Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Ράγιο Βαγιεκάνο: Η ομάδα που για μία ακόμη φορά στηρίζει τους κοινωνικά αδύναμους

Eίναι από τις στιγμές που το ποδόσφαιρο συνδέεται με τις πραγματικές ανάγκες μιας κοινωνίας, μακριά από τα συμφέροντα, τις μαφίες, τις λαμπρές βιτρίνες της διαφήμισης, τους οργανωμένους «στρατούς» των οπαδών, τα επεισόδια, τους νεκρούς και τη γενικότερη «κατάντια» του σύγχρονου ποδοσφαιρικού συστήματος.

Είναι από εκείνες τις στιγμές που οι πρωταγωνιστές του αθλήματος δεν βγάζουν δεκάδες εκατομμύρια διαφημίζοντας ό,τι χωράει ένα σούπερ μάρκετ, από σαμπουάν, έως εσώρουχα και χάπια για την... στυτική δυσλειτουργία, αλλά στηρίζουν τη μάχη κατά της αδικίας. Είναι από τις ελάχιστες φορές που στέκονται δίπλα στον αδύναμο για να βοηθήσουν και όχι για να φωτογραφηθούν δίπλα στους ισχυρούς, σε κάποιο λαμπερό γκαλά τους διεθνούς ποδοσφαιρικού τζετ σετ.

Η Ράγιο Βαγιεκάνο για μια ακόμη φορά στήριξε τους αδύναμους της κοινωνίας της. Αυτή τη φορά στάθηκε στο πλευρό μιας 85χρονης στην Ισπανία, όπου βρέθηκε ξαφνικά στο δρόμο. Η Ράγιο είναι το έμβλημα της εργατικής συνοικίας της Μαδρίτης, Βαγιέκας, και δεν έμεινε ασυγκίνητη από την περιπέτεια της γηραίας κυρίας, η οποία βρέθηκε στο παγωμένο πεζοδρόμιο, όταν η τράπεζα της έκανε έξωση, επειδή είχε μπει εγγυήτρια σε δάνειο του γιου της. Το σπιτάκι της, όπου έμενε για 50 χρόνια, δεν ανήκει πλέον στην ίδια, αλλά στην τράπεζα. Η 85χρονη πλήρωσε κι αυτή, με το σπίτι της, τη διάσωση των τραπεζών.

Η είδηση έγινε γνωστή στο Βαγιέκας και αμέσως η Ράγιο ανέλαβε δράση αλληλεγγύης. Ο προπονητής της ομάδας, Πάκο Χέμεθ, ανακοίνωσε ότι όλοι μαζί στην ομάδα αποφάσισαν να δώσουν λύση και να μισθώσουν ένα νέο σπίτι για την 85χρονη Ισπανίδα. «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε την κυρία. Οχι μόνο εγώ, αλλά το προπονητικό τιμ, οι παίκτες, όλοι. Θα βρούμε ένα μέρος για να μείνει με αξιοπρέπεια και να μην είναι μόνη. Είμαι περήφανος που θα βοηθήσω και θα ήθελα να το κάνω και μ' άλλους ανθρώπους. Είμαστε αλληλέγγυοι με όλους όσοι αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα στην οικονομική κρίση», τόνισε σχετικά ο Χέμεθ.

Η Ράγιο παραμένει μία από τις λίγες ομάδες που διατηρεί τόσο μεγάλη τη σύνδεση με τα ιδανικά και τις αρχές της κοινότητας την οποία εκπροσωπεί. Οι κοινωνικές αξίες του ποδοσφαιρικού συλλόγου δημιουργούν την ταυτότητά του και είναι ταυτισμένος με εκείνες τις τάξεις των ανθρώπων που παλεύουν για την επιβίωση. Οι οπαδοί γνωρίζουν ότι αποτελούν τον φτωχό "συγγενή" του μαδριλένικου ποδοσφαίρου, αλλά όλοι τους είναι περήφανοι γι' αυτό ακριβώς το λόγο. Παίζουν το αγαπημένο τους ποδόσφαιρο, ξέρουν ότι δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες ν' αντιμετωπίσουν κολοσσούς, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ, αλλά είναι περήφανοι που λειτουργούν "έξω από το σύστημα". «Η Ράγιο είναι το υπερήφανο έμβλημα όλης της συνοικίας», δηλώνουν οι οπαδοί της ισπανικής ομάδας, οι «Bukaneros», δηλαδή οι «πειρατές», που υπάρχουν οργανωμένα από το 1992.

Και η κοινωνική δράση της ομάδας αυτής έχει μεγάλη ιστορία. Πριν δύο χρόνια στην απεργία των ανθρακωρύχων ανήρτησαν πανό συμπαράστασης σε γέφυρα σε κεντρικό δρόμο της συνοικίας. Στις αυτοκτονίες ανθρώπων που δεν άντεξαν την κρίση, απάντησαν με πανό που έγραφε «δεν είναι αυτοκτονίες, είναι δολοφονίες» και ζητούσαν να σταματήσουν οι εξώσεις σε οικογένειες που χρωστούν. Όταν η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι ανακοίνωσε τα μέτρα λιτότητας, η Ράγιο αποτέλεσε τον μοναδικό σύλλογο στη χώρα που κατέβηκε σε απεργία. Το 2011, με τη στάση πληρωμών στο σύλλογο, κόσμος και ποδοσφαιριστές σχημάτισαν κοινό μέτωπο, ενώ σε ένδειξη αλληλεγγύης οι δεύτεροι συγκέντρωναν χρήματα για το απλήρωτο προσωπικό.

Στη μεγάλη απεργία της 14ης Νοεμβρίου του 2012, οι «Bukaneros» κάλεσαν με πανό όλο τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους. Αποτέλεσμα ήταν η σύλληψη ενός μέλους τους, γεγονός που προκάλεσε πράξεις αλληλεγγύης και στην Ελλάδα, με οπαδούς του Ηρακλή να κάνουν συμβολική κατάληψη στο προξενείο της Ισπανίας στη Θεσσαλονίκη. Άμεση ήταν και η αντίδρασή τους μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, με πορείες, συνθήματα και πανό σε κάθε αγώνα του ισπανικού πρωταθλήματος. Η Ράγιο δεν έκρυψε ποτέ την αντίθεση σε κάθε είδους φασιστική συμπεριφορά. Η Ράγιο, λοιπόν, δεν θα γίνει ποτέ πρωταθλήτρια στο ισπανικό πρωτάθλημα, αλλά είναι πρωταθλήτρια στις συνειδήσεις και τις καρδιές εκείνων των ανθρώπων, που καταλαβαίνουν πως η αλληλεγγύη είναι το "όπλο" κόντρα στην αδικία.



ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου