Ο πιο ασφαλής τρόπος να καταλάβεις προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα, λίγες ώρες πριν ξεγεννήσει η «γκαστρωμένη» κάλπη, είναι να κοιτάξεις τις αποδόσεις που δίνουν οι στοιχηματικές εταιρείες. Είναι προφανές πως αυτές καθαρίζουν καλύτερα από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων το τοπίο μπροστά από τα μάτια του ψηφοφόρου. Σε περίπτωση λανθασμένης ανάγνωσης έχουν να χάσουν χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ, ενώ μια φουσκωμένη σφυγμομέτρηση ή ένα ποσοστό που θα διαψευστεί θα ξεχαστεί μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα. Τόσο διαρκεί το ενδιαφέρον μετά την κάθε εκλογική διαδικασία.
Ρίξτε μια ματιά στις αποδόσεις για τις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Επόμενος δήμαρχος στην Αθήνα θα είναι ο Γιώργος Καμίνης, στον Πειραιά ο Γιάννης Μώραλης και στη Θεσσαλονίκη κοντεύουν να «φράξουν» την επιλογή του Γιάννη Μπουτάρη. Προφανώς, αυτή δεν είναι μόνο η φωτογραφία της στιγμής, είναι ένας ολόκληρος αλγόριθμος που έχει να κάνει με τον όγκο των χρημάτων που ποντάρονται σε συνάρτηση με τις δημοσκοπήσεις που βγαίνουν (ή όχι) στη δημοσιότητα. Αντίστοιχη εικόνα, πιο θολωμένη και αμφίρροπη βέβαια, μπορείς να πάρεις αν κοιτάξεις τις επιλογές για τις ευρωεκλογές. Ο Σύριζα θα είναι το πρώτο κόμμα, το ΚΚΕ «κλειδώνει» στο να είναι πάνω από την Ελιά, ενώ Ποτάμι και Χρυσή Αυγή δίνουν μάχη για το ποιος θα είναι στην τρίτη θέση.
Σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό, η κατάντια της πολιτικής ζωής βασίζεται στην ποδοσφαιροποίησή της. Από τα ιδεολογικά σλόγκαν που ντύθηκαν με την απλότητα των οπαδικών συνθημάτων, μέχρι τη ρητορική των βουλευτών που δεν διαφέρει και πολύ από τα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα ακροατών σε αθλητικά ραδιόφωνα. Λογικό είναι, λοιπόν, οι εκλογές και οι προβλέψεις για το αποτέλεσμά τους να θυμίζουν Στοίχημα και ΠΡΟ-ΠΟ. Το βασικό πρόβλημα, όμως, είναι πως ο κόσμος οδηγείται στις κάλπες λες και πηγαίνει να τζογάρει στον «παπά». Με τα λίγα ευρώ διαθέσιμα ποντάρει -σχεδόν- στην τύχη για ένα καλύτερο αύριο. Και, ξέρετε, σχεδόν πάντα ο μόνος κερδισμένος είναι ο παπατζής.
ΠΗΓΗ
Ρίξτε μια ματιά στις αποδόσεις για τις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Επόμενος δήμαρχος στην Αθήνα θα είναι ο Γιώργος Καμίνης, στον Πειραιά ο Γιάννης Μώραλης και στη Θεσσαλονίκη κοντεύουν να «φράξουν» την επιλογή του Γιάννη Μπουτάρη. Προφανώς, αυτή δεν είναι μόνο η φωτογραφία της στιγμής, είναι ένας ολόκληρος αλγόριθμος που έχει να κάνει με τον όγκο των χρημάτων που ποντάρονται σε συνάρτηση με τις δημοσκοπήσεις που βγαίνουν (ή όχι) στη δημοσιότητα. Αντίστοιχη εικόνα, πιο θολωμένη και αμφίρροπη βέβαια, μπορείς να πάρεις αν κοιτάξεις τις επιλογές για τις ευρωεκλογές. Ο Σύριζα θα είναι το πρώτο κόμμα, το ΚΚΕ «κλειδώνει» στο να είναι πάνω από την Ελιά, ενώ Ποτάμι και Χρυσή Αυγή δίνουν μάχη για το ποιος θα είναι στην τρίτη θέση.
Σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό, η κατάντια της πολιτικής ζωής βασίζεται στην ποδοσφαιροποίησή της. Από τα ιδεολογικά σλόγκαν που ντύθηκαν με την απλότητα των οπαδικών συνθημάτων, μέχρι τη ρητορική των βουλευτών που δεν διαφέρει και πολύ από τα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα ακροατών σε αθλητικά ραδιόφωνα. Λογικό είναι, λοιπόν, οι εκλογές και οι προβλέψεις για το αποτέλεσμά τους να θυμίζουν Στοίχημα και ΠΡΟ-ΠΟ. Το βασικό πρόβλημα, όμως, είναι πως ο κόσμος οδηγείται στις κάλπες λες και πηγαίνει να τζογάρει στον «παπά». Με τα λίγα ευρώ διαθέσιμα ποντάρει -σχεδόν- στην τύχη για ένα καλύτερο αύριο. Και, ξέρετε, σχεδόν πάντα ο μόνος κερδισμένος είναι ο παπατζής.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου