Ο Βενγκέρ δεν ήθελε να κερδίσει «βρώμικα»

Διαβάστε πως ένας αγώνας της Άρσεναλ έγινε η αιτία να θεσπιστεί το «fair play».

Στις 13 Φεβρουαρίου του 1999 στον αγώνα για τον πέμπτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας η Άρσεναλ υποδέχεται τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Ο Βιεϊρά στο πρώτο μέρος ανοίγει το σκορ για τους γηπεδούχους. Στο δεύτερο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι καταφέρνουν να φέρουν το ματς στα ίσα με κεφαλιά του Μαρσέλο.


Στο 75΄οι ποδοσφαιριστές της Σέφιλντ πέταξαν τη μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στον τραυματισμένο συμπαίκτη τους Λί Μόρις. Ο Πάρλουρ εκτέλεσε το πλάγιο προς τη μεριά της Σέφιλντ. Η μπάλα, όμως, έφθασε στο συμπαίκτη του, τον Νιγηριανό Κανού, που προχώρησε και έδωσε πάσα στον Μαρκ Όφερμαρς. Ο Ολλανδός σκόραρε για τους Λονδρέζους, οι οποίοι τελικά νίκησαν με 2-1. Η Άρσεναλ νίκησε με ένα τέρμα που τυπικά ήταν κανονικό, αλλά ήταν… άτιμο. Ο διαιτητής Πίτερ Τζόουνς δεν είχε την εξουσία να το ακυρώσει.


Μετά τη λήξη του αγώνα ο προπονητής της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ, και ο αντιπρόεδρος των «κανονιέρηδων», Ντέιβιντ Ντέιν ζήτησαν από το διαιτητή του αγώνα την επανάληψη της αναμέτρησης. Το αίτημα έγινε αποδεκτό. Η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία συνεδρίασε εκτάκτως και τρεις ώρες μετά το επίμαχο ματς αποφάσισε την ακύρωση του αποτελέσματος και την επανάληψη του αγώνα την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου στο «Χάιμπουρι». Αυτό γινόταν για πρώτη φορά, ωστόσο ήταν μόνο η αρχή καθώς το «fair play» θεσπίστηκε από τη ΦΙΦΑ και από τότε ακολουθείται από τις περισσότερες ομάδες.

Ο Αλσατός τεχνικός είχε πει πως «Έμαθα να παλεύω για το fair play από τότε που ήμουν παιδί στη Γαλλία. Πρέπει να αλλάξουμε τους κανονισμούς γιατί το Σάββατο ο διαιτητής δεν μπορούσε να δράσει, παρότι όλοι οι παίκτες ήθελαν να ακυρωθεί το γκολ. Πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαρες οδηγίες για το τι πρέπει να γίνεται όταν η μπάλα βγαίνει έξω για έναν παίκτη που τραυματίζεται».



ΠΗΓΗ