Γιατί έγινε το φιλικό παιχνίδι της Λίβερπουλ με τον Ολυμπιακό, προς τιμή του Στίβεν Τζέραρντ;
Τι ακριβώς σημαίνει αυτή η πρωτοβουλία αλλά και με ποιο τρόπο υλοποιείται στον κόσμο του ποδοσφαίρου;
Πάμε μαζί να δούμε όσα βρίσκονται πίσω από το συγκεκριμένο ματς, το οποίο αντιπροσωπεύει, εν τέλει, μία άλλη πραγματικότητα, διόλου συνηθισμένη σε σχέση με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα αλλά κι εκτός της Μεγάλης Βρετανίας…
Οι φιλικοί αγώνες προς τιμή ενός ποδοσφαιριστή πραγματοποιούνται, συνήθως, όταν κλείσει 10 χρόνια στην ίδια ομάδα. Ο Τζέραρντ συμπλήρωσε 15, αλλά, δεν ήθελε να γίνει ένα τέτοιο ματς για εκείνον νωρίτερα, με δεδομένο ότι στη δεκαετία του στη Λίβερπουλ ήταν 28 ετών, αρκετά μικρός δηλαδή.
Τα έσοδα από ένα παιχνίδι σαν κι αυτό φθάνουν το 1.500.000 ευρώ, και όλα δίδονται στον ποδοσφαιριστή, ο οποίος, ανάλογα, αποφασίζει τι θα κάνει με αυτό το ποσό, με ποιο τρόπο θα το διαχειρισθεί.
Σήμερα, οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιρικοί αστέρες έχουν δημιουργήσει δικά τους ιδρύματα, που λειτουργούν ως ‘’εργαλεία’’ για να υλοποιήσουν φιλανθρωπικές δραστηριότητες και συνήθως διαθέτουν τα χρήματα από τα τιμητικά παιχνίδια, σε αυτούς τους σκοπούς.
Κακώς υπάρχει η εντύπωση ότι πρόκειται για "αποχαιρετιστήριους αγώνες", οι οποίοι πραγματοποιούνται όταν πρόκειται να αποσυρθεί από την ενεργό δράση ένας ποδοσφαιριστής. Απλώς, συμπίπτουν με την ωρίμανση της καριέρας του στην ίδια ομάδα.
Συχνά, οι συγκεκριμένοι αγώνες πραγματοποιούνται πριν καν συμπληρωθεί η δεκαετία, ώστε να τιμηθεί ένας παίκτης με ακόμα πιο εμφατικό τρόπο.
Άλλωστε, στην εποχή Μποσμάν οι μετακινήσεις ποδοσφαιριστών είναι τόσο συχνές, ώστε είναι σπάνιο το φαινόμενο να μείνει ένας παίκτης για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ίδια ομάδα.
Για αυτό, εξάλλου, κι έχουν περιορισθεί σε μεγάλο βαθμό τα τιμητικά ματς για ποδοσφαιριστές, οι οποίοι παίζουν πολλά χρόνια δίχως να αλλάξουν φανέλα.
Παλαιότερα, μέχρι το 1990 οι αγώνες αυτού του χαρακτήρα για τους ποδοσφαιριστές είχαν το νόημα της οικονομικής ενίσχυσής τους, γιατί ήταν περιορισμένες οι απολαβές τους και χωρίς ιδιαίτερη αξία τα συμβόλαιά τους.
Στη συνέχεια η κατάσταση διαφοροποιήθηκε, αλλά, παράλληλα, περιορίσθηκε ο αριθμός αυτών των φιλικών συναντήσεων, που κακώς τις μπερδεύουν πολλοί με τα αποχαιρετιστήρια παιχνίδια, όταν πλέον αποφασίζει ένας ποδοσφαιριστής να κρεμάσει τα παπούτσια του.
Έχει, βέβαια, συμβεί να πραγματοποιηθούν δύο αγώνες προς τιμή του ίδιου ποδοσφαιριστή, καθώς, σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχει η διάθεση από την ομάδα να ενισχυθεί οικονομικά "ένα δικό της παιδί".
Αυτό το καθεστώς με τα φιλικά ματς, δεν αφορά στην Ελλάδα, όπου ένας ποδοσφαιριστής θα πρέπει να περιμένει "μια ζωή" ώστε να τιμηθεί από την ομάδα του και βεβαίως κανείς παίκτης δεν έχει την ευκαιρία να χαρεί έναν αγώνα προς τιμήν του όσο, ακόμα, είναι μέσα στο γήπεδο και παραμένει στην ενεργό δράση...
Με τον όρο testimonial οι Άγγλοι περιγράφουν κάθε παιχνίδι το οποίο πραγματοποιείται για να τιμηθεί ένας ποδοσφαιριστής και να αναγνωρισθεί η προσφορά του στην ομάδα του.
Μπορείτε να δοκιμάσετε τη μνήμη σας και να προσπαθήσετε να βρείτε για πόσους Έλληνες ποδοσφαιριστές έχουν γίνει φιλικοί αγώνες από τις ομάδες τους, για να τιμηθούν για την προσφορά τους.
Εάν βρείτε πιο πολλούς από πέντε, θα πάρετε βραβείο… Γιατί και οι πέντε... πολλοί είναι!
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου