Το… μίσος ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ Μαδρίτης δεν υπάρχει μόνο για αθλητικούς λόγους, καθώς την Βαρκελώνη με την Μαδρίτη χωρίζει ένα ιδεολογικό χάσμα το οποίο ξεκινάει από το… 1469!
Cerce la femme…
Αν κάποιος θέλει να αναζητήσει τις ρίζες της κόντρας ανάμεσα στους Καταλανούς και Καστιγιάνους, τότε θα πρέπει να ανατρέξει πίσω στο έτος 1469, όταν ο Φερδινάνδος της Αραγονίας, παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Ισαβέλλα της Καστίλης, κάτι το οποίο θα σήμαινε την εγκαθίδρυση της καστιγιάνικης ηγεμονίας στην πάντοτε φιλελεύθερη Καταλωνία!
Το 1700, οι Καταλανοί βλέπουν την ευκαιρία να αναβιώσουν το βασίλειο της Αραγονίας και της Καταλονίας, όταν ο βασιλιάς της Ισπανίας, Κάρολος Β’ πεθαίνει, ωστόσο ο βασιλιάς Φίλιππος μετά από 13 μήνες πολιορκίας της Βαρκελώνης, καταφέρνει να καταπνίξει την εξέγερση, απαγορεύοντας παράλληλα και την χρήση της καταλανικής γλώσσας!
O Kαταλανικός εθνικισμός…
Οι άνθρωποι στην Καταλονία, διαφέρουν από τους υπόλοιπους Ισπανούς (δεν βάζουμε τους Βάσκους σε αυτή την κατηγορία). Η Βαρκελώνη ήταν πάντα μια πόλη η οποία ήταν «ανοιχτή» σε ιδεολογίες, στην ελευθερία του λόγου, στην πρωτοπορία της ατομικής ελευθερίας, ακριβώς το αντίθετο από την Καστίλη.
Αριστοκρατία, συντηρητισμός και βασιλική εξουσία συνέθεταν την εικόνα της πρωτεύουσας Μαδρίτης, κάτι το οποίο δεν μπόρεσαν ποτέ να δεχθούν οι Καταλανοί, επιχειρώντας το 1899 να αναβιώσουν το εθνικιστικό ρεύμα που υπήρχε στο παρελθόν.
Μάλιστα, ο καταλανικός στρατός προσπάθησε να εισέλθει στη Μαδρίτη στα τέλη του 19ου αιώνα, ώστε να ανατρέψει την ισπανική Κυβέρνηση, η οποία αποτελούνταν μόνο από Καστιγιάνους!
Η δικτατορία του Φράνκο
Ο ακροδεξιός στρατηγός, Φρανθίσκο Φράνκο, με πραξικόπημα αναλαμβάνει την Κυβέρνηση της Ισπανίας, και ξεκινά ένα εμφύλιο μακελειό ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα, με τελικό απολογισμό 30 χιλιάδες νεκρούς.
Ο Φράνκο όμως ήταν φανατικός οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης, και έτσι ανακήρυξε τους «μερένχες», ως την επίσημη ομάδα του… καθεστώτος, κάτι το οποίο έκανε αυτόματα τη «βασίλισσα» τη «νούμερο 1» μισητή ομάδα σε όλη την Ισπανία και ειδικά στην Καταλονία, όπου είχε ήδη ξεκινήσει το κίνημα της αντίστασης κατά του δικτάτορα.
Τελικά, τι τούς χωρίζει;
Φυσικά η ιδεολογία. Μια ιδεολογία η οποία βασίζεται στις αντιλήψεις και στον τρόπο έκφρασης των δυο περιοχών.
Η Μαδρίτη ήταν ανέκαθεν η πόλη των «δεξιών». Η πόλη όπου οι πλούσιοι είχαν τον πρώτο λόγο, αφήνοντας τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα να δουλεύουν με πενιχρούς μισθούς, ενώ από τα πιο παλιά χρόνια, το βασίλειο της Καστίλης, είχε υπό την κυριαρχία του όλη την Ισπανία και την Καταλονία.
Από την άλλη, στην Βαρκελώνη οι πολιτικές αντιλήψεις κλείνουν προς τα «αριστερά». Οι Καταλανοί είναι πιο παθιασμένοι και όλοι θεωρούνται ίσοι, χωρίς κανείς να αδικεί τον άλλον.
Άλλωστε, η Καταλονία έχει δικό της λιμάνι, στο οποίο έφταναν από παλιά καράβια από όλο τον κόσμο, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίσουν οι κάτοικοι της Βαρκελώνης νέες κουλτούρες, νέα ήθη και έθιμα, γνωρίζοντας μέσα από αυτά μια διαφώτιση που δεν υπήρχε στην Ισπανία.
Αντίθετα, η Μαδρίτη, περιτριγυρισμένη από τα βουνά, δείχνει απόμακρη και… υπεροπτική, ενώ το αιματοκύλισμα του Φράνκο και των ακροδεξιών ήταν η μεγαλύτερη αιτία που Καταλονία και Καστίλη δεν θα είναι ποτέ μονιασμένες.
Φυσικά, το γεγονός πως η Μαδρίτη είναι το μεγάλο οικονομικό κέντρο της Ισπανίας, παίζει σημαντικό ρόλο, κάτι το οποίο φαίνεται ακόμη και σήμερα…
Ωστόσο, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, η πολιτική μένει έξω από τις 4 γραμμές. Παλαιότερα, οι Καταλανοί, φίλοι της Μπαρτσελόνα και μη, μαζεύονταν στο «Λε Κορτ» (παλιό γήπεδο της Μπαρτσελόνα) για να αποδοκιμάσουν την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία αποτελούσε για εκείνους, το σύμβολο του φασισμού, ενώ ήταν το μόνο μέρος που μπορούσαν να μιλήσουν την καταλανική γλώσσα, μετά την δεύτερη απαγόρευση του Φράνκο!
Όπως και να έχει, το ποδόσφαιρο ενώνει και αυτό το δείχνουν Καστιγιάνοι και Καταλανοί ποδοσφαιριστές στις υποχρεώσεις τους με την Εθνική ομάδα της Ισπανίας, όπου πανηγυρίζουν αγκαλιασμένοι χωρίς έχθρες και έριδες ανάμεσά τους…
ΠΗΓΗ
Cerce la femme…
Αν κάποιος θέλει να αναζητήσει τις ρίζες της κόντρας ανάμεσα στους Καταλανούς και Καστιγιάνους, τότε θα πρέπει να ανατρέξει πίσω στο έτος 1469, όταν ο Φερδινάνδος της Αραγονίας, παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Ισαβέλλα της Καστίλης, κάτι το οποίο θα σήμαινε την εγκαθίδρυση της καστιγιάνικης ηγεμονίας στην πάντοτε φιλελεύθερη Καταλωνία!
Το 1700, οι Καταλανοί βλέπουν την ευκαιρία να αναβιώσουν το βασίλειο της Αραγονίας και της Καταλονίας, όταν ο βασιλιάς της Ισπανίας, Κάρολος Β’ πεθαίνει, ωστόσο ο βασιλιάς Φίλιππος μετά από 13 μήνες πολιορκίας της Βαρκελώνης, καταφέρνει να καταπνίξει την εξέγερση, απαγορεύοντας παράλληλα και την χρήση της καταλανικής γλώσσας!
O Kαταλανικός εθνικισμός…
Οι άνθρωποι στην Καταλονία, διαφέρουν από τους υπόλοιπους Ισπανούς (δεν βάζουμε τους Βάσκους σε αυτή την κατηγορία). Η Βαρκελώνη ήταν πάντα μια πόλη η οποία ήταν «ανοιχτή» σε ιδεολογίες, στην ελευθερία του λόγου, στην πρωτοπορία της ατομικής ελευθερίας, ακριβώς το αντίθετο από την Καστίλη.
Αριστοκρατία, συντηρητισμός και βασιλική εξουσία συνέθεταν την εικόνα της πρωτεύουσας Μαδρίτης, κάτι το οποίο δεν μπόρεσαν ποτέ να δεχθούν οι Καταλανοί, επιχειρώντας το 1899 να αναβιώσουν το εθνικιστικό ρεύμα που υπήρχε στο παρελθόν.
Μάλιστα, ο καταλανικός στρατός προσπάθησε να εισέλθει στη Μαδρίτη στα τέλη του 19ου αιώνα, ώστε να ανατρέψει την ισπανική Κυβέρνηση, η οποία αποτελούνταν μόνο από Καστιγιάνους!
Η δικτατορία του Φράνκο
Ο ακροδεξιός στρατηγός, Φρανθίσκο Φράνκο, με πραξικόπημα αναλαμβάνει την Κυβέρνηση της Ισπανίας, και ξεκινά ένα εμφύλιο μακελειό ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα, με τελικό απολογισμό 30 χιλιάδες νεκρούς.
Ο Φράνκο όμως ήταν φανατικός οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης, και έτσι ανακήρυξε τους «μερένχες», ως την επίσημη ομάδα του… καθεστώτος, κάτι το οποίο έκανε αυτόματα τη «βασίλισσα» τη «νούμερο 1» μισητή ομάδα σε όλη την Ισπανία και ειδικά στην Καταλονία, όπου είχε ήδη ξεκινήσει το κίνημα της αντίστασης κατά του δικτάτορα.
Τελικά, τι τούς χωρίζει;
Φυσικά η ιδεολογία. Μια ιδεολογία η οποία βασίζεται στις αντιλήψεις και στον τρόπο έκφρασης των δυο περιοχών.
Η Μαδρίτη ήταν ανέκαθεν η πόλη των «δεξιών». Η πόλη όπου οι πλούσιοι είχαν τον πρώτο λόγο, αφήνοντας τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα να δουλεύουν με πενιχρούς μισθούς, ενώ από τα πιο παλιά χρόνια, το βασίλειο της Καστίλης, είχε υπό την κυριαρχία του όλη την Ισπανία και την Καταλονία.
Από την άλλη, στην Βαρκελώνη οι πολιτικές αντιλήψεις κλείνουν προς τα «αριστερά». Οι Καταλανοί είναι πιο παθιασμένοι και όλοι θεωρούνται ίσοι, χωρίς κανείς να αδικεί τον άλλον.
Άλλωστε, η Καταλονία έχει δικό της λιμάνι, στο οποίο έφταναν από παλιά καράβια από όλο τον κόσμο, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίσουν οι κάτοικοι της Βαρκελώνης νέες κουλτούρες, νέα ήθη και έθιμα, γνωρίζοντας μέσα από αυτά μια διαφώτιση που δεν υπήρχε στην Ισπανία.
Αντίθετα, η Μαδρίτη, περιτριγυρισμένη από τα βουνά, δείχνει απόμακρη και… υπεροπτική, ενώ το αιματοκύλισμα του Φράνκο και των ακροδεξιών ήταν η μεγαλύτερη αιτία που Καταλονία και Καστίλη δεν θα είναι ποτέ μονιασμένες.
Φυσικά, το γεγονός πως η Μαδρίτη είναι το μεγάλο οικονομικό κέντρο της Ισπανίας, παίζει σημαντικό ρόλο, κάτι το οποίο φαίνεται ακόμη και σήμερα…
Ωστόσο, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, η πολιτική μένει έξω από τις 4 γραμμές. Παλαιότερα, οι Καταλανοί, φίλοι της Μπαρτσελόνα και μη, μαζεύονταν στο «Λε Κορτ» (παλιό γήπεδο της Μπαρτσελόνα) για να αποδοκιμάσουν την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία αποτελούσε για εκείνους, το σύμβολο του φασισμού, ενώ ήταν το μόνο μέρος που μπορούσαν να μιλήσουν την καταλανική γλώσσα, μετά την δεύτερη απαγόρευση του Φράνκο!
Όπως και να έχει, το ποδόσφαιρο ενώνει και αυτό το δείχνουν Καστιγιάνοι και Καταλανοί ποδοσφαιριστές στις υποχρεώσεις τους με την Εθνική ομάδα της Ισπανίας, όπου πανηγυρίζουν αγκαλιασμένοι χωρίς έχθρες και έριδες ανάμεσά τους…
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου