Είναι λίγο περίεργο, αλλά ισχύει. Η συμμετοχή του Παναθηναϊκού στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου του 1971 περνάει σχεδόν… στα ψιλά στην ιστορία, «χάνει» κατά κράτος στη σύγκριση με την εποποιία του «Γουέμπλεϊ» και ελάχιστοι θυμούνται την επέτειο -σε αντίθεση με τη 2α Ιουνίου του ίδιου έτους.
Να φταίει το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε εκεί… από σπόντα, μια και ο Αγιαξ αρνήθηκε να συμμετάσχει την τελευταία στιγμή (φοβούμενος το σκληρό παιχνίδι των Ουρουγουανών); Να φταίει ο σοκαριστικός τραυματισμός του Γιάννη Τομαρά, που επισκίασε τα πάντα στο πρώτο ματς; Το θέμα είναι ότι η 15η Δεκεμβρίου 1971 δεν έχει τη θέση που της αξίζει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και είναι κρίμα, διότι σαν σήμερα, πριν από 42 χρόνια, ο Παναθηναϊκός διεκδίκησε κάτι που μάλλον άφταστο όνειρο αποτελεί σήμερα για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα. Τον τίτλο του πρωταθλητή κόσμου. Και έφτασε κοντά στο να τον κατακτήσει, απέναντι στην πανίσχυρη πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής, Νασιονάλ Μοντεβιδέο, η οποία είχε τότε στις τάξεις της τη μισή Εθνική Ουρουγουάης και τον κορυφαίο Αργεντινό κυνηγό της εποχής, τον Λουίς Αρτίμε.
Ο τελικός του Διηπειρωτικού ήταν τότε διπλός. Παιζόταν ένα ματς στην έδρα κάθε φιναλίστ. Ο Παναθηναϊκός ήταν γηπεδούχος στο πρώτο ματς, στις 15 Δεκεμβρίου 1971 και επέλεξε να χρησιμοποιήσει το στάδιο Καραϊσκάκη για καθαρά εισπρακτικούς λόγους.
Το πρώτο θύμα του σκληρού παιχνιδιού της Νασιονάλ (η οποία δικαίωσε, τρόπον τινά, τον Αγιαξ) ήταν ο Σάκης Κουβάς, ο οποίος αποχώρησε τραυματίας στο 21’ έπειτα από χτύπημα του Ουμπίνιας. Στο 60’, όμως, τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά. Ο Τομαράς έπεσε λιπόθυμος από το δολοφονικό τάκλιν του επιθετικού της Νασιονάλ, Χούλιο Μοράλες, ο οποίος του προκάλεσε διπλό κάταγμα κνήμης! Το πόδι του 24χρονου δεξιού μπακ σχεδόν κόπηκε στα δύο! Σύμφωνα με μαρτυρίες, ένας παίκτης του Παναθηναϊκού έκανε… εμετό μόλις είδε πόσο σοβαρά είχε τραυματιστεί ο συμπαίκτης τους που έμεινε ένα χρόνο εκτός γηπέδων και όταν επανήλθε δεν ήταν ποτέ πια ο ίδιος…
Ο ΠΑΟ προηγήθηκε με τον Φυλακούρη στο 48', αλλά ισοφάρισε στο 51' ο Αρτίμε σε 1-1.
Στη ρεβάνς του "Σεντενάριο", η Νασιοναλ νίκησε 2-1 (σκόρερς και πάλι ο Αρτίμε, δυο γκολ αυτή τη φορά, και ο Τότης Φυλακούρης) και κατέκτησε το τρόπαιο...
ΤΟ ΦΙΛΜ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΕΛΙΚΩΝ
15 Δεκεμβρίου 1971 - «Γ. Καραϊσκάκης», Πειραιάς
Παναθηναϊκός - Νασιονάλ 1-1
Σκόρερ: 48’ Φυλακούρης - 51’ Αρτίμε
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Τομαράς (60’ λ.τρ. Βλάχος), Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς (21’ λ.τρ. Δεληγιάννης).
ΝΑΣΙΟΝΑΛ (Γουόσινγκτον Εσαμέντι): Μάνγκα, Μπρούνελ, Μάσνικ, Ουμπίνιας, Μοντέρο Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίλια, Εσπάραγκο (82’ Ντουάρτε), Μανέιρο, Αρτίμε, Μοράλες.
29 Δεκεμβρίου 1971 - «Σεντενάριο», Μοντεβιδέο
Νασιονάλ – Παναθηναϊκός 2-1
Σκόρερ: 34’, 71’ Αρτίμε - 89’ Φυλακούρης
ΝΑΣΙΟΝΑΛ (Γουόσινγκτον Εσαμέντι): Μάνγκα, Μπρούνελ, Μάσνικ, Ουμπίνιας, Μοντέρο Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίλια (Μούιτσα), Εσπάραγκο, Μανέιρο, Αρτίμε, Μαμέλι (Μπαρένιο).
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Μητρόπουλος, Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας (46’ Φυλακούρης), Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς.
To video
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου