένους που αγωνίστηκαν στην Σεντ - Ετιέν και ήρθαν μετά στην Ελλάδα, για τον Ολυμπιακό. Ο Έλντερ Ποστίγκα επίσης, που έπαιξε ως δανεικός στον Παναθηναϊκό το 2008, είχε πάει ως δανεικός και στη Σεντ - Ετιέν το 2006.

Ενώ και οι Έλληνες, Ύβ Τριαντάφυλλος και Στάθης Ταυλαρίδης, άφησαν το στίγμα τους στο Σεντ - Ετιέν. Ο πρώτος, έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση με τη φανέλα των "πράσινων" το 1966, ενώ ήρθε στον Ολυμπιακό το 1971. Ο Ταυλαρίδης, αγωνίστηκε τρία χρόνια στη γαλλική ομάδα, από το 2007 ως το 2010, έχοντας γίνει και ένας από τους αγαπημένους τις κερκίδας, εξαιτίας των πολύ καλών του εμφανίσεων. Αμέσως μετά ήρθε η επιστροφή στην πατρίδα, για χάρη της Λάρισας.

Πολλοί είναι οι φίλαθλοι της ομάδας που έσπευσαν να ευχηθούν στη Σεντ - Ετιέν, για τα 80στα της γενέθλια, με τα συνθήματα "Allez le verts" ("Πάμε, πράσινοι") και "Vert un jour, Vert toujours" ("Πράσινος μια μέρα, πράσινος πάντα"), να ξεχωρίζουν.



ΠΗΓΗ

30 χρόνια από την υπόκλιση του "Μπερναμπέου" στον Μαραντόνα


O Ντιέγκο Μαραντόνα έκανε το κοινό της Ρεάλ Μαδρίτης να του υποκληθεί σαν σήμερα, πριν από 30 χρόνια, και η Μπαρτσελόνα ανέβασε στο διαδίκτυο την γκολάρα του.

Στις 26 Ιουνίου 1983 διεξήχθη στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" ο πρώτος τελικός του λιγκ καπ ανάμεσα σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Με το σκορ στο 0-1, ο Ντιέγκο Μαραντόνα έφυγε στο 57ο λεπτό στην αντεπίθεση.

Απέφυγε τόσο τον τερματοφύλακα Αγκουστίν, όσο και τον αμυντικό Χουάν Χοσέ, και έστειλε την μπάλα για δεύτερη φορά στα δίχτυα.


Είναι η στιγμή που αρκετοί φίλαθλοι της Ρεάλ Μαδρίτης χειροκροτούν τον Ντιέγκο Μαραντόνα για το μαγικό του γκολ. Από τις σπάνιες φορές όπου το "Μπερναμπέου" υποκλίθηκε σε ποδοσφαιριστή της Μπαρτσελόνα!

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από εκείνο το γκολ-ποίημα, η BARCA TV το ανέβασε στο διαδίκτυο.

Απολαύστε το:

Για την ιστορία, η Ρεάλ ισοφάρισε σε 2-2, ωστόσο η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το τρόπαιο επικρατώντας τρεις ημέρες μετά με 2-1 στο Καμπ Νόου. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα σκόραρε και σε εκείνο το ματς.





ΠΗΓΗ

Η κληρονομιά του Φοέ δέκα χρόνια μετά το θάνατό του


Ο Μαρκ-Βιβιάν Φοέ "έφυγε" από τη ζωή το βράδυ της 26ης Ιουνίου του 2003 σε ζωντανή μετάδοση στο "Ζερλάν". Δέκα χρόνια μετά, το σοκ του θανάτου του παραμένει στο χώρο του ποδοσφαίρου. Μαζί όμως με μια πολύτιμη κληρονομιά.

Θάνατος σε ζωντανή μετάδοση. Σε έναν χώρο και σε μία διοργάνωση που δύσκολα μπορούσες να φανταστείς ότι θα συνέβαινε. Το σοκ ήταν ανάποφευκτα μεγάλο. Και δέκα χρόνια μετά, παραμένει στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Ωστόσο υπάρχει και μία πολύτιμη κληρονομιά που έχει σώσει τις ζωές άλλων αθλητών.

Αναφερόμαστε στον τραγικό θάνατο του Μαρκ-Βιβιάν Φοέ. Ακριβώς σαν σήμερα, στις 26/6/2003, κατέρρευσε στον ημιτελικό του Confederations Cup ανάμεσα στο Καμερούν και την Κολομβία. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά σε ηλικία μόλις 28 ετών. Ποιος θα το περίμενε για ένα γυμνασμένο αθλητή τέτοιου επιπέδου...


Η αναμέτρηση διεξαγόταν στο "Ζερλάν". Η μοίρα ήθελε ο Φοέ να δώσει την μάχη με το θάνατο σε ένα γήπεδο που γνώριζε πολύ καλά, καθώς αγωνίστηκε εκεί με τη Λιόν για δύο σεζόν. Ωστόσο, παρόλο που βρισκόταν στα λημέρια του, δεν μπόρεσε να τον ντριπλάρει.

Στο 73ο λεπτό του αγώνα κατέρρευσε στο κέντρο του γηπέδου από ανακοπή καρδιάς. Μόνος του, χωρίς άλλους παίκτες δίπλα του. Οι γιατροί πάλεψαν αρκετά λεπτά για να τον κρατήσουν στη ζωή. Μεταφέρθηκε μάλιστα ζωντανός στο ιατρείο του "Ζερλάν" όπου τελικά κατέληξε.

"Νικήσαμε με 1-0 και όλοι οι παίκτες μπήκαν στα αποδυτήρια και άρχιζαν να πανηγυρίζουν", θυμάται στο BΒC ο τότε τεχνικός του Καμερούν, Βίνφρεντ Σάφερ. "Κανείς μας δεν είχε καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης. Τότε, μπήκε κλαίγοντας ο Σονγκ, ο αρχηγός μας, και μας είπε ότι ο Μαρκ πέθανε. Τα παιδιά σοκαρίστηκαν. Άρχισαν να κλαίνε. Βγήκα από τα αποδυτήρια, άκουσα δύο γυναίκες να κλαίνε με λυγμούς. Πλησίασα σε εκείνο το δωμάτιο όπου ακουγόντουσαν τα κλάματα. Μπήκα μέσα και είδα σε ένα τραπέζι τον Φοέ. Δίπλα του, η γυναίκα και η μητέρα του. Άγγιξα το πόδι του και βγήκα έξω. Ξέσπασα σε κλάματα".

Γαλλία και Καμερούν, που είχαν προκριθεί από τα ημιτελικά, ζήτησαν από τη FIFA να μη γίνει ο τελικός. Η παγκόσμια ομοσπονδία όμως, έπειτα από συνεννόηση με τη χήρα του Φοέ και τους γονείς του, αποφάσισε να γίνει το παιχνίδι. Η συγκινησιακή φόρτιση ήταν έντονη. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων παρατάχθηκαν αγκαλιασμένοι κατά τη διάρκεια του ενός λεπτού σιγή, πίσω από ένα μεγάλο πανό που απεικόνιζε τον Φοέ.

Στα μάτριξ υπήρχε η φωτογραφία του άτυχου Καμερουνέζου. Αμέτρητα τα πανό που υψώθηκαν για τον Μαρκ-Βιβιάν Φοέ σε εκείνο το ματς, με το πιο χαρακτηριστικό να αναφέρει: "Ένα λιοντάρι (σ.σ. αδάμαστα λιοντάρια είναι το προσωνύμιο της Εθνικής Καμερούν) δεν πεθαίνει ποτέ, απλά κοιμάται".

Ενώ την ώρα της απονομής (σ.σ. 1-0 έληξε ο τελικός υπέρ των "τρικολόρ" με το "χρυσό γκολ" του Ανρί), ο αρχηγος της Γαλλίας, Μαρσέλ Ντεσαγί, ζήτησε από τον ομόλογό του από πλευράς Καμερούν, Ριγκομπέρτ Σονγκ, να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο στον αέρα...



Η λάθος αντιμετώπιση...

Η πρώτη αυτοψία δεν καθόρισε τα αίτια του θανάτου του. Η δεύτερη όμως κατέληξε σε δύο λέξεις: Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Πρόκειται για μία κληρονομική πάθηση η οποία αυξάνει τις πιθανότητες αιφνίδιου θανάτου κατά την διάρκεια σωματικής άσκησης.

Ο Σανχάι Σάρμα, καθηγητής καρδιολογίας του Πανεπιστήμιου του Λονδίνου που έχει συνεργαστεί με την Μάνστεστερ Σίτι αλλά και την ολυμπιακή ομάδα της Βρετανίας στους Αγώνες του 2012, εξηγεί στο BBC ότι το πρώτο σημάδι αυτής της ασθένειας συνήθως είναι ο θάνατος.

"Οι άνθρωποι που έχουν αυτή την πάθηση, παρουσιάζουν τρεις έως πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιακή προσβολή εάν ασκούνται δυνατά. Δυστυχώς το 80% όσων πεθαίνουν από αυτή την πάθηση δεν έχουν προηγούμενα προειδοποιητικά σημάδια και ο αιφνίδιος θάνατος είναι το πρώτο".

Ο καθηγητής Σάρμα σοκαρίστηκε όταν είδε τα πλάνα με τις πρώτες βοήθειες που έλαβε ο Φοέ.

"Έπεσε κάτω χωρίς να έχει επαφή με το περιβάλλον, τα μάτια του γύρισαν. Το σώμα του παρέμενε ακίνητο. Ήταν ξεκάθαρο ότι είχε συμβεί κάτι τρομερό. Χρειάστηκε αρκετή ώρα για να καταλάβει το ιατρικό επιτελείο ότι δεν θα έκανε τίποτα με το να του βρέχουν το κεφάλι. Εμείς οι καρδιολόγοι, θέλουμε η προσπάθεια ανάνηψης να έχει ξεκινήσει στο πρώτο λεπτό. Και η χρήση απινιδωτή μέσα στο τρίλεπτο. Αυτά μας δίνουν πιθανότητα 70% επιβίωσης.

Σε αυτό το περιστατικό, είδα ότι πέρασαν 5-6 λεπτά για μια θετική ενέργεια για τη ζωή του Φοέ. Αυτό συνέβη πιθανότατα γιατί ήταν η πρώτη φορά που είχαμε τέτοιο περιστατικό στο ποδόσφαιρο. Άλλωστε, δεν περιμένεις ένας πρωταθλητής του ποδοσφαίρου να καταρρεύσει έτσι και να πεθάνει".




...και η πολύτιμη κληρονομιά

Η κληρονομιά όμως του θανάτου του είναι πολύτιμη. Ο καθηγητής Σάρμα παρατήρησε την βελτίωση στην αντιμετώπιση ενός παρόμοιου περιστατικού τον περασμένο Μάρτη. Όταν σταμάτησε η καρδιά του Φαμπρίς Μουαμπά στον αγώνα της Μπόλτον με την Τότεναμ.

"Αν δείτε το βίντεο, από τα πρώτα λεπτά το ιατρικό επιτελείο κατάλαβε τη σοβαρότητα τις κατάστασης. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα στο χέρι του γιατρού της Μπόλτον, ήταν ένας απινιδωτής. Η προσπάθεια ανάνηψης ξεκίνησε πολύ γρήγορα, ενώ χρησιμοποίησαν τον απινιδωτή δύο φορές στον αγωνιστικό χώρο".

Είναι ξεκάθαρο ότι η FIFA και ο χώρος του ποδοσφαίρου ταρακουνήθηκε από τον συγκλονιστικό θάνατο του Φοέ. Έψαξε και βρήκε τρόπους να αυξήσει τις πιθανότητες να μην συμβεί κάτι παρόμοιο σε έναν παίκτη. Αλλά και να αντιμετωπιστεί σωστά εάν είναι αναπόφευκτη η ανακοπή καρδιάς.

"Έχουμε κάνει πολλή δουλειά από τότε για τη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρδιακή ανακοπή", σημειώνει ο Τζίρι Ντόρβακ, επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της FIFA.

"Σε όλα τα επίπεδα, έχουμε την εξέταση των παικτών πριν από την άφιξή τους στα τουρνουά. Επιπροσθέτως έχουμε εκπαιδεύσει τα ιατρικά επιτελεία των ομάδων να χρησιμοποιούν απινιδωτή. Έχουμε πλέον σχέδιο αν πάει κάτι στραβά, καθώς και τον απαραίτητο εξοπλισμό να το αντιμετωπίσουμε".



Δέκα χρόνια μετά

Σήμερα διεξάγεται ο πρώτος ημιτελικός του φετινού Confederations Cup ανάμεσα σε Βραζιλία και Ουρουγουάη. Αναπόφευκτα οι μνήμες θα γυρίσουν στο 73ο λεπτό του αγώνα στο "Ζερλάν". Σε εκείνο το βράδυ που ένα παλικάρι 28 ετών "χάθηκε" σε ζωντανή μετάδοση. Ένα παιδί που μεγάλωσε σε συνθήκες φτώχειας στην Αφρική και κατάφερε με τον αγώνα του να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Και με τον θάνατό του αφύπνισε τον δυτικό κόσμο που δεν φανταζόταν ποτέ ότι αθλητές θα "έσβηναν" ξαφνικά μπροστά στα μάτια του.

Ο Μαρκ-Βιβιάν Φοέ ήταν ένας άνθρωπος ταπεινός, με το χαμόγελο πάντα στα χείλη του. Και αν μας βλέπει από κάπου εκεί ψηλά, θα είναι ικανοποιημένος για την κληρονομιά που άφησε. Και ας του στοίχισε την ίδια του τη ζωή...








ΠΗΓΗ

Τα κακά παιδιά... παίζουν παντού

   
Λίγο αντισυστημικοί, λίγο αλήτες, λίγο επαναστάτες, λίγο παρασυρμένοι από τα πάθη τους... Το Sport24.gr παρουσιάζει πέντε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, οι οποίοι αγαπήθηκαν μέσα στα γήπεδα, όμως η εξωγηπεδική τους ζωή επικρίθηκε και "κυνηγήθηκε" από πολλούς.

 Πολλοί είναι οι παίκτες που έχουν καταφέρει να τραβήξουν με το ταλέντο που διέθεταν την προσοχή του κόσμου, κερδίζοντας το χειροκρότημα από την κερκίδα.

Ορισμένοι επικεντρώθηκαν και προσπάθησαν να... διανθίσουν την εικόνα τους εκτός γηπέδων με βάση όλα όσα έχουν πετύχει μέσα σε αυτά και άλλοι ακολούθησαν έναν άλλο δρόμο.

Εκείνο του αντισυστημικού, του επαναστάτη, του κυριευμένου από τα πάθη του... Όλοι τους διέθεταν ταλέντο, αναγκάζοντας τους φιλάθλους να υποκλιθούν μπροστά στην ικανότητα τους, αλλά και να δυσανασχετίσουν για την εξωαγωνιστική τους ζωή.




Ζοζέ Σόκρατες
Ο Σόκρατες δεν ήταν απλά ένας αθλητής. "Έφυγε" από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών, όμως πρόλαβε να κερδίσει τον τίτλο - πλην του ποδοσφαιριστή - του γιατρού, του φιλοσόφου και του ριζοσπάστη. Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο, με αποτέλεσμα την εξέλιξη του σε αγαπημένο παίκτη της εξέδρας στην Κορίνθιας.

Η ψύχωση του με την πολιτική προήλθε από πολύ μικρή ηλικία. "Το 1964 πραγματοποιήθηκε πραξικόπημα. Ήμουν 10 ετών και θυμάμαι τον πατέρα μου να καίει ένα βιβλίο για τους Μπολσεβίκους. Αυτό το γεγονός φούντωσε το ενδιαφέρον μου για την πολιτική. Το ποδόσφαιρο ήρθε κατά τύχη. Ήμουν ένα παιδί της δικτατορίας. Πάντα είχα το βλέμμα μου στραμμένο στις κοινωνικές αδικίες της χώρας και είχα συναδέλφους και συμφοιτητές που έπρεπε να κρύβονται ή να αποδράσουν. Απλώς έτυχε να είμαι καλός στο ποδόσφαιρο", λέει μερικά χρόνια μετά το τέλος της καριέρας του.

Πολλοί τον "κυνήγησαν" για τα πιστεύω του, άλλοι τον κορόιδεψαν. Η αδυναμία του στο αλκοόλ και το τσιγάρο τεράστια. Εκείνος, όμως δεν επηρεάστηκε από τίποτα σε ολόκληρη τη ζωή του. Τρία πρόσωπα λάτρεψε. Τον φιλειρηνιστή Τζον Λένον, τον Τσε Γκεβάρα και τον Φιντέλ Κάστρο. Έδωσε, μάλιστα το όνομα Φιντέλ στον μικρότερο γιο του... "Όταν το έκανα, η μητέρα μου είπε 'είναι λίγο δυνατό όνομα για να το δώσεις σε ένα παιδί'. Της απάντησα 'μητέρα, κοίτα τι έκανες εσύ με μένα'", είπε ο Σόκρατες.


 


Τζορτζ Μπεστ

Όλοι έχουν γράψει για τον σπουδαίο Τζορτζ Μπεστ. Έναν αθλητή που κατάφερε να γκρεμίσει εκτός γηπέδων, όλα όσα "έχτιζε" μέσα σε αυτά. Βορειοιρλανδός, λάτρεις του ποτού και των γυναικών. Στο ξεκίνημα της καριέρας του, άκουσε τον Μπομπ Μπίσοπ να λέει στον Ματ Μπάσμπι: "Βρήκα μια αληθινή ιδιοφυία!". Στα 17 του έκανε ό,τι ήθελε με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, από την οποία και αποχώρησε σε ηλικία μόλις 26 ετών, έχοντας προλάβει να σκοράρει 137 γκολ σε 361 ματς.

Παρόλα αυτά, σε κανένα σημείο της ζωής του δεν κατάφερε να βάλει τη λογική πάνω από το συναίσθημα. Έναν χρόνο μετά την αποχώρηση του από την Γιουνάιτεντ μπαίνει φυλακή επειδή οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ. Η αδυναμία του για το αλκοόλ τεράστια. Όπως και για τις γυναίκες.... Τέσσερις Μις Κόσμος πέρασαν από δίπλα του!

Ορισμένες από τις επικές ατάκες του είναι: "Αν είχα γεννηθεί άσχημος κανένας δεν θα ήξερε τον Πελέ" ή "Το 1969 εγκατέλειψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου".




Ντιέγκο Μαραντόνα

Είναι σύμβολο για μία πολύ μεγάλη μερίδα όλων όσων παρακολουθούν ποδόσφαιρο. Τον παραδέχονται οι πάντες. Μέχρι και εκείνοι που στο σχετικό "αιώνιο δίλημμα" με τον Πελέ προτιμούν τον Βραζιλιάνο. Το ανάποδο, πάντως δεν συμβαίνει... Τον αγαπούν και τον έχουν Θεό, όπως οι ειδωλολάτρες κατά την αρχαιότητα. Ο λόγος για τον Ντιέγκο Μαραντόνα...

Στην Αργεντινή έχουν φτιάξει εκκλησία, στη Νάπολι κατάφερε να διχάσει μία χώρα στο Μουντιάλ του 1990, τονίζοντας τις κοινωνικές ανισότητες μεταξύ του Βορρά και του Νότου. Η εξωγηπεδική του ζωή, πάντως έχει περάσει από χίλια κύματα. Το 2000 μετά από συνεχόμενη παραβίαση της προσωπικής του ζωής, έριξε μπουνιά σε έναν φωτορεπόρτερ, σπάζοντας παράλληλα το τζάμι του αυτοκινήτου του. Ο Αργεντινός είπε για το συγκεκριμένο γεγονός: "Αν το 1986 είπα ότι το γκολ εναντίον της Αγγλίας μπήκε από το 'Χέρι του Θεού', σήμερα ανακοινώνω πως το σπασμένο γυαλί είναι από το 'Χέρι του Λόγου''.

Μεγάλη και η κόντρα του με τον Πελέ. Ορκισμένος πολέμιος της πολιτικής που ακολουθεί η FIFA ο Μαραντόνα έδειξε την αντίδραση του και αποχώρησε από την βράβευση του κορυφαίου αθλητή του 20ου αιώνα. Ο ίδιος είχε αναδειχτεί ως ο καλύτερος στην σχετική ψηφοφορία της FIFA, καθώς ο κόσμος του έδωσε το βραβείο με ποσοστό 53,6%. Η διοργανώτρια αρχή, όμως έφτιαξε μία "επιτροπή ποδοσφαίρου", η οποία και έδωσε το αντίστοιχο βραβείο στον Πελέ.



Πολ Γκασκόιν

Ο Πολ Γκασκόιν είναι ακόμα μία περίπτωση ποδοσφαιριστή με αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Ο Άγγλος φορ διέθετε πλούσιο ταλέντο, δημιουργώντας πολλά προβλήματα εντός και εκτός γηπέδων. Ο "Γκάζα" ήταν οξύθυμος, νευρικός, ενώ έχει κατηγορηθεί μέχρι και για ξυλοδαρμό από τη γυναίκα του.

Ποτέ δεν κατάφερε να ξεφύγει από τα πάθη του. Κυρίως το αλκοόλ. Λίγο πριν κλείσει την καριέρα του, είχε μεταφερθεί στην Αριζόνα, ώστε να κάνει αποτοξίνωση και να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Ακόμα και ο ίδιος έχει παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από το ποτό. Θέλει να πίνει συνέχεια, όπως τόνισε και ο ίδιος. Το 2008 μίλησε για το πάθος του με το αλκοόλ. Παραδέχτηκε ότι το ποτό και τα ναρκωτικά του δημιούργησαν όλα τα προβλήματα που είχε. "Αυτή η χρονιά ήταν η χειρότερή μου χρονιά. Ένα μικρό κομμάτι μέσα μου πέθανε όταν μπήκα στην εντατική και δεν ξαναγυρίζει. Η διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι ξέρω τι πρέπει να κάνω.

Ξέρω ότι δεν πρέπει να ξαναπιώ ποτέ, γιατί αν ξαναπιώ θα με σκοτώσει. Μέχρι και πριν από ένα μήνα είχα προβλήματα και με το φαγητό, αλλά και με την συμπεριφορά μου. Έπινα όταν ήμουν ευτυχισμένος αλλά και όταν ήμουν δυστυχισμένος. Το παραδέχομαι σκέφτηκα ακόμα και να πεθάνω".



Βίνι Τζόουνς

Ο Βίνι Τζόουνς σίγουρα δεν είχε το ταλέντο των προηγούμενων τεσσάρων. Αγωνιζόταν, όμως σε κάθε αναμέτρηση με καρδιά, προσπαθώντας για το καλύτερο. Την προσπάθεια του, μάλιστα επικροτούσαν όλοι οι οπαδοί της Γουίμπλετον, οι οποίοι και τον αγάπησαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.

Όσο ταλέντο, όμως του έλειπε, τόσο του περίσσευε η προσωπικότητα... Για το Νησί αποτελεί πραγματικά μία εμβληματική φυσιογνωμία. Μίλησε για το τι είναι το ταλέντο, υποστηρίζοντας σε ολόκληρη την καριέρα του ότι είδε πολλούς ανθρώπους με ταλέντο, λίγους όμως με καρδιά...


Υ.Γ. "Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παράνομους και τα ρεμάλια... Δε τα γουστάρω εκείνα τα καλοξυρισμένα αγοράκια, με τη γραβάτα και την καλή δουλειά. Μου αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι, οι άνθρωποι... με τα σπασμένα δόντια, τα σπασμένα μυαλά και τους σπασμένους τρόπους.

Αυτοί με ενδιαφέρουν. Είναι γεμάτοι εκπλήξεις και εκρήξεις. Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τους αγίους. Οι αλήτες με ξεκουράζουν, γιατί και ‘γω αλήτης είμαι. Δε γουστάρω τους νόμους, τη θρησκεία, την ηθική και τους κανόνες.

Δε γουστάρω να με φορμάρει η κοινωνία στα μέτρα της...

Τσαρλς Μπουκόφσκι".



ΠΗΓΗ

Υποταγή του Γκάλη από τον Ίβκοβιτς


Διαβάστε πως ο αξέχαστος Ντράζεν Πέτροβιτς νίκησε την Εθνική στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1989.

Στις 26 Ιουνίου του 1989 η Εθνική Ελλάδος μπάσκετ φτάνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό του Ευρωμπάσκετ. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κόντρα στους Γιουγκοσλάβους στο Ζάγκρεμπ διεκδίκησε ξανά την κορυφή της Ευρώπης όπως πριν δύο χρόνια στον τελικό της Αθήνας.  Όμως οι «πλάβι» ήταν πολύ σκληροί για να πεθάνουν.  Η dream team των Πέτροβιτς, Κούκοτς,  Πάσπαλιε, Ράντοβιτς, Βράνκοβιτς και Ράτζα διψούσε για να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί μετά από 12 χρόνια.

Οι ομάδες που πήραν μέρος στο τουρνουά ήταν χωρισμένες σε δύο γκρουπ των τεσσάρων όπου οι πρώτες δύο ομάδες κάθε ομίλου θα προκρίνονταν στα ημιτελικά. Η Ελλάδα, ως πρωταθλήτρια Ευρώπης στις αναμετρήσεις  του ομίλου έχασε μόνο από την Γιουγκοσλαβία και έτσι τερμάτισε δεύτερη πίσω της.

Στον άλλο όμιλο, πρώτη αναδείχθηκε η Σοβιετική Ένωση και δεύτερη η Ιταλία. Στον πρώτο ημιτελικό μεταξύ των Γιουγκοσλάβων και των Ιταλών  οι οικοδεσπότες διέσυραν τη «σκουάντρα ατζούρα» με 97-80. Στον άλλο ημιτελικό η Ελλάδα κέρδισε για δεύτερη φορά τους Σοβιετικούς μέσα σε δύο χρόνια  μετά τον  τελικό του 87’ με 81-80 χάρη στο τρίποντο του Φάνη Χριστοδούλου με την εκπνοή και πέρασε για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση στον τελικό.

Εκεί τα παιδιά του Ντούσαν Ίβκοβιτς  ήταν ανίκητα και η παρέα των Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα  και των άλλων παιδιών  δεν κατάφερε να αντιδράσει και υποτάχθηκε με  98-77. Το χάλκινο μετάλλιο πήραν οι Σοβιετικοί που κέρδισαν στον μικρό τελικό την Ιταλία με 104-76.

Πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά αναδείχθηκε ο «Μότσαρτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, Ντράζεν Πέτροβιτς, ο οποίος κατά τη διάρκεια των αγώνων του Ευρωμπάσκετ είχε το απίστευτο ποσοστό ευστοχίας της τάξεως του 75,5%!

Τον τίτλο του πρώτου σκόρερ κατέκτησε ο Νίκος Γκάλης με 178 πόντους ενώ ο Σοβιετικός γίγαντας, Άρβιντας Σαμπόνις αναδείχθηκε πρώτος ριμπάουντερ μαζεύοντας συνολικά 69.

 ΕΛΛΑΔΑ- ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ 77-98 (ημίχρονο 35-54)


ΕΛΛΑΔΑ (Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου): Γκάλης 30, Φασούλας 22, Στεργάκος 10, Χριστοδούλου 11 (3), Γιαννάκης 4 (1), Καμπούρης, Φιλίππου.


ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ (Ντούσαν Ιβκοβιτς): Ράτζα 25 (1), Πασπαλι 8, Κούκοτς 6 (2), Ντίβατς 16, Ζντοβτς 6, Ντανίλοβιτς 4 (1), Ντρ. Πέτροβιτς 28 (3), Βράνκοβιτς 1, Ραντούλοβιτς 2, Πρίμορατς 2, Ράντοβιτς, Τσούτουρα


 Η τελική κατάταξη:

1. Γιουγκοσλαβία
 2. Ελλάδα
 3. Σοβιετική Ένωση
 4. Ιταλία
 5. Ισπανία
 6. Γαλλία
 7. Βουλγαρία
 8. Ολλανδία











Το λογότυπο του Euro 2016

Το φως της δημοσιότητας είδε το λογότυπο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2016, το οποίο θα διεξαχθεί στα γήπεδα της Γαλλίας.

Η διοργάνωση θα διεξαχθεί από τις 10 Ιουνίου μέχρι τις 10 Ιουλίου σε 10 διαφορετικά γήπεδα, εννέα διαφορετικών πόλεων. Τα τέσσερα βρίσκονται στο βορρά (Λανς, Λιλ, Παρίσι 2) και τα έξι στο νότο (Μπορντό, Λιόν, Μαρσέιγ, Νις, Τουλούζ, Σεντ Ετιέν. 


ΒΙΝΤΕΟ: Όταν ο Άδωνις έβριζε τον Σαμαρά!

Στον τόπο αυτό έχουμε κοντή μνήμη! Τόσο κοντή που ξεχάσαμε τι έλεγε ο Άδωνις Γεωργιάδης για τον Αντώνη Σαμαρά, λίγους μήνες πριν πάει στη Νέα Δημοκρατία.

Το θέμα, φυσικά, δεν είναι το πόσο πολιτικός κωλοτούμπας αποδεικνύεται ο Άδωνις από το ακόλουθο βίντεο, αλλά πώς ο Αντώνης Σαμαράς, αυτός ο μέγας σωτήρας της πατρίδας, όχι μόνο πήρε στο κόμμα του τον Άδωνι, μετά από όσα του έσερνε, αλλά τον έκανε και υπουργό.


Τα κουνούπια δεν τους τσιμπάνε όλους!


Η σκηνή είναι οικεία σε όλους μας: δέκα άνθρωποι μαζεμένοι στον ίδιο χώρο, κάποιοι θα γίνουν… σουρωτήρι από τα τσιμπήματα των κουνουπιών μέχρι να περάσει η βραδιά, ενώ άλλους ούτε που θα τους… κοιτάξουν τα ενοχλητικά αυτά έντομα. Όταν αυτό γίνεται συνεχώς, παύει να αποτελεί σύμπτωση – και έρχεται η επιστήμη να εξηγήσει το γιατί. «Ένας στους δέκα ανθρώπους είναι ιδιαίτερα ελκυστικός για τα κουνούπια, όχι για λόγους επιβίωσης, αλλά για λόγους αναπαραγωγής», λέει ο δρ Τζέρι Φ. Μπάτλερ, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Εντομολογίας & Νηματολογίας του Πανεπιστημίου της Φλώριντα.


Όπως εξηγεί, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε τα κουνούπια δεν πίνουν το αίμα μας για να επιβιώσουν: τα θηλυκά κουνούπια (σ.σ. μόνο αυτά μας τσιμπούν, όχι τα αρσενικά) χρειάζονται το ανθρώπινο αίμα για να παράξουν γόνιμα αυγά. Και προφανώς, δεν είναι το αίμα όλων των ανθρώπων κατάλληλο γι’ αυτή τη δουλειά. Αν και η επιστήμη δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει το ανθρώπινο αίμα για να είναι… λαχταριστό για τα θηλυκά κουνούπια, η αναζήτηση διεξάγεται με εντατικούς ρυθμούς.

«Τεράστιος αριθμός μελετών διεξάγονται με τα συστατικά και τις μυρωδιές του ανθρώπινου σώματος που μπορεί να προσελκύουν τα κουνούπια», λέει ο δρ Τζο Κόνλον, σύμβουλος της Αμερικανικής Εταιρείας Ελέγχου των Κουνουπιών (AMCA). «Δεδομένου ότι πρέπει να εξεταστούν ένα-ένα τα σχεδόν 400 διαφορετικά συστατικά που εκπέμπει το ανθρώπινο σώμα, θα χρειαστεί πολύς καιρός για να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα. Ωστόσο, ήδη έχουμε μάθει αρκετά πράγματα».

Πριν από λίγα χρόνια, Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι τα κουνούπια αντιλαμβάνονται την παρουσία μας μέσω τριών σετ υποδοχέων που διαθέτουν. Το ένα σετ ανιχνεύει το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνεται με κάθε εκπνοή, το άλλο σετ ανιχνεύει τα ίχνη της οκτενόλης (μιας χημικής ουσίας που υπάρχει στην ανάσα και τον ιδρώτα) και το τρίτο ανιχνεύει το μίγμα από τις υπόλοιπες ουσίες που συνθέτουν τη μυρωδιά του σώματος. Οι επιστήμονες ξέρουν επίσης ότι η γενετική καθορίζει σε ποσοστό 85% το αν κάποιος θα είναι ελκυστικός για τα θηλυκά κουνούπια ή όχι. Επιπλέον, έχουν εντοπιστεί ορισμένα στοιχεία της χημείας του σώματός μας, τα οποία «καλοβλέπουν» τα κουνούπια.

«Όσοι έχουν υψηλές συγκεντρώσεις στεροειδών ή χοληστερόλης στην επιδερμίδα τους προσελκύουν περισσότερο τα κουνούπια», εξηγεί ο δρ Μπάτλερ. «Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην πως τα κουνούπια προτιμούν όσους έχουν πρόβλημα χοληστερόλης, αλλά μάλλον ότι προτιμούν εκείνους των οποίων ο οργανισμός επεξεργάζεται πιο αποδοτικά τη χοληστερόλη των τροφίμων, τα υποπροϊόντα του μεταβολισμού της οποίας συσσωρεύονται στην επιφάνεια του δέρματος».

Τα κουνούπια στοχεύουν επίσης όσους υπερπαράγουν ορισμένα οξέα, όπως το ουρικό οξύ, προσθέτει ο εντομολόγος δρ Τζων Έντμαν, εκπρόσωπος της Εντομολογικής Εταιρείας της Αμερικής (ESA). Τα οξέα αυτά διεγείρουν την όσφρηση των κουνουπιών και τα έλκουν προς τα ανυποψίαστα θύματά τους. Ωστόσο, η τέχνη της προσέλκυσης αρχίζει πολύ πριν από την… προσγείωση. Τα κουνούπια μπορούν να μυρίσουν το… γεύμα τους από απόσταση 50 μέτρων, κατά τον δρα Έντμαν. Και αυτό δεν είναι διόλου παρήγορο για όσους εκπνέουν πολύδιοξείδιο του άνθρακα – ένα συστατικό που μαγνητίζει τα θηλυκά κουνούπια.

Ο ρόλος του διοξειδίου του άνθρακα στην προσέλκυση των κουνουπιών μόνο αμελητέος δεν είναι. Μελέτη που δημοσιεύθηκε προ ετών στην επιθεώρηση «Αnnals of Ιnternal Μedicine» έδειξε ότι οι άντρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να δεχτούν τις επιθέσεις των κουνουπιών, κυρίως επειδή είναι πιο μεγαλόσωμοι από τις γυναίκες, οπότε εκπνέουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα. Για τον ίδιο λόγο, οι γυναίκες γίνονται πολύ πιο… δελεαστικές για τα κουνούπια όταν είναι έγκυοι. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Τhe Lancet» το 2000, έδειξε ότι οι έγκυοι προσελκύουν διπλάσια κουνούπια απ΄ ό,τι οι άλλες γυναίκες. Όσον αφορά τα παιδιά, πολύ πιο σύνηθες είναι να τσιμπήσουν τα κουνούπια τον ή τους ενήλικες που τα συνοδεύουν, παρά τα ίδια.

Ισχυρή προσελκυστική ουσία φαίνεται ότι είναι επίσης το γαλακτικό οξύ, το οποίο παράγεται όταν ιδρώνουμε και εξηγεί γιατί μας επιτίθενται περισσότερο τα κουνούπια όταν βρισκόμαστε έξω και κάνει ζέστη, κατά τον δρα Κλίφορντ Μπάσετ, από το Ίδρυμα Αλλεργίας και Άσθματος της Νέας Υόρκης.Μία άλλη εξαιρετικά ελκυστική κατάσταση για τα κουνούπια είναι η κακοσμία των ποδιών. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Βάγκενινγκεν, στην Ολλανδία, είχαν εξετάσει προ ετών δείγματα ιδρώτα από τα πέλματα 48 ανδρών, ηλικίας 20 έως 64 ετών. Όπως διαπίστωσαν, όσα δείγματα περιείχαν τα περισσότερα είδη βακτηρίων (σ.σ. η κακοσμία των ποδιών οφείλεται στη συσσώρευση βακτηρίων) ήταν και τα πιο ελκυστικά για τα κουνούπια.






ΠΗΓΗ

Θανάσης Βέγγος: «Για την Χρυσή Αυγή είμαστε όλοι»


Από την ταινία: ''Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο'' (1963), γυρισμένη στον Πόρο και στο ξενοδοχείο ''Χρυσή Αυγή''.

Σήμερα το ξενοδοχείο αυτό, στην περιοχή Ασκέλι του Πόρου, ονομάζεται ''Golden View'', όπως δήλωσε ο ιδιοκτήτης του, απο το 2002 και έπειτα για να μην θυμίζει την Χρυσή Αυγή!







Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Η ευρωπαϊκή κούπα του Ηρακλή


 Η ιστορία αρχίζει ένα φθινοπωρινό βράδυ στο Καυτανζόγλειο, όταν ο Ηρακλής κάνει τα δειλά, πρώτα βήματά του στην διοργάνωση. Στις 25 Οκτωβρίου 1984 αντιμετωπίζει στο Καυτανζόγλειο τους Τούρκους της Γαλατασαράι και τους «φιλοδωρεί» με το βαρύ 5-1 (17΄ Καραΐσκος, 49΄ Αδάμου, 59΄ Μαλουμίδης, 71΄ Χατζηπαναγής, 78΄ Παπαιωάννου). Μετά από μεγάλο χρονικό χάσμα (12 Δεκεμβρίου 1984) έρχεται η ρεβάνς, με τους Τούρκους να επικρατούν με το φτωχό 1-0 και τους Έλληνες να προκρίνονται, αγωνιζόμενοι με αρκετές εφεδρείες.


Στις 20 Φεβρουαρίου 1985, στην επόμενη φάση του Βαλκανικού Κυπέλλου, στα Ημιτελικά, ο Ηρακλής βρίσκει και πάλι Τούρκους στον δρόμο του. Αντιμετωπίζει στο Καυτανζόγλειο την Άνκαρα Σπορ, την οποία καταβάλλει με εκτέλεση πέναλτι του Βάσια στο 37΄, με 1-0. Από το πρώτο παιχνίδι η Άνκαρα Σπορ φάνηκε “σκληρό καρύδι” και στον επαναληπτικό της Άγκυρας ο Ηρακλής αντιμετώπισε ένα φανατικό (όσο και εχθρικό) κοινό, περίπου 40.000 Τούρκων, στις 20 Μαρτίου 1985. Στην κανονική διάρκεια η Ελληνική ομάδα έχανε με 1-0 και η πρόκριση κρίθηκε, νικηφόρα για αυτήν, στην διαδικασία των πέναλτι, με καθοριστικές τις δύο αποκρούσεις του Γιάννη Γκιτσιούδη. Η πρόκριση στον Τελικό του Βαλκανικού Κυπέλλου είναι γεγονός. Εκεί προκρίθηκαν και οι Ρουμάνοι της Άργκες Πιτέστι. Ο τελικός Βαλκανικού Κυπέλλου, διπλός.


Το πρώτο παιχνίδι επί Ρουμανικού εδάφους, στις 12 Ιουνίου 1985. Οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύονται το πλεονέκτημα της έδρας και επικρατούν των “κυανολεύκων” με 3-1 (το Ελληνικό γκολ ο Χατζηπαναγής στο 53΄, με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι). Το γκολ του “Νουρέγιεφ” βοήθησε πολύ στην κατάκτηση του Τροπαίου, καθώς το σκορ της ήττας ήταν βαρύ και δύσκολα ανατρέψιμο. Η δίψα των Ηρακλειδέων για έναν τίτλο και μάλιστα Ευρωπαϊκό, μεγάλη. Ζύγωνε η συμπλήρωση 10ετίας από το Κύπελλο του ’76. Στη ρεβάνς του τελικού, στο Καυτανζόγλειο, οι κερκίδες κατάμεστες. Ήταν ένα ζεστό βράδυ στα τέλη του Ιουνίου.



 Στις 23 Ιουνίου 1985. Ο Τέλης Μπατάκης έδωσε φανέλα βασικού στα πιο επίλεκτα αγωνιστικά στελέχη του. Παρά το 3-1 του πρώτου αγώνα, το πάθος ομάδας και κόσμου για το Κύπελλο οδήγησε την προσπάθεια στην επιτυχία. Οι Ρουμάνοι πάλεψαν τον αγώνα, μολονότι στο 68΄ βρέθηκαν μπροστά στην καταιγιστική ανατροπή του σκορ από τον Ηρακλή, με το 3-0, “πάγωσαν” το Καυτανζόγλειο με την μείωση του σκορ σε 3-1, αλλά 12 λεπτά πριν το τέλος, μια αριστουργηματική κομπίνα σε εκτέλεση φάουλ των παικτών του Τέλη Μπατάκη, έχρισε σκόρερ τον Σάββα Κωφίδη και, με το ένα παραπάνω γκολ, ο “Γηραιός” έγραψε ιστορία κατακτώντας τον τίτλο, που πανηγυρίστηκε μετά το τέλος του αγώνα, από τους δεκάδες χιλιάδες φίλων του, που βρέθηκαν στο Εθνικό Στάδιο της Θεσσαλονίκης.





Ηρακλής: Γκεοργκίεφ, Ζήφκας, Περγαμηνός, Καραΐσκος, Λευκόπουλος, Κωφίδης, Αδάμου, Λ. Παπαϊωάννου, Γκρέταρσον, Χατζηπαναγής, Μαλουμίδης.

Αργκές Πιτέστι: Κρίστιαν, Πανίτσα, Πίργου, Τανάσε, Στάνκου, Μοϊτσεάνου, Ζαμφίρ, Ιγκνάτ, Πάνα, Παντέα, Νίκου.

 Σκόρερ: Καραΐσκος 33΄, Γκρέταρσον 38΄, Χατζηπαναγής 68΄ (πέναλτι), Κωφίδης 73΄ - Ιγκνάτ 57΄.

 Διαιτητής: Ιοσίφοφ (Βουλγαρία).

 Θεατές: 10.000









ΠΗΓΗ

Δεν είναι τέσσερις, αλλά μια φωτογραφία!


Η παραπάνω πολύχρωμη φωτογραφία του φωτογράφου Bela Borsodi, από το εξώφυλλο "Terrain" των VLP, δεν είναι τέσσερις αλλά μια φωτογραφία!

Ο Borsodi δημιούργησε την εικόνα τοποθετώντας προσεκτικά τα αντικείμενα σε τέτοια θέση που να φαίνονται πως πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές σκηνές.


Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Οι Βρετανοί αποφάσισαν ότι δεν υπάρχουν UFO

 

Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας έκλεισε το 2009 το γραφείο του που ήταν αφιερωμένο στα UFO, τα άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα (ΑΤΙΑ), αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πιθανόν δεν υπάρχουν και ως εκ τούτου δεν δημιουργούν απειλή για την ασφάλεια, σύμφωνα με εμπιστευτικά έγγραφα που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.

Μέσα σε περισσότερο από 50 χρόνια, «όλες οι παρατηρήσεις UFO που είχαν αναφερθεί στο υπουργείο Άμυνας δεν αποκάλυψαν τίποτε που να μας αφήνει να σκεφθούμε ότι υπάρχει κάποια εξωγήινη παρουσία ή μια στρατιωτική απειλή για το Ηνωμένο Βασίλειο», είχε εξηγήσει το 2009 ένας δημόσιος λειτουργός, ο Καρλ Μάντελ, σε υπόμνημα που είχε απευθύνει στον τότε υπουργό Άμυνας, τον Μπομπ Έινσγουορθ.


Από το 2000 ως το 2007 το υπουργείο ελάμβανε κατά μέσο όρο 150 αναφορές για εμφανίσεις UFO κάθε χρόνο, αλλά καταγράφηκε μια ισχυρή αύξηση από την αρχή του 2009 ως το Νοέμβριο του ίδιου έτους, με 520 αναφορές σε μια περίοδο μόλις εννέα μηνών. Η αύξηση αυτή μπορεί να αποδοθεί στη μόδα των κινέζικων φαναριών, που ανεβαίνουν στον ουρανό και τον φωτίζουν.

«Το επίπεδο των πόρων που διατέθηκαν» στην υπηρεσία για τα UFO «αυξήθηκε ως αντίδραση σε μια πρόσφατη αύξηση των εμφανίσεων UFO, περιορίζοντας έτσι το προσωπικό που ασχολούνταν με δραστηριότητες πολύτιμες για την άμυνα», ανέφερε ακόμη ο Καρλ Μάντελ καθώς πρότεινε το κλείσιμο του γραφείου για τα UFO.

Μετά την αναφορά αυτή, το υπουργείο έκλεισε τελικά την τηλεφωνική γραμμή που είχε τεθεί στη διάθεση του κοινού για να επισημαίνει οποιοδήποτε άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο.

Τα εθνικά αρχεία έδωσαν επίσης σήμερα στη δημοσιότητα τις λεπτομέρειες των αναφορών για UFO στη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών που προηγήθηκαν του κλεισίματος της υπηρεσίας, κυρίως γύρω από το κοινοβούλιο και το μνημείο Στόουνχεντζ στη νοτιοανατολική Αγγλία.



ΠΗΓΗ

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Στον τζόγο και τα καζίνα στρέφεται η Κύπρος

Στον τζόγο και τα καζίνα στρέφεται η Κύπρος με την ελπίδα να γλιτώσει I την οικονομία της από την ύφεση που θα επιφέρει το μνημόνιο

Στα καζίνα στρέφεται η Κύπρος μπας και καταφέρει να αναχαιτίσει τη μεγάλη ύφεση που θα επιφέρει στην οικονομία της το μνημόνιο.
Σύμφωνα με δηλώσεις του Κύπριου υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Γιώργου Λακκοτρύπη νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση έχει ήδη στα σκαριά νομοσχέδιο για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας καζίνου, ενώ περιμένει παράλληλα και τα αποτελέσματα μελέτης για το πιθανό μέγεθος μιας τέτοιας αγοράς. «Θα κινηθούμε πολύ γρήγορα», διεμήνυσε σε συνέντευξή του στη Λευκωσία ο Κύπριος υπουργός την περασμένη Δευτέρα, αποκαλύπτοντας ότι στόχος είναι η προσέλκυση επενδύσεων για τη δημιουργία θέρετρου στο οποίο θα υπάρχει και καζίνο. «Θα μας βοηθήσει να βελτιώσουμε το τουριστικό μας προϊόν και να καταστήσουμε την Κύπρο τουριστικό προορισμό για όλες τις εποχές του χρόνου», εξήγησε.


Ο Αναστασιάδης

 Χθεσινό δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg επισημαίνει ότι ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης προσπαθεί να μετριάσει τις επιπτώσεις του σχεδίου διάσωσης, που υποχρέωσε τη νησιωτική χώρα να κλείσει τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζά της.

Οι σκληροί όροι που της έχουν επιβάλει οι διεθνείς πιστωτές αναμένεται ότι θα συρρικνώσουν την κυπριακή οικονομία κατά 13% στα επόμενα δύο χρόνια.

Καθώς ο τουρισμός είναι υπεύθυνος σήμερα για το 19% του κυπριακού ΑΕΠ, η δημιουργία καζίνου ενδεχομένως να είναι μια λύση, ειδικά από τους εύπορους Ρώσους που κατακλύζουν το νησί.

 Οι Ρώσοι ξοδεύουν τεράστια ποσά για τον τζόγο, πολύ περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο λαό στον κόσμο.

Συγκεκριμένα η ετήσια δαπάνη για τζόγο στη Ρωσία ανέρχεται σε περίπου 170 δολάρια ανά άτομο έναντι μέσου όρου 82 δολαρίων παγκοσμίως.

Η Ρωσία απαγόρευσε όμως το μεγαλύτερο μέρος των παιχνιδιών τζόγου το 2009 θέτοντας εκτός νόμου τα καζίνα και τις αίθουσες με κουλοχέρηδες και περιορίζοντας τον νόμιμο τζόγο σε 4 απόμακρες περιοχές της τεράστιας επικράτειάς της.

Ετσι οι περισσότεροι εύποροι Ρώσοι που επιθυμούν να τζογάρουν νόμιμα είναι αναγκασμένοι να ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα, πολλές φορές σε γειτονικές χώρες όπως η Λευκορωσία.
«Η Κύπρος θα μπορούσε να γίνει για τους Ρώσους ό,τι είναι η Μαγιόρκα για τους Γερμανούς» τονίζει ο Πολ Χέρζφελντ, πρώην ανώτατο στέλεχος της Casino Austria, υπογραμμίζοντας ότι η μεγαλόνησος «θα ταίριαζε με την περιγραφή ενός προορισμού με εύκολη πρόσβαση για λίγες ημέρες ή εβδομάδες στον ήλιο όπου μπορεί κάποιος να βρει μια ποικιλία μορφών διασκέδασης».

Τις πολύ καλές προοπτικές για την ανάπτυξη καζίνου στην Κύπρο επισημαίνει και ο Γουόργουικ Μπάρτλετ, διευθύνων σύμβουλος της εδρεύουσας στη νήσο του Μαν Global Betting and Gaming Consultans. «Η θέση της Κύπρου είναι στρατηγική, αφού είναι κοντά στη Μέση Ανατολή, αρκετοί πλούσιοι πολίτες της οποίας ταξιδεύουν σήμερα στο Λονδίνο για να τζογάρουν...

Ομως οι μεγαλύτερες δυνατότητες προέρχονται από  τους πλούσιους Ρώσους».

Σύμφωνα με την κυπριακή στατιστική υπηρεσία, οι Ρώσοι τουρίστες αυξήθηκαν κατά 15% τον Απρίλιο παρά το bail in.

Αντίθετα Βρετανοί και Γερμανοί μειώθηκαν κατά 13% και 39%, αντίστοιχα.



ΠΗΓΗ

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Το βολ-πλανέ του Ζιντάν που μας τρέλανε


Το 2002 η Ρεάλ Μαδρίτης κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ με τον «Ζιζού» να πετυχαίνει το γκολ του... αιώνα.

 Οι Ισπανοί νίκησαν 2-1 την  Μπάγερν Λεβερκούζεν στο «Χάμπντεν Παρκ» της Γλασκώβης, παρουσία 50.000 θεατών και ανέβηκαν στην κορυφή της Ευρώπης  για 9η φορά στην ιστορία τους.

Την  παράσταση ωστόσο  έκλεψε ο Ζινεντίν Ζιντάν, καθώς  στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου με ένα εκπληκτικό σουτ έγραψε ιστορία.  Ο Ρομπέρτο Κάρλος σέντραρε από αριστερά και ο Γάλλος με αριστερό βολ-πλανέ από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής, έστειλε τη μπάλα στο «παραθυράκι» του Μπουτ κάνοντας το τελικό 2-1.

Νωρίτερα οι Μαδριλένοι είχαν ανοίξει το σκορ στο 9΄ με τον Ραούλ, ενώ οι Γερμανοί  είχε ισοφαρίσει με τον Λούσιο στο 14΄.



Οι συνθέσεις των δύο ομάδων

Λεβερκούζεν: Μπουτ, Πλασέντε, Ζέμπεσκεν (65΄ Κίρστεν), Λούσιο (90΄ Μπάμπιτς), Ζίφκοβιτς, Σνάιντερ, Ραμέλοφ, Μπάλακ, Μπαστούρκ, Νόιβιλ, Μπρντάριτς (39΄ Μπερμπάτοφ).

Ρεάλ Μαδρίτης: Σέζαρ (68΄ Κασίγιας), Σαλγκάδο, Ιέρο, Ελγκέρα, Ρομπέρτο Κάρλος, Σολάρι, Μακελελέ (71΄ Φλάβιο Κονσεϊσάο), Ζιντάν, Φίγκο (61΄ ΜακΜάναμαν), Ραούλ, Μοριέντες.



Θαυμάστε!



Πρωταθλήτρια Ισπανίας η Ρεάλ Μαδρίτης

Η Ρεάλ Μαδρίτης στέφθηκε πρωταθλήτρια Ισπανίας, παίρνοντας τα ηνία από την Μπαρτσελόνα της οποίας επικράτησε με σκορ 79-71 στον πέμπτο τελικό (3-2). Ρούντι και Ρέγιες ήταν καθοριστικοί, δεν μπορούσαν οι Καταλανοί χωρίς Ναβάρο.


Η Ρεάλ εκμεταλλεύτηκε την παράδοση που θέλει στην Ισπανία, την ομάδα που κερδίζει τον πρώτο τελικό να κατακτά και το πρωτάθλημα.

Έτσι, στον πέμπτο τελικό της ισπανικής λίγκας, επικράτησε με σκορ 79-71 της Μπαρτσελόνα, έκανε το 3-2 στη σειρά των τελικών και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ισπανίας.

Με αυτό τον τίτλο η Ρεάλ έφτασε τους 31 στην ιστορία της και πανηγύρισε έξαλλα την κατάκτηση του πρωταθλήματος, που ήρθε μετά την απώλεια της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό. Η βασίλισσα κατακτά το ισπανικό πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια (η τελευταία ήταν το 2007)

Ρέγιες και Φερνάντεθ ήταν καθοριστικοί για τη Ρεάλ που ήταν καλύτερη στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Από την άλλη, η Μπαρτσελόνα αν και είχε σε εξαιρετική βραδιά Γιασικεβίτσιους και Ίνγκλις, δεν κατάφερε να καλύψει το κενό του Ναβάρο ο οποίος έπαιξε για λίγο και δεν ήταν ο εαυτός του.


Ο αγώνας:
Παρά την Η Μπαρτσελόνα προηγήθηκε με 32-31, ωστόσο στη συνέχεια η Ρεάλ απάντησε με σερί 10-0 κι έφυγε για τα αποδυτήρια με διαφορά 9 πόντων. Μέσα σε 28'' στη β' περίοδο οι Μαδριλένοι εκτόξευσαν τη διαφορά στους 13 πόντους (45-32) και υποχρέωσαν τον Τσάβι Πασκουάλ να πάρει τάιμ άουτ.

Ευστοχώντας στο πρώτο του τρίποντο στους τελικούς (1/20), ο Ρούντι Φερνάντεθ έγραψε το 50-33 υπέρ των Μαδριλένων. Οι φιλοξενούμενοι μείωσαν αρχικά σε 50-38 και με τρίποντο του Ίνγκλις (με το οποίο έφτασε τους 15 πόντους) πλησίασαν στους 9 (52-43) στο 26'.

Η Ρεάλ ολοκλήρωσε το δεκάλεπτο προηγούμενη με σκορ 55-48, ωστόσο βρέθηκε ξανά στο +13 (64-51, 66-53), εκμεταλλευόμενη τα λάθη των Καταλανών. Στα 2.41'' πριν το τέλος ο Γιασικεβίτσιους μείωσε σε 72-62 και σε 76-67 στο 1.32'', ενώ στα 59'' ο Όλεσον μείωσε σε 76-69. Οι Μαδριλένοι ήταν βιαστικοί στη συνέχεια, έχασαν συνεχόμενα σουτ και τελικά στα 25'' ο Όλεσον μείωσε σε 76-71.

Στα 16'' ο Ρέγιες με 2/2 βολές έγραψε το τελικό 79-71, δίνοντας το έναυσμα για έξαλλους πανηγυρισμούς.

Τα δεκάλεπτα: 20-18, 41-32, 55-48, 79-71
Ρεάλ (Λάσο): Ντρέιπερ 4, Φερνάντεθ 15(1/8τρ, 5ρ), Ρέγες 14(5ρ), Μίροτιτς 6, Ροντρίγκεθ 5, Μπέγκιτς 4, Κάρολ 9(2), Ντάρντεν 13(2τρ, 7ρ), Γιουγ 4(5ασ), Σλότερ 5

Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Σάδα, Χουέρτας 2, Ναβάρο, Γιασικεβίτσιους 23(3), Τοντόροβιτς 2, Ουάλας, Ίγκλις 25(5/8τρ, 6ρ), Μαυροκεφαλίδης 3, Ραμπασέδα, Όλεσον 4, Λόρμπεκ 3, Τόμιτς 9(6ρ)





ΠΗΓΗ

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

«Μην ντρέπεσαι να πεις πως είσαι στοιχηματζής. Αφού αυτό είσαι!»

Τις προάλλες διάβαζα ένα κείμενο του συχωρεμένου του Γιώργου Παρασκευά, που μου έστειλε ο sir Bozo, προς γνώσιν και επιμόρφωση. Κάθε επάγγελμα έχει τον «γκουρού» του ή αν σας στραβοκάθεται αυτή η λέξη, τον «πρίγκιπα» του, ο οποίος συνήθως είναι ένας άνθρωπος που αφιέρωσε το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό μέρος της ζωής του, στο να τελειοποιήσει την τέχνη του-όποια κι αν είναι αυτή. Για τους στοιχηματζήδες (το λεξικό μου βγάζει ορθογραφικό λάθος τη λέξη, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με την αγγλική της μετάφραση tipster, δείγμα του πόσο έχουν ενσωματώσει το στοίχημα στη ζωή τους οι Αγγλόφωνοι, σε αντίθεση με εμάς...), επαναλαμβάνω, για τους στοιχηματζήδες της Ελλάδας, αυτός ο «πρίγκιπας» ήταν ο Παρασκευάς.



Μα για ποιους έγραφε τότε;

Ο οποίος παρότι Έλληνας, στο «παιχνίδι» του ήταν πιο Βρετανός και από τον William Hill. Σε εποχές που το Ίντερνετ στη χώρα μας ήταν ακόμα ανύπαρκτο (κάπου στη δεκαετία του 90) και ο ΟΠΑΠ δεν είχε ανακαλύψει ακόμα το «Πάμε Στοίχημα», ο Παρασκευάς απευθύνονταν σε λίγα άτομα, μόνο σε αυτούς που είχαν βρει τη δυνατότητα και την άκρη να στοιχηματίζουν είτε σε μεγάλες βρετανικές εταιρίες είτε ακόμα και σε ντόπιους μπουκ του Λονδίνου. Μα, θα μου πει κάποιος, εφόσον το επάγγελμα του στοιχηματζή εκείνη την εποχή δεν υπήρχε στην Ελλάδα, γιατί σκίζονταν ο Παρασκευάς να βγάζει κάθε φορά στήλη. Για μερικές εκατοντάδες άτομα; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα μπορούσε να είναι μόνο μια. Αυτό ήταν το μεράκι του, ο καημός του, η λόξα του, η τέχνη του. Και δεν έγραφε φυσικά μόνο για αυτά τα λίγες εκατοντάδες άτομα εδώ στην Ελλάδα, αλλά έγραφε και για άλλους εκτός Ελλάδας. Ποιους;



Στα μπουκάδικα του Λονδίνου





Έχω ένα φιλαράκι που δουλεύει σε έναν μπουκ του Βόρειου Λονδίνου. Είναι μισός Έλληνας και μισός Άγγλος και έτυχε η μητέρα του που είναι Αγγλίδα να παντρευτεί στο δεύτερο γάμο της αυτό τον μπουκ. Εδώ στην Ελλάδα δεν υπήρχε μέλλον για τον μικρό (και μιλάω για το 2008), έφυγε λοιπόν κι έπιασε δουλειά στο μπουκάδικο του πατριού του. Από τότε έρχεται μόνο τα καλοκαίρια Ελλάδα για διακοπές και φυσικά όσοι ασχολούμαστε με το στοίχημα πέφτουμε κάθε φορά επάνω του να μας δώσει κάποια tips ή μερικές χρήσιμες συμβουλές. Το αποτέλεσμα όμως είναι πάντα το ίδιο. Δεν τολμάει να μιλήσει για το τι συμβαίνει εκεί μέσα, τόσο πολύ έχει τρομοκρατηθεί από τις δραστηριότητες αυτής της μπίζνας. Το μόνο που μου έχει πει είναι πως υπάρχουν κάποιοι παίκτες που στα 98 από τα 100 στοιχήματα τους κερδίζουν. Και αυτοί όσο τρελό κι αν σας φαίνεται, είναι Κύπριοι! Οι οποίοι έχουν σαν εικόνισμα -ποιόν θα περιμένατε; - τον Παρασκευά!




Μάστορες οι Κύπριοι...

Η Κύπρος είχε πάντοτε το «προνόμιο» να θεωρείται ως προτεκτοράτο της Μεγάλης Βρετανίας. Όχι βέβαια σαν τους Σκοτσέζους ή τους Ουαλούς, αλλά παρόλα αυτά μπορούσαν να διατηρούν διπλή υπηκοότητα και διπλό διαβατήριο όσοι το επιθυμούσαν. Με καθαρά νόμιμο τρόπο, μπορούσαν κι έκαναν μπίζνες με την Αγγλία και πλήρωναν τους φόρους που τους αναλογούσαν από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες τους εκεί. Με ένα τηλεφώνημα λοιπόν από τη Λευκωσία ο τάδε επιχειρηματίας στοιχημάτιζε απολύτως νόμιμα σε οποιοδήποτε μπουκάδικο της Αγγλίας και τα κέρδη του φορολογούνταν σύμφωνα με τα διατάγματα της Βρετανικής νομοθεσίας ως Άγγλου υπηκόου.





Οι Κύπριοι λοιπόν εκείνες τις εποχές που είχαν τρελά λεφτά, έπαιρναν το περίφημο 090257707, τον αριθμό στον οποίο ο Παρασκευάς έδινε τα αποτελέσματα των αγώνων, αλλά και προβλέψεις και επένδυαν σοβαρά χρηματικά ποσά στις εμπνεύσεις του.. Αποδείχθηκαν λοιπόν σε βάθος χρόνου, οι καλύτεροι μαθητές του, γιατί πρώτον είχαν δυνατή «κάβα» και δεύτερον, ήξεραν να κάνουν υπομονή. Υπομονή ώστε να χτυπήσουν την κατάλληλη στιγμή και να τινάξουν την μπάνκα. Ο φίλος μου ανέφερε πως από το 2000 και μετά, κάθε φορά που έπαιρνε τηλέφωνο ένας Κύπριος για να στοιχηματίσει, βάραγε «κόκκινος συναγερμός» Αποδόσεις άλλαζαν, ακόμα και σε μεγάλες εταιρίες, λόγω του στοιχήματος μιας ομάδας Κυπρίων. Αυτός βέβαια δεν γνώρισε εκείνες τις μέρες της μεγάλης αναστάτωσης, όμως του τα είχαν διηγηθεί πάμπολλες φορές εκεί μέσα. Και το μόνο που μας έλεγε σαν συμβουλή τελικά ήταν το εξής. «Βρείτε τρόπο να μάθετε τι ποντάρουν στην Κύπρο και ακολουθήστε τους». Τίποτα άλλο.




Τάδε έφη Παρασκευάς....

Θα ήθελα να γράψω πολλά για τον Γιώργο Παρασκευά, αλλά το ρεζουμέ του που σας ενδιαφέρει, είναι οι συμβουλές που έδινε, σε όποιον ήθελε να ασχοληθεί με το στοίχημα. Θα σας τις παραθέσω εδώ και πιστέψτε με, για πολύ κόσμο αποτελούν ευαγγέλιο...


* Πείρα είναι να τα χάσεις επί μία δεκαετία και να προβληματιστείς. Έτσι μαθαίνεις. Ειδικεύσου σε ένα πρωτάθλημα , δύο το πολύ.

* Παίζουμε όσα αντέχει η τσέπη μας. Δεν παίζουμε με δανεικά ή με λεφτά που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε κάποιες ανάγκες. Το καλύτερο είναι να έχουμε προκαθορισμένη κάβα από την αρχή της χρονιάς ως το τέλος.

* Δεν παίζουμε ομάδες και πρωταθλήματα που δεν γνωρίζουμε. Προσπαθούμε να εξειδικευτούμε περισσότερο σε κάποια πρωταθλήματα, γιατί δεν είναι δυνατό να παρακολουθούμε τα πάντα.

* Παίζουμε με βάση την φόρμα των ομάδων και λαμβάνουμε περισσότερο υπόψη μας τους τελευταίους 6 αγώνες. Οι απουσίες των ομάδων μετράνε κι αυτές, αλλά από μόνες τους δεν μπορούν να στηρίξουν ένα δυνατό προγνωστικό. Η προϊστορία έχει κάποια σημασία υπό προϋποθέσεις (ανάλογα με το πρωτάθλημα και τις ιδιαιτερότητες των ομάδων).

* Τα παιχνίδια των πρωταθλημάτων είναι προτιμότερο για στοιχηματισμό από αυτά των κυπέλλων και των διεθνών διοργανώσεων. Άλλο τα πρωταθλήματα και άλλο τα κύπελλα. Σημασία έχει το κίνητρο για την κάθε ομάδα και μπορεί στην κάθε περίπτωση να είναι διαφορετικό.

* Περιμένουμε κάποιες αγωνιστικές από την έναρξη των πρωταθλημάτων για να διαπιστώσουμε την κατάσταση που βρίσκονται οι ομάδες. Τουλάχιστον 5-7 αγωνιστικές. Ενδιάμεσα μπορούμε να παίξουμε κάποια παιχνίδια ποντάροντας μικρότερα ποσά αν κρίνουμε ότι μας δίνεται κάποια ευκαιρία.

* Παίζουμε μια ομάδα στην απόδοση που θέλουμε και κρίνουμε ότι της αξίζει. Δεν την παίζουμε όταν η απόδοση της πετσοκόβεται από τον μπουκ, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουμε ότι θα επαληθευτούμε.

* Δεν υπάρχουν «άχαστα». Η μπάλα είναι στρογγυλή και όλα μπορούν να σπάσουν. Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα των φτωχών και λατρεύεται όσο κανένα άλλο στον κόσμο για ένα και μοναδικό λόγο: ο φτωχός μπορεί να κερδίσει τον πλούσιο αν του το επιτρέψουν οι συγκυρίες και αυτό γίνεται με μεγαλύτερη συχνότητα από οποιοδήποτε άλλο άθλημα στον κόσμο.

* Αποφεύγουμε το ποντάρισμα σε αμφίρροπα παιχνίδια και κυρίως στα τοπικά ντέρμπι των ομάδων. Είναι προτιμότερο να ψάχνουμε στο κάθε κουπόνι τους άσσους και τα διπλά. Η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή και από τις δυο πλευρές.

* Παίζουμε το μικρότερο αποδεκτό στοίχημα σε αριθμό αγώνων που μας προσφέρει ο μπουκ. Αποφεύγουμε τα μεγάλα στοιχήματα όπως και το άπλωμα του παιχνιδιού μας σε πάρα πολλούς αγώνες, ακόμη και αν αυτοί παίζονται σε μικρούς συνδυασμούς.

 * Ο σωστός παίκτης ξέρει να κρατάει «πισινή» μετά από μια μεγάλη νίκη, αλλά και να απέχει για ένα διάστημα μετά από μια μεγάλη ήττα. Βάζουμε στόχους με την έναρξη της κάθε σαιζόν και κάνουμε ταμείο στο τέλος της χρονιάς. Βλέπουμε το στοίχημα ως επένδυση και όχι ως «αρπαχτή». Παίζουμε για να κερδίσουμε και γιατί γουστάρουμε το άθλημα. Δεν παίζουμε αρρωστημένα και δεν είμαστε ηττοπαθείς.

* Είμαστε νοικοκύρηδες όσον αφορά την διαχείριση των χρημάτων μας και γνωρίζουμε από πριν πως θα διαθέσουμε την κάβα των χρημάτων μας. Κρατάμε λεπτομερή στοιχεία για το που βρισκόμαστε οικονομικά.

* Δεν κατηγορούμε τρίτους όταν χάνουμε. Πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας για να βρούμε τι έφταιξε και να το διορθώσουμε.

* Παίζουμε επιλεκτικά και όχι κάθε μέρα. Το καθημερινό παιχνίδι είναι ασύμφορο λόγω της γκανιότας και εκτός αυτού μας παρασύρει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

* Θυμηθείτε: όσο σημαντική είναι η επιλογή ενός αγώνα άλλο τόσο σημαντική είναι η απόρριψη κάποιου άλλου.

* Το στοίχημα είναι δύσκολο «σπορ». Πολύ δύσκολο «σπορ», με προεκτάσεις στα μαθηματικά, την λογιστική και ειδικά στην θεωρία των πιθανοτήτων.

* Μην κάνετε τους ξερόλες και τους μάγκες. Δεν τα ξέρετε όλα. Κανένας δεν τα ξέρει όλα.

* Και θυμηθείτε: αυτοί που ξέρουν τα περισσότερα δεν τα μοιράζονται εύκολα. Μην πιάνεστε κορόϊδα από τους ειδικούς.

* Στημένα παιχνίδια υπάρχουν. Εδώ υπάρχουν στημένες εκλογές, δεν θα υπάρχουν στημένοι ποδοσφαιρικοί αγώνες; Όμως μην νομίζετε ότι κάθε στανταράκι που σας στέλνει αδιάβαστους το στησε ο book για να σας τα πάρει. Αν δεν υπήρχαν εκπλήξεις, δεν θα υπήρχε ούτε στοίχημα, ούτε τίποτα.

* Όλοι γίνονται μετά Χριστόν προφήτες με μια εξυπνάδα για να πουλήσουν μούρη και να δικαιολογηθούν.

* Να μη μαλώνετε με τις γυναίκες σας για το στοίχημα. Αν δεν τους αρέσει να παίζετε φροντίστε να κερδίζετε γιατί έτσι δεν μπορούν να σας πουν τίποτα χώρια που θα τους αρέσει να βγάζετε λεφτάκια. Το πολύ πολύ παίξτε και λίγο στη ζούλα αλλά είπαμε όχι πολλά και με σύνεση.

* Και αύριο μέρα είναι. Το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Μην παίζετε τα ρέστα σας σε ένα δελτίο για να πατσίσετε.

* Ένα αουτσάιντερ που κερδίζει κάπου-κάπου είναι προτιμότερο από ένα καυτό φαβορί που χάνει κάπου κάπου.




Ελπίζω να πήρατε μια ιδέα για αυτά που πρέσβευε ο Παρασκευάς.



ΠΗΓΗ