ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ 21 ΧΡΟΝΙΑ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΗ ΜΠΑΛΑ
Ούτε ψιχάλα δεν είχε πέσει τους προηγούμενους μήνες, αλλά εκείνη τη μέρα έμελλε να ανοίξουν οι ουρανοί... Σημαδιακό θεώρησαν ορισμένοι. Εκλαιγε και ο... Θεός για το επίσημο «αντίο» του Θωμά Μαύρου στην ποδοσφαιρική ζωή. Ηταν 14 Νοεμβρίου 1993. Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια... Η τελευταία φορά που ακούστηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια το «ποιος, ποιος; Ο Μαύρος, ο θεός!». Το σύνθημα δηλαδή που όπως ο ίδιος αφηγείται «με ανέβαζε στον ουρανό στη διάρκεια των αγώνων και μετά έπρεπε να προσγειωθώ ξανά».
Εκείνη τη μέρα πάντως τα συναισθήματα ήταν μπερδεμένα. Το φιλικό ΑΕΚ – Εθνική Ελλάδας (4-2) προς τιμήν του θα έριχνε τους τίτλους του τέλους. Στο πρώτο ημίχρονο ο Μαύρος αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα σκοράροντας δυο φορές, ενώ στο δεύτερο φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στέλνοντας ξανά την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό το ιδιότυπο χατ τρικ του άξιζε ως φινάλε με τον κόσμο που προσήλθε στο γήπεδο παρά τη δυνατή μπόρα να φωνάζει «είμαστε λίγοι, μα αγαπάμε, 12 χρόνια Θωμά δεν τα ξεχνάμε, μα μη σε νοιάζει, και δεν πειράζει, η πρώτη θέση στην καρδιά μας θα σε βάζει».
Πώς να μη συγκινηθεί ο 39χρονος τότε Μαύρος: «Το ποδόσφαιρο είναι τρόπος ζωής και δύσκολα το αποχωρίζεσαι. Αισθανόμουν μεγάλη χαρά και τιμή, αλλά και λυπόμουν από την άλλη επειδή ήταν το τελευταίο μου ματς. Ημουν μπλεγμένος σε αυτά τα συναισθήματα εκείνη τη βραδιά και κάποιες στιγμές ένιωθα σαν χαμένος. Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ότι το ποδόσφαιρο έχει παύσει για σένα» θυμάται σήμερα.
Εκείνο το φιλικό πάντως προς τιμήν του είχε καθυστερήσει αρκετά. Τη σεζόν 1990-91 κρέμασε τα παπούτσια του με τη φανέλα του Πανιώνιου, αλλά τελικά το παιχνίδι διεξήχθη δύο χρόνια μετά. «Το συζήτησα με τον κύριο Μελισσανίδη, εκείνος με τον Μπάγεβιτς και το φιλικό αποχαιρετισμού προγραμματίστηκε» εξιστορεί. Ηταν τόσο απλό κι ας μην το είχαν αποφασίσει νωρίτερα αυτοί που όφειλαν...
Στην ΑΕΚ πάντως εκτός από λατρεία ο Μαύρος είχε εισπράξει και αχαριστία. Ηταν το 1987 όταν αποχώρησε με εισήγηση του τότε προπονητή Νίκου Αλέφαντου η οποία έγινε αποδεκτή από τον ιδιοκτήτη Ανδρέα Ζαφειρόπουλο. «Από τότε δεν έχω ξαναμιλήσει μαζί τους ποτέ. Δεν ήταν μόνο ότι μου έδειξαν την έξοδο. Ειπώθηκε ότι είμαι τελειωμένος ποδοσφαιρικά, αλλά τα 51 γκολ με τον Πανιώνιο την επόμενη τριετία τους διέψευσαν» επισημαίνει ο Μαύρος, ο οποίος αναδείχτηκε για τέταρτη φορά στην καριέρα του πρώτος σκόρερ της Α' Εθνικής τη σεζόν 1989-90 σε ηλικία 36 ετών! 22 γκολ σε 33 αγώνες κατέγραψε τότε στο ενεργητικό του με τα κυανέρυθρα. Συγγνώμη πάντως από τον Αλέφαντο ή τον Ζαφειρόπουλο δεν άκουσε ποτέ...
ΓΕΓΟΝΟΤΑ & ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: Μάνα, γυναίκα και... ρεκόρ!
«Η ΑΕΚ για μένα είναι η γυναίκα μου, που είμαι ερωτευμένος μαζί της και ο Πανιώνιος η μάνα μου» έχει δηλώσει ο Θωμάς Μαύρος για να περιγράψει τη σχέση του με τους δύο συλλόγους που υπηρέτησε στην καριέρα του. Από το 1970, όταν συστήθηκε στην Α' Εθνική με τα «κυανέρυθρα», μέχρι το 1991 (και πάλι ως Νεοσμυρνιώτης) κατάφερε να σκοράρει 260 φορές σε 501 εμφανίσεις στην Α' Εθνική, δημιουργώντας ένα ακατάρριπτο μέχρι και σήμερα ρεκόρ παραγωγικότητας. Τέσσερις φορές αναδείχτηκε τοπ σκόρερ του πρωταθλήματος (1978, 1979, 1985 με την ΑΕΚ και 1990 με τον Πανιώνιο), κατέκτησε το αργυρό ευρωπαϊκό παπούτσι το 1978, στέφθηκε δύο φορές Πρωταθλητής Ελλάδας (1978, 1979) και ισάριθμες Κυπελλούχος (1978, 1983).
ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ: Παρών στο πρώτο Euro
Ανέβηκε τις βαθμίδες στα κλιμάκια της Εθνικής ομάδας και η κορύφωση της διαδρομής του με το εθνόσημο ήταν η συμμετοχή στο Κύπελλο Εθνών της Ιταλίας το 1980 (στο πρώτο δηλαδή Euro της γαλανόλευκης), αγωνιζόμενος βασικός και στα τρία παιχνίδια. Συνολικά μέτρησε 36 αγώνες και 12 γκολ με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των ανδρών από τις 16 Φεβρουαρίου 1972 μέχρι τις 11 Απριλίου 1984. Επαιξε δηλαδή για τελευταία φορά με την Εθνική (αν δεν συνυπολογιστεί το αποχαιρετιστήριο φιλικό του 1993) σε ηλικία 30 ετών. Η παραφιλολογία της εποχής ανέφερε ότι «πλήρωνε» την κόντρα της τότε διοίκησης της ΕΠΟ με τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ Ανδρέα Ζαφειρόπουλο.
ΠΗΓΗ
Ούτε ψιχάλα δεν είχε πέσει τους προηγούμενους μήνες, αλλά εκείνη τη μέρα έμελλε να ανοίξουν οι ουρανοί... Σημαδιακό θεώρησαν ορισμένοι. Εκλαιγε και ο... Θεός για το επίσημο «αντίο» του Θωμά Μαύρου στην ποδοσφαιρική ζωή. Ηταν 14 Νοεμβρίου 1993. Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια... Η τελευταία φορά που ακούστηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια το «ποιος, ποιος; Ο Μαύρος, ο θεός!». Το σύνθημα δηλαδή που όπως ο ίδιος αφηγείται «με ανέβαζε στον ουρανό στη διάρκεια των αγώνων και μετά έπρεπε να προσγειωθώ ξανά».
Εκείνη τη μέρα πάντως τα συναισθήματα ήταν μπερδεμένα. Το φιλικό ΑΕΚ – Εθνική Ελλάδας (4-2) προς τιμήν του θα έριχνε τους τίτλους του τέλους. Στο πρώτο ημίχρονο ο Μαύρος αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα σκοράροντας δυο φορές, ενώ στο δεύτερο φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στέλνοντας ξανά την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό το ιδιότυπο χατ τρικ του άξιζε ως φινάλε με τον κόσμο που προσήλθε στο γήπεδο παρά τη δυνατή μπόρα να φωνάζει «είμαστε λίγοι, μα αγαπάμε, 12 χρόνια Θωμά δεν τα ξεχνάμε, μα μη σε νοιάζει, και δεν πειράζει, η πρώτη θέση στην καρδιά μας θα σε βάζει».
Πώς να μη συγκινηθεί ο 39χρονος τότε Μαύρος: «Το ποδόσφαιρο είναι τρόπος ζωής και δύσκολα το αποχωρίζεσαι. Αισθανόμουν μεγάλη χαρά και τιμή, αλλά και λυπόμουν από την άλλη επειδή ήταν το τελευταίο μου ματς. Ημουν μπλεγμένος σε αυτά τα συναισθήματα εκείνη τη βραδιά και κάποιες στιγμές ένιωθα σαν χαμένος. Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ότι το ποδόσφαιρο έχει παύσει για σένα» θυμάται σήμερα.
Εκείνο το φιλικό πάντως προς τιμήν του είχε καθυστερήσει αρκετά. Τη σεζόν 1990-91 κρέμασε τα παπούτσια του με τη φανέλα του Πανιώνιου, αλλά τελικά το παιχνίδι διεξήχθη δύο χρόνια μετά. «Το συζήτησα με τον κύριο Μελισσανίδη, εκείνος με τον Μπάγεβιτς και το φιλικό αποχαιρετισμού προγραμματίστηκε» εξιστορεί. Ηταν τόσο απλό κι ας μην το είχαν αποφασίσει νωρίτερα αυτοί που όφειλαν...
Στην ΑΕΚ πάντως εκτός από λατρεία ο Μαύρος είχε εισπράξει και αχαριστία. Ηταν το 1987 όταν αποχώρησε με εισήγηση του τότε προπονητή Νίκου Αλέφαντου η οποία έγινε αποδεκτή από τον ιδιοκτήτη Ανδρέα Ζαφειρόπουλο. «Από τότε δεν έχω ξαναμιλήσει μαζί τους ποτέ. Δεν ήταν μόνο ότι μου έδειξαν την έξοδο. Ειπώθηκε ότι είμαι τελειωμένος ποδοσφαιρικά, αλλά τα 51 γκολ με τον Πανιώνιο την επόμενη τριετία τους διέψευσαν» επισημαίνει ο Μαύρος, ο οποίος αναδείχτηκε για τέταρτη φορά στην καριέρα του πρώτος σκόρερ της Α' Εθνικής τη σεζόν 1989-90 σε ηλικία 36 ετών! 22 γκολ σε 33 αγώνες κατέγραψε τότε στο ενεργητικό του με τα κυανέρυθρα. Συγγνώμη πάντως από τον Αλέφαντο ή τον Ζαφειρόπουλο δεν άκουσε ποτέ...
Από το 1972 έως το 1984 αγωνίστηκε στην Εθνική ανδρών (στη φωτό διακρίνεται ανάμεσα στους Κώστα Ιωσηφίδη και Νίκο Βαμβακούλα) |
ΓΕΓΟΝΟΤΑ & ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: Μάνα, γυναίκα και... ρεκόρ!
«Η ΑΕΚ για μένα είναι η γυναίκα μου, που είμαι ερωτευμένος μαζί της και ο Πανιώνιος η μάνα μου» έχει δηλώσει ο Θωμάς Μαύρος για να περιγράψει τη σχέση του με τους δύο συλλόγους που υπηρέτησε στην καριέρα του. Από το 1970, όταν συστήθηκε στην Α' Εθνική με τα «κυανέρυθρα», μέχρι το 1991 (και πάλι ως Νεοσμυρνιώτης) κατάφερε να σκοράρει 260 φορές σε 501 εμφανίσεις στην Α' Εθνική, δημιουργώντας ένα ακατάρριπτο μέχρι και σήμερα ρεκόρ παραγωγικότητας. Τέσσερις φορές αναδείχτηκε τοπ σκόρερ του πρωταθλήματος (1978, 1979, 1985 με την ΑΕΚ και 1990 με τον Πανιώνιο), κατέκτησε το αργυρό ευρωπαϊκό παπούτσι το 1978, στέφθηκε δύο φορές Πρωταθλητής Ελλάδας (1978, 1979) και ισάριθμες Κυπελλούχος (1978, 1983).
ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ: Παρών στο πρώτο Euro
Ανέβηκε τις βαθμίδες στα κλιμάκια της Εθνικής ομάδας και η κορύφωση της διαδρομής του με το εθνόσημο ήταν η συμμετοχή στο Κύπελλο Εθνών της Ιταλίας το 1980 (στο πρώτο δηλαδή Euro της γαλανόλευκης), αγωνιζόμενος βασικός και στα τρία παιχνίδια. Συνολικά μέτρησε 36 αγώνες και 12 γκολ με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των ανδρών από τις 16 Φεβρουαρίου 1972 μέχρι τις 11 Απριλίου 1984. Επαιξε δηλαδή για τελευταία φορά με την Εθνική (αν δεν συνυπολογιστεί το αποχαιρετιστήριο φιλικό του 1993) σε ηλικία 30 ετών. Η παραφιλολογία της εποχής ανέφερε ότι «πλήρωνε» την κόντρα της τότε διοίκησης της ΕΠΟ με τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ Ανδρέα Ζαφειρόπουλο.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου