Ματς ειδικών συνθηκών λένε για τα Ολυμπιακός - Απόλλων, Ξάνθη - Παναθηναϊκός στην τελευταία αγωνιστική. Αυτά που ο μεγάλος είναι αδιάφορος και ο μικρός καίγεται για τη νίκη. Θέλω να σου μιλήσω για ένα τέτοιο ματς του παρελθόντος να καταλάβεις πώς έπαιζε τότε η ιστορία.
Τα γράφω όπως τα θυμάμαι...
1984. Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Πανιώνιο, δυο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Η ομάδα του Γκμοχ είναι τραίνο σε όλη τη σεζόν. Δυο ταχύτητες πάνω από τους αντιπάλους της.
Στα περισσότερα ματς εντός έδρας βάζει δυο γκολ από την αρχή και γειά σας. Στο συγκεκριμένο είναι πολύς κόσμος μέσα κι έξω από το γήπεδο γιατί νίκη επί του Πανιωνίου δίνει μαθηματικά το πρωτάθλημα στους πράσινους. Ο Πανιώνιος με ήττα κινδυνεύει να χάσει την κατηγορία.
Το παιχνίδι είναι να σε κοιμίζει. Λίγες φάσεις, καθόλου πάθος, κανένας τσαμπουκάς. Ο κόσμος στη μια ώρα αγώνα έχει απηυδήσει. Εν χορώ και σε όλες τις θύρες ξεκινά το σύνθημα: «Παίκτες πουλημένοι ο ΠΑΟ δεν πεθαίνει»! Ασταμάτητα επί ένα εικοσάλεπτο.
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αρχικά σαστίζουν, στη συνέχεια τα παίρνουν στο κρανίο και βάζουν δυο γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο κόσμος αφήνει στην άκρη το σύνθημα για να πανηγυρίσει την κατάκτηση του πρωταθλήματος, όμως οι παίκτες αρνούνται να κάνουν το γύρο του θριάμβου και αποχωρούν στα αποδυτήρια.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο μακαρίτης Γιάννης Κυράστας που έπαιζε σε εκείνο το ματς είχε ερωτηθεί και περιέγραψε κάπως έτσι τα πράγματα: «Δεν ήταν πουλημένο. Μας είχαν οι αντίπαλοί μας σε όλο το ματς στο παρακαλετό για να μην τους κερδίσουμε κι αυτό μερικές φορές σε ευαισθητοποιεί και σε κοιμίζει».
Ο Πανιώνιος, τελικά, εκείνη τη χρονιά σώθηκε σε μπαράζ απέναντι στον ΠΑΣ που έγινε στη Λάρισα.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου