Ποδόσφαιρο ή Μπάσκετ;

Όταν τίθεται αυτό το ερώτημα η πρώτη απάντηση που σου έρχεται στο μυαλό είναι το ποδόσφαιρο. Ο λόγος είναι ότι έτσι μάθαμε να λέμε αυθόρμητα, επειδή σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου έχουν ποδόσφαιρο ενώ το μπάσκετ είναι λιγότερο διαδεδομένο. Στη χώρα μας όμως το μπάσκετ έχει χαρίσει μεγάλες στιγμές με τεράστιες επιτυχίες και σε συλλογικό και σε εθνικό επίπεδο.

Ας δούμε μερικές απόψεις για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο αθλημάτων.

Και στις δύο περιπτώσεις περιμένεις το μεγάλο ματς για να φτιαχτείς.

Στο ποδόσφαιρο ανυπομονείς να δεις το ντέρμπι Μπάρτσα - Ρεάλ για να ευχαριστηθείς μπάλα. Στο μπάσκετ περιμένεις να δεις το παιχνίδι Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός για να ευχαριστηθείς μπάσκετ. Τόσο απλά. Ένα χάλια ματς ποδοσφαίρου χωρίς φάσεις, χωρίς καλές ενέργειες των ποδοσφαιριστών δε βλέπεται με τίποτα, ενώ ένας αγώνας μπάσκετ και να μην είναι καλές οι δύο ομάδες μπορείς να το παρακολουθήσεις γιατί δεν θα δεις τόσο κακό θέαμα. Βέβαια το πράγμα αλλάζει όταν πρόκειται για ομάδες κορυφής. Τότε προτιμάς το ποδόσφαιρο όπου θα δεις ένα τακουνάκι, μια καλή ντρίπλα, αυτοματοποιημένες κινήσεις, θα το απολαύσεις περισσότερο από ένα καλό ματς μπάσκετ όπου θα κυριαρχήσουν οι μάχες σώμα με σώμα.

Η μεγάλη διαφορά όμως είναι η επίδραση του προπονητή στο παιχνίδι. Η άποψη που επικρατεί για το μπάσκετ ότι 5 παίκτες δεν μπορούν να αλλάξουν πάσα, άμα δεν ρωτήσουν πρώτα τον μπαμπά τους, αυτό τον κύριο με το κοστούμι που πηγαινοέρχεται φωνάζοντας σε όποιον έχει την μπάλα, τι να την κάνει δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Στο μπάσκετ η επιρροή του προπονητή είναι μεγάλη και άμεση σε κάθε επίθεση και άμυνα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τη στιγμή που στο ποδόσφαιρο η επιρροή αυτή είναι πολύ λιγότερη με τον προπονητή να μπορεί να επέμβει σε δύο-τρία σημεία μετά την έναρξη του αγώνα. Με αυτό το σκεπτικό υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ελευθερία στις κινήσεις και στη σκέψη των παικτών στο ποδόσφαιρο παρά στο μπάσκετ. Άρα η φαντασία και οι προσωπικές επιλογές των παικτών φαίνονται περισσότερο στο ποδόσφαιρο.

Η αντίθετη άποψη είναι πως στο μπάσκετ η συνεχής εφευρετικότητα που απαιτείται από τον προπονητή σε συντονισμό με τους παίχτες του, είναι κάτι που με συναρπάζει. Τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς, σε κάθε άμυνα, σε κάθε επίθεση. Ο προπονητής είναι μέρος του παιχνιδιού, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει τη ροή του ματς με μια απρόσμενη κίνηση, με μια τεχνική ποινή που θα δεχθεί, είναι ο ίδιος πρωταγωνιστής. Στο ποδόσφαιρο κάθεται στην άκρη του πάγκου, δίνει οδηγίες που και που και κάνει κάποια στιγμή τις αλλαγές. Αν δε λέγεσαι Μουρίνιο δύσκολα να σε προσέξει κάποιος.

Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ. Είναι το όπιο του λαού. Είναι το άθλημα που μπορείς να παίξεις με τον πιο απλό τρόπο με ένα πορτοκάλι και με δύο πέτρες για δοκάρια στις εστίες. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες φυσικές ικανότητες αφού και ο 1.50 ύψος μπορεί να παίξει μπάλα. Δεν χρειάζονται χώροι ιδιαίτερα διαμορφωμένοι, ούτε καλάθια, ούτε γραμμές, αρκεί μια αλάνα και κάτι στρογγυλό για να σπρώχνεις.

Το ποδόσφαιρο λέγεται ότι άρχισε να παίζεται στην Ιαπωνία το 11ο π.Χ αιώνα. Την ίδια εποχή στην Κίνα έσπρωχναν μια δερμάτινη μπάλα από δέρμα λεγόμενο κι ως τσου-κου. Ημερομηνία γέννησης του σύγχρονου ποδοσφαίρου θεωρείται η 26η Οκτωβρίου 1863 όταν στο Λονδίνο αγγλικές και σκωτσέζικες ομάδες δημιούργησαν τη Football Association, που καθορίστηκε η μπάλα να παίζεται μόνο με τα πόδια. Το 1871 με το πρώτο βρετανικό πρωτάθλημα ορίστηκε ο τερματοφύλακας να πιάνει την μπάλα με τα χέρια. Πολλοί είναι οι κανονισμοί που ακόμη και σήμερα παραμένουν εκείνη ίδιοι... Αντιθέτως, το μπάσκετ δεν έχει κάποια μεγάλη προϊστορία, αφού άρχιζε να πρωτοπαίζεται τον 19ο αιώνα. Η ημερομηνία γέννησής του καταγράφεται στις 15 Δεκεμβρίου 1891 όταν ο Καναδός και καθηγητής φυσικής αγωγής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ, εμπνεύστηκε και δημιούργησε το άθλημα αυτό.

Λέγεται ότι το ποδόσφαιρο δανείστηκε κινήσεις από το μπάσκετ : την κίνηση με πλάτη στον στόχο, την κίνηση στον χώρο χωρίς μπάλα. Εκ των πραγμάτων, το μπάσκετ είναι πιο δύσκολο αφού σε πιο μικρό αγωνιστικό χώρο, πράγμα που συνιστά συνεχές τρέξιμο πάνω-κάτω, η ομάδα πρέπει να εκδηλώσει επίθεση σε 24 δευτερόλεπτα και σημαδεύοντας μια μικρή οπή (καλάθι). Για το λόγο αυτό και ένας αγώνας μπάσκετ κρατάει 40 λεπτά με συνεχείς διακοπές λόγω του γεγονότος ότι το τρέξιμο είναι συνεχές και ασταμάτητο σε επίθεση και άμυνα, ενώ ένας ποδοσφαιρικός αγώνας κρατάει 90 λεπτά αφού οι παίκτες έχουν την ευκαιρία όταν η μπάλα δεν παίζεται στην περιοχή ευθύνης τους να παίρνουν ανάσες. Ως εκ τούτου οι αλλαγές παικτών στο μπάσκετ είναι συνεχείς καθώς σπάνια ένας παίκτης να μπορεί να αντέξει 40 λεπτά συνεχόμενα ενώ στο ποδόσφαιρο τουλάχιστον οι 8 από τους 11 παίκτες παίζουν όλο του ενενηντάλεπτο. Στο ποδόσφαιρο πρέπει να σκοράρεις με τα πόδια και όχι με τα χέρια, εμφανώς πιο δύσκολο, δεν πρέπει να ξεχαστείς γιατί ισχύει το οφσάιντ και στις δύο παρατηρήσεις αποβάλλεσαι από το παιχνίδι.

Όσον αφορά την Ελλάδα αναμφισβήτητα είναι πιο διαδεδομένο το ποδόσφαιρο και σαφώς είναι το άθλημα που λατρεύει ο κόσμος από οποιοδήποτε άλλο. Εντούτοις, η χώρα μας έχει μεγαλύτερες επιτυχίες στο μπάσκετ παρά στο ποδόσφαιρο. Η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Άρη και του Αμαρουσίου έχουν χαρίσει μοναδικές ευρωπαϊκές διακρίσεις αλλά και της Εθνικής ομάδας ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες διακρίσεις. Στο ποδόσφαιρο μοναδικό επίτευγμα η κατάκτηση του Euro 2004 (που δεν συγκρίνεται φυσικά σε δυσκολία με τις αντίστοιχες του μπάσκετ) με τους ελληνικούς συλλόγους να μην έχουν διακριθεί ποτέ.

Οι απόψεις διίστανται όσον αφορά την προτίμηση των θεατών στο ερώτημα ποδόσφαιρο ή μπάσκετ. Και τα δύο έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, με την πλειοψηφία όμως του κόσμου να προτιμά το ποδόσφαιρο από την σπυριάρα...



ΠΗΓΗ