Η συντριπτική μάζα των παικτών του στοιχήματος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό και για λόγους ψυχολογίας (αχ αυτή η άτιμη η η αίσθηση της “ασφάλειας”!) εμπιστεύεται σχεδόν πάντα τις μεγάλες ομάδες και τα φαβορί στις συνήθως υποτιμημένες αποδόσεις των oddsmakers που ξέρουν ότι εκεί θα πάρουν έτσι κι αλλιώς το παιχνίδι και βγαίνουν στην αγορά με τις ανάλογες τιμές.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι μπουκ (που έχουν έτσι κι αλλιώς την γκανιότα στο πλευρό τους) να περιμένουν πως και πως κάθε ΣΚ να “γκελάρουν” μερικά από τα μεγάλα φαβορί (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Τσέλσι, Μάντσεστερ Γ., Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Ίντερ, Μίλαν, Μπάγερν) για να σπάσουν τα παρολί των παικτών και να κονομήσουν (ακόμα) περισσότερα.Το ίδιο ισχύει και για το Μουντιάλ. Οι παίκτες θα ορμήξουν πάνω στα φαβορί στα παιχνίδια των ομίλων και οι μπουκ θα ελπίζουν αυτά να μην περάσουν μαζικά.
Δεν παίζουμε ποτέ ποσά που δεν μας “περισσεύουν”. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από το να ρισκάρετε χρήματα που αν τα χάσετε (hello, για τζόγο μιλάμε!) θα διαταράξουν την προσωπική σας ηρεμία, θα στερήσουν από σας ή τους δικούς σαν ανθρώπους σημαντικά αγαθά, θα προκαλέσουν πρόβλημα στη σχέση σας με την σύντροφο σας, κτλ. Προσοχή. Οι λόγοι δεν είναι μόνο “κοινωνικής” φύσεως. Είναι και παικτικοί. Ο παίκτης που δεν έχει κατάλληλη ψυχολογία και παίζει υπό πίεση, εκ των πραγμάτων ξεκινάει με ακόμα μεγαλύτερο χάντικαπ (πέραν της γκανιότας) στη μάχη με τον μπουκ.
Κάθε στοίχημα είναι ξεχωριστό. Δεν παίζουμε για να “ρεφάρουμε”. Αν από το πρωί βλέπετε ότι το σημείο Α στο ματς Γαλλία-Ουρουγουάη έχει αξία, παίξτε το. Αν όχι, μην το παίξετε ποτέ (εκτός αν αλλάξουν κάποια από τα δεδομένα του αγώνα). Διαφορετικά αν παίξετε κάτι στο ματς Ν.Αφρική-Μεξικό, πάτε κουβά και μετά αρχίσετε να ψάχνεστε για να παίξετε κάτι με το ζόρι στο βραδινό ματς για να “ρεφάρετε”, τότε δεν είστε σε καλό δρόμο. Η αντίσταση μου απέναντι στην έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να ανταποδώσει το χτύπημα (γιατί περί αυτού πρόκειται το ρεφάρισμα) με έχει σώσει ουκ ολίγες φορές. Όπως θα σας διαβεβαιώσουν και όσοι με παρακολουθούν τα τελευταία 9 χρόνια, έχω βρεθεί 3-4 φορές σε πολύ δύσκολη θέση στη διάρκεια μιας σεζόν αλλά αντέδρασα ψύχραιμα μένοντας πιστός στις αρχές που με είχαν βγάλει ασπροπρόσωπο τα προηγούμενα χρόνια και στο τέλος δικαιώθηκα.
Money Management. Αποφασίστε ποιο ποσό μπορείτε να διαθέσετε προς επένδυση στο στοίχημα (συνολικά για μια περίοδο, όχι για μια μέρα). Η θεωρία λέει πως ποτέ δεν πρέπει να ποντάρετε πάνω από 5.0 - 7.5% αυτού του ποσού σε ένα στοίχημα (αν π.χ. βάλετε 1.000 ευρώ στην άκρη, το max bet σας πρέπει να είναι 50-75 ευρώ). Προσωπικά ανήκω σε αυτούς που κινούνται στο 5% αλλά αν η μπάνκα σας είναι μικρή και το 7.5% είναι αποδεκτό. Μέχρι εκεί όμως. Καλό θα ήταν να το τηρήσετε και όχι αν βάλετε 200 ευρώ στην άκρη για να τζογάρετε να ξεκινήσετε με 40-50 ευρώ στο πρώτο στοίχημα.
Τα παρολί βλάπτουν σοβαρά την “υγεία”. Το 95% του παιχνιδιού σας καλό θα είναι να είναι μόνο σε μονά και δυάδες. Πρόκειται για απλά μαθηματικά. Όσο πιο πολλά τα παιχνίδια, τόσο μεγαλύτερη η γκανιότα που έχετε να αντιμετωπίσετε. Θα μου πείτε “πως θα βγάλω τότε λεφτά με 20 ευρώ αν δεν παίξω καμιά τετραδούλα ή κανά σύστημα 5-6;”. Θα σας απαντήσω στη συνέχεια…
Αυτογνωσία. Μετά από τόσα χρόνια στον χώρο και έχοντας τριβή με μπουκ, απλούς παίκτες, μεγαλοπαίκτες, επαγγελματίες (ελάχιστοι οι τελευταίοι) και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, αυτό που έχω να σας πω είναι ότι οι περισσότεροι (δηλαδή οι απλοί παίκτες αλλά και οι μεγαλοπαίκτες) δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως στην πραγματικότητα παίζουν στοίχημα για την αδρεναλίνη. Νομίζουν ότι παίζουν για να κερδίσουν, αλλά παίζουν για να διασκεδάσουν. Για να μελετήσουν το Σάββατο το πρωί, να παρακολουθήσουν τα live scores στο internet και να παθιαστούν το απογευματάκι, για να δουν τα ματσάκια στην TV με μεγαλύτερο ενδιαφέρον το βράδυ και να κάνουν μετά χαβαλέ με τους φίλους τους για το ταμείο που πήγαν ή τον κουβά που φάγανε. Δεν λέω πως αυτό είναι κακό. Μια χαρά είναι. Διασκεδάζεις και σου κοστίζει κάποια χρήματα (αρκεί να είναι λίγα) και αν είσαι τυχερός μπορεί και να βγεις κερδισμένος. Η πλειοψηφία όμως πάντα θα χάνει και θα τρέφει τους μπουκ και τους δυνατούς παίκτες. Έτσι κινείται η βιομηχανία.
Καλό είναι λοιπόν να αποδεχθεί ο καθένας τον πραγματικό λόγο για τον οποίο παίζει στοίχημα και βάσει αυτού να θέσει τους στόχους του. Αν θέλει να κερδίσει χρήματα, τότε πρέπει να είναι πειθαρχημένος. Το παιχνίδι χρειάζεται γνώσεις, χρήση μαθηματικών, συστηματική παρακολούθηση, σωστή αποκωδικοποίηση των αλλαγών αποδόσεων, ψυχραιμία και μεθοδικότητα. Το πάθος, η απληστία και το συναίσθημα αντιθέτως είναι ανασταλτικοί παράγοντες για κάποιον που θέλει να είναι καλός τζογαδόρος.
Αν θέλετε με 100 ευρώ να κερδίσετε 5 ή 10 χιλιάρικα, τότε ετοιμαστείτε να παίξετε για πλάκα και σίγουρα (εκτός αν σας κάτσει κανά τρελό παρολί- αν ελπίζετε όμως σε αυτό καλύτερα παίξτε τζόκερ) να χάσετε τα 100 ευρώ. Το στοίχημα είναι σαν το χρηματιστήριο. Επενδύεις σε ομάδες αντί για επιχειρήσεις. Οι επενδυτές αγοράζουν μετοχές ή χρηματοοικονομικά προϊόντα για να επιτύχουν μεγαλύτερη απόδοση από το 3-4% που δίνει η τράπεζα. Αν βγάλουν 6-7% το θεωρούν επιτυχία. Αν βγάλουν πάνω από 10%, μεγάλη επιτυχία. Επομένως αν εσύ ξεκινήσεις τη χρονιά με 1.000 ή 10.000 ευρώ και την τελειώσεις με +50% (1.500 ή 15.000 ευρώ αντίστοιχα) πρέπει να είσαι πολύ ευχαριστημένος γιατί αν είχες αφήσει τα λεφτά σου στην τράπεζα θα είχες 1.030 ή 10.300 ευρώ).
Για να είστε σωστοί, βάλτε (εφικτούς) στόχους, κρατήστε πιστά πλήρες αρχείο με τα στοιχήματά σας (γιατί αλλιώς μπορεί να νομίζετε ότι κερδίζετε ενώ στην πραγματικότητα χάνετε- θα εκπλαγείτε από το πόσο επιλεκτική είναι η μνήμη του τζογαδόρου) και δοκιμάστες τις δυνάμεις σας. Θα φάτε και τα μούτρα σας αλλά αν δεν κάνετε λάθη και δεν τα πληρώσετε δεν θα μάθετε. Το θέμα είναι τα λάθη να είναι τέτοια που θα σας επιτρέπουν να συνεχίσετε και φυσικά να μαθαίνετε από αυτά. Σίγουρα απαιτείται προσπάθεια για να τα καταφέρει κανείς σε βάθος χρόνου αλλά μόνο έτσι είναι εφικτό να γίνει από τους λίγους που ταΐζονται από το στοιχηματικό οικοσύστημα και όχι από τους πολλούς που το ταΐζουν. Και πιστέψτε με, μπορεί να μην γίνετε πλούσιοι, αλλά το συναίσθημα είναι ωραίο. Πολύ ωραίο. Κάτι σαν business and pleasure…
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου