Locomondo: Οδύσσεια 10 χρόνων

Μιλήσαμε με το δημοφιλές Ελληνικό συγκρότημα με αφορμή μια συναυλία, ένα νέο άλμπουμ, και μια επέτειο δεκαετούς πορείας.

Γιορτάζοντας 10 χρόνια παρουσίας στην Ελληνική μουσική, οι Locomondo ξεκινούν τη σεζόν με ένα live στο Bolivar Beach Bar αυτή την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου, αλλά και με την «Οδύσσεια», έναν καινούριο δίσκο, ξεκίνημα ενός νέου κύκλου όπως λένε κι οι ίδιοι. Πριν ανέβουν στη σκηνή για να μοιραστούν με το ενθουσιώδες και πολυάριθμο κοινό τους, ήχους “rap, ska, reggae, hip-hop, dub, ska, reggae, one drop”, τους κάναμε μερικές ερωτήσεις.

Δεν τους ρωτήσαμε απολύτως τίποτα για το "Pro".

Αλλά τους ρωτήσαμε:για την Τζαμάικα, τον Manu Chao, την σημερινή Ελλάδα, και τη ρέγκε. Να, κάπως έτσι:

 

Γιατί ρέγκε;

 

Ήταν κάτι το οποίο συνέβη από μόνο του, μέσα από το δέσιμο της μπάντας στ' αρχικά της στάδια. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε πολύ επηρεασμένοι από την reggae και το ska σαν μουσικές. Είμαστε όμως και ένα συγκρότημα που ενώ έχει σαν βάση αυτά τα ακούσματα, αφήνει και άλλες του “αγάπες” ή επιρροές να μπούν στα τραγούδια του.

Ξεκινήσατε ηχογραφώντας νωρίς στην Τζαμάικα. Τι φανταστικό και περίεργο θυμάστε από τότε;

 

Το ταξίδι αυτό ήταν ένα μεγάλο σχολείο για όλους μας, αλλά και ένα ταξίδι ζωής που ο καθένας από εμάς έχει κρατήσει για τον εαυτό του τα πράγματα και τις εμπειρίες που ήταν σημαντικές γι αυτόν. Η Τζαμάικα είναι μια χώρα μεγάλων αντιθέσεων και απίστευτης φυσικής ομορφιάς. Είναι μια χώρα με μεγάλα ποσοστά εγκληματικότητας, χωρίς μεσαία τάξη και με πολλές ανισότητες. Με άλλα λόγια δεν είναι ο παράδεισος που όλοι ονειρεύονται, εκτός και αν πας να κλειστείς σε ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα. Υπάρχει ένα τραγούδι στο Me Wanna Dance που λέγεται Ghetto Tourist, και μιλάει για τις εμπειρίες μας σαν ταξιδιώτες σε αυτό το νησί.

Μουσική πώς γράφετε;

 

Το μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών το γράφει ο Μάρκος (τραγούδι, κιθάρα). Ένα μικρότερο μερίδιο έχει ο Γιάννης (κιθάρα). Κατά καιρούς όμως όλο το συγκρότημα έχει συνεισφέρει δημιουργικά στους δίσκους μας. Τραγούδια έχουν γραφτεί και από τον Σταμάτη (πλήκτρα) από τον Στρατή- Άγγελο (τύμπανα) αλλά και από τον Σπύρο (μπάσο) σε όλους την δισκογραφική πορεία του σχήματος.

Μιλήστε μας για το νέο σας άλμπουμ. Αποφασίζετε συνειδητά να ξεκινήσετε ένα άλμπουμ ή όπως σας έρχεται;

 

Η σωστή ώρα για να βγει ένας δίσκος είναι όταν αισθάνεσαι ότι υπάρχει το κατάλληλο υλικό και σε ποιότητα αλλά και σε ποσότητα ή όταν έχεις να πεις κάτι.

Στην δικιά μας περίπτωση είχαν ήδη περάσει πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου μας στουντιακού δίσκου και είχαμε μαζέψει αρκετά τραγούδια στο πέρασμα των χρόνων και αισθανόμασταν ότι έχει έρθει η ώρα να πούμε κάτι καινούργιο. Όσο για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα της δουλείας πιστεύουμε ότι είναι ένα βήμα μπροστά σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές μας, τόσο σε επίπεδο μουσικής όσο και στίχου.

Σε μια εποχή σαν τη σημερινή για την Ελλάδα, πόσο σημαντικό είναι για εσάς το ‘για τι πράγμα μιλάει’ ένα τραγούδι;

 

Η μουσική μπορεί να είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Ένα πράγμα που προσπαθούμε από την αρχή είναι να διαχωρήσουμε την «ποιοτική μουσική» από την «σοβαρή μουσική». Πολλές μουσικές που αγαπάμε, ποιοτικές μουσικές, δεν είναι καθόλου σοβαρές ή σοβαροφανείς. Θέλαμε από την αρχή να εντάξουμε την έννοια της γιορτής στις ζωντανές μας εμφανίσεις, όπως και την θετική αντιμετώπιση των πραγμάτων στους στίχους μας. Υπάρχουν τραγούδια μας με κοινωνικό προβληματισμό, όπως και με μία περιγραφική διάθεση για ένα φαινόμενο ή κάτι που μας τράβηξε την προσοχή, χωρίς όμως να έχουμε δείξει με το δάχτυλο τον φταίχτη.

Σας αρέσει να συνεργάζεστε με άλλους καλλιτέχνες;

 

Μας αρέσει πολύ να συνεργαζόμαστε με άλλους καλλιτέχνες. Μας δίνει μία διαφορετική ματιά στο πως φτιάχνεται ένα τραγούδι, γιατί ο κάθε καλλιτέχνης έχει έναν δικό το τρόπο με τον οποίο φτάνει στο τελικό αποτέλεσμα.

Έχετε παίξει αμέτρητα live. Πόσο νωρίς σε μια συναυλία ξέρεις αν θα πάει καλά ή όχι; 

 

Η καλή συναυλία για εμάς είναι θέμα ενέργειας. Είναι αυτή η συναυλία που κοινό και συγκρότημα γίνονται ένα. Εκείνη η συναυλία που την ενέργεια που ξεκινάει από την σκηνή την παίρνει ο κόσμος και την γυρίζει πίσω στην σκηνή πολλαπλασιασμένη και που αυτό το σπιράλ ενέργειας συνεχίζεται μέχρι το τέλος της συναυλίας.

Ποια η σχέση σας με το κοινό και με την ευρεία αποδοχή; Είναι κάτι με το οποίο προβληματιστήκατε ποτέ ή πάντα σας χαροποιούσε; Ή δεν το πολυσκέφτεστε καν;

 

Η επιτυχία είναι κάτι το σχετικό. Είναι μεγάλη μας χαρά να βλέπουμε πολύ κόσμο στα live μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και αυτοσκοπός. Η κινητήρια δύναμη της μπάντας δεν είναι να μαζεύει όλο και περισσότερο κόσμο αλλά η αγάπη για την μουσική.

Με την ευρεία αποδοχή δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Οι περισσότεροι αγαπημένοι μας καλλιτέχνες είναι καλλιτέχνες που έχουν πολύ μεγάλη αναγνώριση. Καλλιτέχνες σαν τον Bob Marley, τους Beatles ή τον Springsteen π.χ.  Πολλές φορές η μεγάλη αναγνώριση είναι και ένα σημάδι της μεγάλης αξίας ενός καλλιτέχνη.

Ποιο live ξεχωρίζετε από όσα έχετε παίξει, και γιατί;

 

Είναι πολλά τα οποία έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό μας, για τελείως διαφορετικούς λόγους. Ένα από αυτά ήταν το live στο Rockwave με τον Manu Chao, γιατί γνωρίσαμε από κοντά αυτόν τον σημαντικό καλλιτέχνη αλλά και γιατί ήταν η πρώτη φορά που παίξαμε μπροστά σε τόσο κόσμο.
Ένα άλλο λάιβ που θα θυμόμαστε για πάντα ήταν σε ένα εστιατόριο στο Ρέθυμνο στα πρώτα μας βήματα. Αυτοί έψαχναν γιά μία latin μπάντα για τις απόκριες και εμείς ψάχναμε ένα μέρος για να παίξουμε. Κανένας από τους δύο μας δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. Το σκηνικό στο τέλος θύμιζε την ταινία «το Πάρτυ» του Peter Sellers.

 

Και πού θα θέλατε να παίξετε οπωσδήποτε στο μέλλον, και γιατί;

 

Σε πολλά μέρη. Έχουμε γυρίσει σχεδόν όλη την Ελλάδα και έχουμε παίξει σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, αλλά πάντα θα υπάρχει και κάποιο μέρος που δεν έχεις πάει και θα ήθελες πολύ να πας. Φέτος π.χ. πήγαμε για πρώτη φορά στην Ρωσία και στην Ιταλία το καλοκαίρι και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι'αυτό.

Έχετε πει πως μετά το live άλμπουμ ανοίγει ένας νέα μουσικός κύκλος. Με τι τρόπο;

 

Ο live  δίσκος έγινε για να αποτυπώσει το κλίμα αλλά και την ενέργεια των ζωντανών εμφανίσεων μας. Παρ’ όλο που εκείνη την στιγμή δεν ήταν τόσο καθαρό στο κεφάλι μας, αισθανόμασταν οτί έκλεινε ένας κύκλος για το συγκρότημα, τόσο σε επίπεδο τραγουδοποιίας όσο και στον τρόπο παρουσίασης του συγκροτήματος σε ζωντανό επίπεδο. Αυτό το πράγμα αποδείχθηκε με την κυκλοφορία του καινούργιου μας cd, που σίγουρα είναι διαφορετικό από τις προηγούμενες μας δουλειές.

Το να εξελίσσεσαι είναι και αυτοσκοπός ή είναι κάτι που το διαπιστώνεις μόνο εκ των υστέρων;

 

Μάλλον θα λέγαμε ότι είναι η φυσική συνέπεια που έχει το πέρασμα του χρόνου. Αλλάζουμε όλοι μας και σαν άνθρωποι αλλά και σαν μουσικοί. Αυτό που ζεις αναπόφευκτα αποτυπώνεται και στα τραγούδια σου, αλλά και στον τρόπο που παίζεις.

Τι μουσική σας αρέσει;

 

Ο καθένας θα σου πει κάτι διαφορετικό. Σε άλλον αρέσει το ρεμπέτικο, σε άλλον η τζαζ, άλλος αγαπάει το ροκ ή ακόμα και την ηλεκτρονική μουσική. Όλες αυτές οι διαφορετικές προτιμήσεις βρίσκουν τον δρόμο τους στα τραγούδια μας με τον ένα τρόπο ή τον άλλο. Σε ότι έχει να κάνει με την διασκέδαση και εκεί θα ακούσεις εφτά διαφορετικές γνώμες. Είμαστε τελείως διαφορετικοί σαν άνθρωποι και σαν χαρακτήρες.

Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που έχετε καταλάβει για τους εαυτούς σας σε αυτά τα 10 χρόνια καριέρας;

 

Το πιο σημαντικό στοιχείο στην μπάντα είναι οι ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των μελών του γκρούπ. Αυτό ήταν που μας έφερε κοντά στην αρχή σαν παρέα και αυτό είναι που μας κρατάει κοντά. Χωρίς αυτό θα ήμασταν μία μπάντα από πληρωμένους μουσικούς. Ένα άλλο σημαντικό είναι η αγάπη γι'αυτό που κάνουμε, το να γράφεις τραγούδια, να κάνεις ζωντανές εμφανίσεις, περιοδείες. Χωρίς αυτά τα δύο στοιχεία ίσως να μην υπήρχαν locomondo.

*Οι Locomondo παίζουν στο Bolivar Beach Bar αυτή την Παραασκευή 6 Σεπτεμβρίου.

ΠΗΓΗ