Ο Μαρτίν Παλέρμο είπε οριστικά αντίο στην ενεργό δράση μέσα από μία μεγαλοπρεπή φιέστα που στήθηκε στην έδρα της Μπόκα Τζούνιορς, το Μπομπονέρα. Δε μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να κάνω editorial για παίκτες της Μπόκα αλλά σε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών με μεγάλη ιστορία θα γίνει εξαίρεση.
Ο 39χρονος Αργεντινός, ο οποίος το καλοκαίρι που μας πέρασε ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, κρέμασε επίσημα τα παπούτσια του στο γήπεδο που γνώρισε μεγάλες στιγμές δόξας (έπαιξε από το 1997 ως το 2004 και από το 2004 έως το 2011), δίνοντας ένα φιλικό με τη συμμετοχή πολλών μεγάλων ποδοσφαιρικών ονομάτων. Αναφορικά μερικοί από τους προσκεκλημένους ήταν : Αγιάλα, Τέβες, Ζαμοράνο, Ρομπέρτο Μπάτζιο, Βερόν, Ρεκόμπα ήταν μερικά από αυτά (έλειπε όπως ήταν φυσικό ο Ρικέλμε).
Πράγματι ο Μαρτίν Παλέρμο υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές της Μπόκα Τζούνιορς. Γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1973. Εντάχθηκε στο καμάρι της πόλης Πλάτα, την Εστουδιάντες, όπου στις παιδικές κατηγορίες ξεκίνησε σαν τερματοφύλακας. Το ντεμπούτο του με την αντρική ομάδα ήρθε σε ηλικία 18 ετών, τον Ιούλιο του 1992 στη λευκή ισοπαλία με τη Σαν Λορένσο. Η καθιέρωση στην πρώτη ομάδα δεν ήταν εύκολη υπόθεση, με τους προπονητές να μην τον εμπιστεύονται και τους φιλάθλους να τον θεωρούν αδέξιο. Ο υποβιβασμός της Εστουδιάντες το 1994 δεν βοήθησε την εξέλιξή του. Ο Μαρτίν ήταν απογοητευμένος και χωρίς μεγάλες προσδοκίες.
Ωστόσο η μεταβατική περίοδος που διανύει ο σύλλογος, αναγκάζει τον κόουτς Ντανιέλ Κόρδομπα να δώσει ευκαιρίες στους πεινασμένους νεαρούς Μπόσιο, Βερόν και Παλέρμο. Ο "Loco"(τρελός, το πρώτο του παρατσούκλι) πραγματοποιεί ένα εξαιρετικό Clausura το 1996, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση του πίνακα των σκόρερ, με 11 τέρματα. Τα πολλά οικονομικά προβλήματα της Εστουδιάντες την αναγκάζουν να προσφύγει στην προσφιλή τακτική των συλλόγων της χώρας, δηλαδή στις πωλήσεις "αστεριών". Η Μπόκα αρπάζει την ευκαιρία, κατόπιν εντολής του Μαραντόνα που πάντα θα εκτιμούσε την αξία του Παλέρμο, και τον αποκτά το καλοκαίρι του 1997. Μαζί έρχονται και οι άσπονδοι εχθροί του από τα ντέρμπι της Εστουδιάντες με τη Χιμνάσια, οι αδερφοί Σκελότο πάλι με προτροπή Ντιέγκο.
Στο "Μπομπονέρα" θα συναντήσει τα σούπερ ταλέντα Μπατάλια και Ρικέλμε, τον γερόλυκο Κανίγια καθώς και τον ίδιο το Μαραντόνα. Παρ΄ όλο που δυσκολεύεται να βρει τα πατήματά του πετυχαίνει 8 τέρματα στο Apertura, το ένα από αυτά στο ντέρμπι με τη Ρίβερ και λίγους μήνες αργότερα, έρχεται ο άνθρωπος που ο Παλέρμο χαρακτηρίζει ποδοσφαιρικό πατέρα, και θα άλλαζε την πορεία του Μαρτίν αλλά και ολόκληρου του συλλόγου της Μπόκα: ο Κάρλος Μπιάνκι Παρέλαβε μια ομάδα που είχε να πάρει 6 χρόνια τίτλο και με ηθικό χαμηλότατο από τις απανωτές σφαλιάρες. Παρατήρησε όμως, ότι οι παίκτες είχαν μεγάλες δυνατότητες, και δεν έκανε λάθος. Ο Αργεντινός τεχνικός, πήρε ένα γκρουπ ταλαντούχων ποδοσφαιριστών και το μετέτρεψε σε ένα σύνολο-θηρευτή τίτλων, που έσφυζε από ζωντάνια και ενέργεια παίζοντας ελκυστικότατο ποδόσφαιρο. Στα συνολικά τέσσερα χρόνια του Μπιάνκ στον πάγκο, η Μπόκα κέρδισε 4 πρωταθλήματα, 3 Copa Libertadores, 2 Διηπειρωτικά Κύπελλα και ήταν ίσως, η κορυφαία ομάδα στον κόσμο εκείνη την περίοδο.
Ακολουθεί η εμπειρία της Ευρώπης που δεν ήταν και τόσο καλή. Ομάδες όπως Τσέλσι, Νάπολι και Γουέστ Χαμ τον διεκδικούν αλλά η άσημη τότε Βιγιαρεάλ κάνει την έκπληξη και αποσπά την υπογραφή του έναντι 8 εκ. δολαρίων. Στην παρουσίασή του τον αποθεώνουν 8.000 άτομα! Ο Μαραντόνα πάντως, δηλώνει πως άξιζε κάτι καλύτερο από τη μικρομεσαία τότε, ισπανική ομάδα, που είχε προπονητή τον γνωστό μας Βίκτορ Μουνιόθ, παλιό συμπαίκτη του Ντιέγκο στη Μπάρτσα. Στη Βιγιαρεάλ μένει δυόμιση χρόνια αλλά δεν πιάνει ποτέ τα στάνταρ απόδοσης που είχε στην Αργεντινή και η συγκομιδή τερμάτων του είναι πενιχρή. Σε 70 αγώνες πετυχαίνει μόλις 18 γκολ. Μετακομίζει στη Σεβίλλη αλλά ούτε στη Μπέτις κατάφερε να στεριώσει, και μετά από έξι μήνες παραμονής στη Σεβίλλη, ο άλλοτε δεινός μπόμπερ βρίσκεται στα αλώνια της Segunda Division και την Αλαβές. Η κραυγή αγωνίας που εκπέμπει η καριέρα του φτάνει στα αυτιά των διοικούντων της Μπόκα, και η επιστροφή του στο Μπομπονέρα έρχεται το καλοκαίρι του 2004.
Ξεκινάει λοιπόν η δεύτερη περίοδος του Παλέρμο στη Μπόκα Τζούνιορς, που θα είναι και η πιο παραγωγική. Από το 2004 μέχρι το 2011 αγωνίστηκε σε 216 αγώνες πετυχαίνοντας 113 γκολ και θα κατακτήσει πολλούς τίτλους με τη Μπόκα. Συνολικά κατέκτησε τους εξής τίτλους : 6 πρωταθλήματα Αργεντινής (Απερτούρα 1998, 2000, 2005, 2008 και Κλαουσούρα 1999,2006), Copa Libertadores 2000, 2007, 1 Intercontinental Cup 2000, 2 Copa Sudamericana 2004, 2005 και 2 Recopa Sudamericana 2006, 2008. Πραγματικά μεγάλη συλλογή.......
Μπροστά σε 60.000 οπαδούς που παραληρούσε ο Μάρτιν Παλέρμο είπε αντίο στο ποδόσφαιρο. «Σύντομα θα επιστρέψω και ελπίζω να κάθομαι στην άκρη του πάγκου. Αναρωτιόμουν πως ήταν το τέλος της ταινίας μου, αλλά δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερα. Οι φίλοι μου, η οικογένειά μου και όλοι εσείς. Τι περισσότερο να ζητήσω;» είπε από το μικρόφωνο ο 39χρονος Παλέρμο. Η απόλυτη αποθέωση όμως ήρθε για τον Παλέρμο όταν έκανε καυστικές δηλώσεις για τη μισητή αντίπαλο, Ρίβερ Πλέιτ: «Ευχαριστώ Ρίβερ γιατί χάρη σε σένα η Μπόκα είναι μεγάλη ομάδα. Εμείς δεν θα πέσουμε στη δεύτερη κατηγορία» (δεν το σχολιάζω.........). Για την ιστορία η ομάδα του Παλέρμο επικράτησαν των φίλων του Παλέρμο με 3-2.
Στη φωτογραφία ο Μάρτιν Παλέρμο με τη φανέλα της αγαπημένης του Μπόκα.
πηγή
Ο 39χρονος Αργεντινός, ο οποίος το καλοκαίρι που μας πέρασε ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, κρέμασε επίσημα τα παπούτσια του στο γήπεδο που γνώρισε μεγάλες στιγμές δόξας (έπαιξε από το 1997 ως το 2004 και από το 2004 έως το 2011), δίνοντας ένα φιλικό με τη συμμετοχή πολλών μεγάλων ποδοσφαιρικών ονομάτων. Αναφορικά μερικοί από τους προσκεκλημένους ήταν : Αγιάλα, Τέβες, Ζαμοράνο, Ρομπέρτο Μπάτζιο, Βερόν, Ρεκόμπα ήταν μερικά από αυτά (έλειπε όπως ήταν φυσικό ο Ρικέλμε).
Πράγματι ο Μαρτίν Παλέρμο υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές της Μπόκα Τζούνιορς. Γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1973. Εντάχθηκε στο καμάρι της πόλης Πλάτα, την Εστουδιάντες, όπου στις παιδικές κατηγορίες ξεκίνησε σαν τερματοφύλακας. Το ντεμπούτο του με την αντρική ομάδα ήρθε σε ηλικία 18 ετών, τον Ιούλιο του 1992 στη λευκή ισοπαλία με τη Σαν Λορένσο. Η καθιέρωση στην πρώτη ομάδα δεν ήταν εύκολη υπόθεση, με τους προπονητές να μην τον εμπιστεύονται και τους φιλάθλους να τον θεωρούν αδέξιο. Ο υποβιβασμός της Εστουδιάντες το 1994 δεν βοήθησε την εξέλιξή του. Ο Μαρτίν ήταν απογοητευμένος και χωρίς μεγάλες προσδοκίες.
Ωστόσο η μεταβατική περίοδος που διανύει ο σύλλογος, αναγκάζει τον κόουτς Ντανιέλ Κόρδομπα να δώσει ευκαιρίες στους πεινασμένους νεαρούς Μπόσιο, Βερόν και Παλέρμο. Ο "Loco"(τρελός, το πρώτο του παρατσούκλι) πραγματοποιεί ένα εξαιρετικό Clausura το 1996, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση του πίνακα των σκόρερ, με 11 τέρματα. Τα πολλά οικονομικά προβλήματα της Εστουδιάντες την αναγκάζουν να προσφύγει στην προσφιλή τακτική των συλλόγων της χώρας, δηλαδή στις πωλήσεις "αστεριών". Η Μπόκα αρπάζει την ευκαιρία, κατόπιν εντολής του Μαραντόνα που πάντα θα εκτιμούσε την αξία του Παλέρμο, και τον αποκτά το καλοκαίρι του 1997. Μαζί έρχονται και οι άσπονδοι εχθροί του από τα ντέρμπι της Εστουδιάντες με τη Χιμνάσια, οι αδερφοί Σκελότο πάλι με προτροπή Ντιέγκο.
Στο "Μπομπονέρα" θα συναντήσει τα σούπερ ταλέντα Μπατάλια και Ρικέλμε, τον γερόλυκο Κανίγια καθώς και τον ίδιο το Μαραντόνα. Παρ΄ όλο που δυσκολεύεται να βρει τα πατήματά του πετυχαίνει 8 τέρματα στο Apertura, το ένα από αυτά στο ντέρμπι με τη Ρίβερ και λίγους μήνες αργότερα, έρχεται ο άνθρωπος που ο Παλέρμο χαρακτηρίζει ποδοσφαιρικό πατέρα, και θα άλλαζε την πορεία του Μαρτίν αλλά και ολόκληρου του συλλόγου της Μπόκα: ο Κάρλος Μπιάνκι Παρέλαβε μια ομάδα που είχε να πάρει 6 χρόνια τίτλο και με ηθικό χαμηλότατο από τις απανωτές σφαλιάρες. Παρατήρησε όμως, ότι οι παίκτες είχαν μεγάλες δυνατότητες, και δεν έκανε λάθος. Ο Αργεντινός τεχνικός, πήρε ένα γκρουπ ταλαντούχων ποδοσφαιριστών και το μετέτρεψε σε ένα σύνολο-θηρευτή τίτλων, που έσφυζε από ζωντάνια και ενέργεια παίζοντας ελκυστικότατο ποδόσφαιρο. Στα συνολικά τέσσερα χρόνια του Μπιάνκ στον πάγκο, η Μπόκα κέρδισε 4 πρωταθλήματα, 3 Copa Libertadores, 2 Διηπειρωτικά Κύπελλα και ήταν ίσως, η κορυφαία ομάδα στον κόσμο εκείνη την περίοδο.
Ακολουθεί η εμπειρία της Ευρώπης που δεν ήταν και τόσο καλή. Ομάδες όπως Τσέλσι, Νάπολι και Γουέστ Χαμ τον διεκδικούν αλλά η άσημη τότε Βιγιαρεάλ κάνει την έκπληξη και αποσπά την υπογραφή του έναντι 8 εκ. δολαρίων. Στην παρουσίασή του τον αποθεώνουν 8.000 άτομα! Ο Μαραντόνα πάντως, δηλώνει πως άξιζε κάτι καλύτερο από τη μικρομεσαία τότε, ισπανική ομάδα, που είχε προπονητή τον γνωστό μας Βίκτορ Μουνιόθ, παλιό συμπαίκτη του Ντιέγκο στη Μπάρτσα. Στη Βιγιαρεάλ μένει δυόμιση χρόνια αλλά δεν πιάνει ποτέ τα στάνταρ απόδοσης που είχε στην Αργεντινή και η συγκομιδή τερμάτων του είναι πενιχρή. Σε 70 αγώνες πετυχαίνει μόλις 18 γκολ. Μετακομίζει στη Σεβίλλη αλλά ούτε στη Μπέτις κατάφερε να στεριώσει, και μετά από έξι μήνες παραμονής στη Σεβίλλη, ο άλλοτε δεινός μπόμπερ βρίσκεται στα αλώνια της Segunda Division και την Αλαβές. Η κραυγή αγωνίας που εκπέμπει η καριέρα του φτάνει στα αυτιά των διοικούντων της Μπόκα, και η επιστροφή του στο Μπομπονέρα έρχεται το καλοκαίρι του 2004.
Ξεκινάει λοιπόν η δεύτερη περίοδος του Παλέρμο στη Μπόκα Τζούνιορς, που θα είναι και η πιο παραγωγική. Από το 2004 μέχρι το 2011 αγωνίστηκε σε 216 αγώνες πετυχαίνοντας 113 γκολ και θα κατακτήσει πολλούς τίτλους με τη Μπόκα. Συνολικά κατέκτησε τους εξής τίτλους : 6 πρωταθλήματα Αργεντινής (Απερτούρα 1998, 2000, 2005, 2008 και Κλαουσούρα 1999,2006), Copa Libertadores 2000, 2007, 1 Intercontinental Cup 2000, 2 Copa Sudamericana 2004, 2005 και 2 Recopa Sudamericana 2006, 2008. Πραγματικά μεγάλη συλλογή.......
Μπροστά σε 60.000 οπαδούς που παραληρούσε ο Μάρτιν Παλέρμο είπε αντίο στο ποδόσφαιρο. «Σύντομα θα επιστρέψω και ελπίζω να κάθομαι στην άκρη του πάγκου. Αναρωτιόμουν πως ήταν το τέλος της ταινίας μου, αλλά δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερα. Οι φίλοι μου, η οικογένειά μου και όλοι εσείς. Τι περισσότερο να ζητήσω;» είπε από το μικρόφωνο ο 39χρονος Παλέρμο. Η απόλυτη αποθέωση όμως ήρθε για τον Παλέρμο όταν έκανε καυστικές δηλώσεις για τη μισητή αντίπαλο, Ρίβερ Πλέιτ: «Ευχαριστώ Ρίβερ γιατί χάρη σε σένα η Μπόκα είναι μεγάλη ομάδα. Εμείς δεν θα πέσουμε στη δεύτερη κατηγορία» (δεν το σχολιάζω.........). Για την ιστορία η ομάδα του Παλέρμο επικράτησαν των φίλων του Παλέρμο με 3-2.
Στη φωτογραφία ο Μάρτιν Παλέρμο με τη φανέλα της αγαπημένης του Μπόκα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου